در سندی که در تاریخ ۱۴ بهمنماه ۱۳۸۷ در وبسایت ویکی لیکس منتشر شده و از چشم رسانههای منتقد جمهوری اسلامی مخفی مانده است، یکی از نزدیکان آیتالله سیدمحمود طالقانی از رهبران مخالف حکومت پهلوی و از منتقدین ابتدایی جمهوری اسلامی گفته است که «مصطفی و مجتبی خامنهای دو تن از فرزندان علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی، دهها میلیارد دلار در آفریقای جنوبی سرمایهگذاری کردهاند.»
به گزارش «آمدنیوز»، در متن این سند آمده است: «یکى از نزدیکان خانواده طالقانى (آیتالله محمود طالقانى، که یکى از مخالفان کلیدی شاه بود)، گفت که: پسران خامنهای (مجتبى و مصطفى)، طی سال گذشته، سرمایهگذاریهای بسیار سنگینى (با تخمین دهها میلیارد دلار) برای پروژههاى مختلف توسعه و آبادانى در آفریقای جنوبى انجام دادهاند. این منبع افزود که از رییسجمهور نلسون ماندلا خواستهاند که رابطى در این میان باشد. وى همچنین اظهار داشت که «مجتبى» نزدیکترین فرد به رهبر است و از طرف او به ریاست دفتر رهبرى منصوب شده است.»
همچنین در ادامهی این سند به ملاقاتهای «سیدمحمد خاتمی» رئیسجمهور پیشین ایران با «علی خامنهای» اشاره شده که وی پس از هر ملاقات «خیسِ عرق» میشده است.
در توضیح این سند آمده است: «بعداً در ادامه همان گفتگو، موضوع به انتخابات ریاستجمهوری پیشِ رو تبدیل شد. نوهى طالقانى هشدار داد که خاتمی امروز را با خاتمی ۱۹۹۲ اشتباه نگیرید (زمانیکه خاتمى از مقام وزارت فرهنگ و ارشاد استعفا کرد) یا با سال ۱۹۹۹ (شروع ریاستجمهورى دوره نخستاش) یا با سال ۲۰۰۵ (پایان دوره دوم ریاستجمهورىاش). وى مرورى بر ملاقات اخیرش با خاتمى کرد که وی اظهار داشته برخلاف تصورات در مورد او، تلاش بسیار کرده بوده که از جامعه دمکراتیک، متمدن و آزاد در ایران پشتیبانی کند، اما نتوانسته در برابر مقاومت رهبری کارى از پیش ببرد. خاتمى مکرراً اظهار داشت که هر بار پس از پایان ملاقاتاش با خامنهاى، خیس از عرق میشده است. این منبع ادامه داد که خاتمى یک «دمکرات مصمم بود. او پس از یک نگاه دقیق به اطراف براى اینکه ببیند آیا سخنان او را کسى دیگر میشنود یا نه، با لحنى آرام افزود: او دیگر از اصل ‘ولایت فقیه’ پشتیبانى نمیکند.»
در سند بعدی به گفتوگو با یکی از سرداران سپاه پاسداران در خصوص روابط ایران و روسیه و نگاه کلان روسیه به ایران برای «دسترسی به آبهای خلیج فارس» اشاره و نوشته شده است: در ادامه گفتوگو با یک سردار سابق سپاه پاسداران اسلامى راجع به همکارى امنیتى روسیه و ایران، وى توضیح داد که روسیه به ایران با دیدگاه یک همکارى تجارتى برای توسعه نفوذش در خاورمیانه مینگرد. او اظهار داشت که موقعیت ایران بیش از یک خریدار عادى اسلحه بود. اگرچه روسیه در مورد درخواست ایران براى تحویل کارخانه تولید تانک T-72 در دهه ۹۰ تردید داشت. (در مدتی که این سردار هنوز در سپاه پاسداران بود). روسها میخواستند که خرید نظامی ایران را به سیستمهاى روسى مرتبط کنند که هر اقدام برای جدا شدن از آنها را برای ایران مشکل کرده و هرچه بیشتر نفوذشان را بر ایران افزایش دهند.
مامور اداره اطلاعات و روابط عمومى به طور خاص پرسید که آیا تحویل سیستمهاى S-300 انجام شده؟ سردار پاسخ داد که احتمالا از طریق دریاى خزر توسط چند کشتى و یا از طریق هواپیماهاى حملونقل و وسایل سنگین روسیه با همکارى اوکراین تحویل داده شده است. (موضوع مربوط به پیش از تحویل رسمی اس ۳۰۰ به ایران است). او افزود همکارى امنیتى روسیه و ایران مستقیما برای برخورد با آمریکا هدفگیرى نشده، بلکه نگاه روسیه بر روابطش با ایران، برای دستیابى و نفوذشان به آبهاى گرم خلیج فارس و تسلیحات بنادرش است. روسها محرکهاى بسیار قوی برای جلوگیری از بهبودی روابط آمریکا با ایران و نفوذ احتمالى آن دارند. در خاتمه او اظهار داشت که به همین دلایل، روسیه امتیازاتى مانند راهکارهاى دیپلماتیک و امنیتى از قبیل S-300 و رآکتورهاى بوشهر را در اختیار ایران گذاشته تا روابط مهم امنیتىاش را حفظ کند.