برچسب: حقوق بشر

اعدام، شکنجه و زندان در ایران امروز به همان میزان رایج است که در دوره احمدی نژاد بود

وقتی حکومت دینی شد، سخن گفتن از حقوق شهروندی بی فایده است و تا زمانی که حکومتی سکولار و مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر برقرار نشود، تامین هرگونه حقوق شهروندی و انسانی فقط یک توهم است

چرا باید یک قطع نامه غیر الزام آور تا این میزان نگرانی، خشم، رمیدگی، سردرگمی و واکنش را به همراه داشته باشد؟

حقوق بشر مطالبه ای است که در شرایط کنونی قابلیت آنرا دارد که به جنبشی ملی و فرا ایدئولوژی و فرا مذهبی و فراقومی وطایفه ای تبدیل شود و بنیان جدائی دین از دولت و استقرار دولت وحدت ملی ایرانیان را در خود بپرورد

حاکمیتی که هرگز اجازه نداده است مردم در جریان سیاستهای هسته‌ای قرار بگیرند … با این شعار بر جای ملت ایران یا حداقل اکثریت ملت ایران می‌نشیند و بنام آنها سیاست ویرانگر خود را پیش می‌برد

با بررسی مضمون ماده‌های بیانیه جهانی حقوق بشر و پیمانهای پیوست آن می‌توان دریافت که این حقوق به بطور فراگیر و بدون قید و شرط به همه انسان‌ها در سراسر جهان تعلق می‌گیرند

این نظام صفحه شطرنجی را می ماند که گویی در آن صفحه نه اشخاص بلکه مهره های شطرنج هستند که به گونه ای به بالا و پایین حرکت داده می شوند تا فقط «شاه» یا همان ولایت فقیه را نجات دهند

در اولویت نبودن موازین حقوق بشری در رفتار بخشی از کنشگران سیاسی و اجتماعی معترض به وضع موجود از دلایل مهم است

به نظر می رسد تلاش مفید تر آن است که توجه نهاد های حقوق بشری را به نهاد های ومدنی و صنفی جلب کنیم تا نهاد به جای فرد عمده شود

دفاع از حقوق بشر بر پایه طبقاتی، مذهبی، نژادی، سیاسی، ایدئولوژیکی نیست، حقوق بشر بر پایه اومانیسم و ارزش های انسانی استوار است. حقوق بشر کمونیستی نداریم، حقوق بشر اسلامی نداریم، فقط حقوق بشر داریم

دفاع از زندانیان سیاسی در درون و بیرون مرزهای کشور اکنون به صورت بسیار کمرنگ و پراکنده، بدون قدرت تاثیر گذاری لازم جهت فشار برحاکمیت صورت می‌گیرد