سخنان آیت اله کاشانی در گفت وگو با روزنامه ی اخبارالیوم در فردای کودتای ۲۸ مرداد۱۳۳۲:
“او برای این کشور کاری نکرد. نه یک خرابی را تعمیر کرد، نه خیابانی را افتتاح کرد، نه خزانه را نجات داد و نه ملت را متحد ساخت. و حتی در مورد نفت که او ادعا داشت صاحب فکر ملی ساختن نفت می باشد، اگر این اتحادی که من در صفوف ملت به وجود آوردم، نبود، نفت هرگز ملی نمی شد. مصدق می کوشید برای تبلیغ به نفع خود، از اوضاع استفاده کند. همه امیدش این بود که مردم به تلگراف خانه هجوم آورده و تلگراف های پشتیبانی و تبریک برای او مخابره نمایند. اما در مورد انگشت های خارجی (در سرنگونی مصدق) تا آن جا که من می دانم، چنین چیزی نبوده! مصدق علیه شاه شورید و موقعیت و نفوذ شاه را در بین مردم فراموش کرد. شاه چهارماه قبل می خواست مصدق را عزل کند ولی من وساطت کردم تا این که وارد این نبرد شدیم و پیروز گردیدیم…
قبل از این که من با مصدق مخالفت کنم، ملت با او بود. ولی پس از این که من با او به مخالفت پرداختم، ملت از دور او پراکنده شد.
آیت الله کاشانی در باره مجازات مصدق نظر خود را این طور شرح داد:”طبق شرع شریف اسلامی، مجازات کسی که در فرماندهی و نمایندگی کشورش درجهاد خیانت کند،مرگ است…مقامات مسئول ایران باید از یک سیاست ملی دینی اسلامی تبعیت نمایند.”
نقل از کتاب مجموعه ای از مکتوبات، سخنرانی ها و پیام های آیت الله کاشانی، جلد چهارم، ص ۳۲تا۳۵، به کوشش محمد ترکمان (دهنوی)،چاپ اول ۱۳۶۲، انتشارات چاپ پخش
از: روزآنلاین