موافقتنامه اصولی توسعه فاز ۱۱پارس جنوبی به ارزش تقریبی ۴.۸ میلیارد دلار بین شرکت دولتی پتروپارس ایران، توتال فرانسه و CNPCI چین امضاء شد. این موافقتنامه مبنای قراردادی است که قرار است ابتدای سال ۲۰۱۷به امضا برسد.
صبح روز سهشنبه (۸ نوامبر/ ۱۸ آبان) موافقتنامه اصولی توسعه فاز ۱۱پارس جنوبی به ارزش تقریبی ۴.۸ میلیارد دلار بین شرکت ملی نفت ایران، توتال فرانسه و CNPCI چین در تهران امضاء شد.
بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ایران، در مراسم امضای این توافقنامه گفت که این دومین توافقنامه در چارچوب قراردادهای جدید نفتی است که اخیرا مجلس شورا با توصیههای آیتالله خامنهای تصویب کرد. بخشی از الگوی جدید قراردادها ناظر بر انتقال تکنولوژی به ایران است.
زنگنه افزود: «باید تأکید کنم که این چارچوب قرارداد است، ما هنوز به قرارداد نرسیدهایم و برای رسیدن به قرارداد به چند ماه زمان نیاز داریم، اما ۷۰ درصد اصول و ساختار قرارداد اینجا تنظیم و نهایی شده است.»
زنگنه ابراز امیدواری کرده که “پس از این امضای قرارداد شرکتهایی که برای کار در ایران دچار تردید بودند، تردیدشان برطرف شده و وارد بازار ایران شوند.”
به نوشته شانا، پایگاه اطلاعرسانی وزارت نفت ، «تاکید بر تامین همه منابع مالی طرح از سوی پیمانکار و جذب میلیاردها دلار سرمایهگذاری، آن هم در شرایطی که چالش تامین منابع مالی گریبانگیر بسیاری از پروژههای بزرگ اقتصادی کشور است، از دیگر دستاوردهای توسعه فاز ۱۱ در قالب الگوی جدید قراردادهای نفتی خواهد بود.»
در ماههای اخیر به رغم لغو بخش عمدهای از تحریمها، شرکتهای بینالمللی همچنان در زمینه فعالیت در اقتصاد ایران با احتیاط عمل میکنند. ارتباط ایران با سیستم بانکی جهانی کاملا برقرار نشده و این کشور برای رفع کامل تحریمهای بانکی باید بیش از پیش در زمینه پولشویی و رعایت مقررات کمیته ویژه مقابله با پولشویی و تامین مالی تروریسم (FATF) همکاری کند.
بیژن نامدار زنگنه در مصاحبهای در حاشیه امضای توافقنامه یاد شده، سپردن کار پروژههای گاز و نفت به شرکتهای خارجی را به دلیل فقدان سرمایه و تکنولوژی در ایران ضرروی شمرد.
او با اشاره به کسانی که میگویند باید این پروژهها را به شرکتهای ایران داد، گفت: « ما به تکنولوژی نیاز داریم که بخشی از آن تکنولوژی مدیریت است که طرح را نه ظرف ۱۲ سال بلکه ظرف ۴ سال به بهرهبرداری برساند و اضافه بر همه اینها به پول نیاز داریم. اگر ما ۸۰ میلیارد دلار قراردا ببندیم و شرکتهای ایرانی در این قراردادها ۲۰ درصد مشارکت کنند، ۱۶ میلیارد دلار پول نیاز دارند. از کجا میآورند؟ میگویند از صندوق توسعه ملی میآوریم، اما مگر صندوق توسعه ملی چقدر پول دارد؟»
بر اساس توافق جدید، قرار است در مرحله اول سرمایه گذاری به ارزش حدود ۲ میلیارد دلار سکوهای تولید گاز، نصب و راه اندازی شوند و سپس در مرحله دوم، تاسیسات مربوط به تقویت فشار گاز امضاء خواهد شد.
مطابق توافقی که بین ایران و این کنسرسیوم سه جانبه صورت گرفته، باید سهم ساخت داخل در این مگاپروژه گازی تا ۷۰ درصد ارزش قرارداد باشد ضمن اینکه تمامی مراحل لوله گذاری کف دریا، ساخت سکوهای سرچاهی و تقویت فشار گاز باید در ایران انجام شود.
مدت قرارداد توسعه و بهره برداری این پروژه ۲۰ سال تعیین شده که باید تولید اولیه گاز پس از ۴۰ ماه در فاز ۱۱ پارس جنوبی آغاز شود.
با توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی روزانه ۵۶ میلیون مترمکعب به ظرفیت برداشت ایران از این میدان گازی مشترک با قطر افزوده میشود.
از: دویچه وله