بهرام مشیری:
یک کلیشۀ خیلی بی مزۀ خیلی معروفی هست که بنده صد بار شنیده ام، شما حتماً هزار بار شنیده اید!
“این ملّتِ ایران رو میگی؟! آقا بنداز دور، این ها همون هایی هستند که صبح می گفتند زنده باد مصدق، عصر می گفتند مرگ بر مصدق”
این را حتماً همه شنیده اید
در حالیکه توجه ندارند آن هایی که صبح می گفتند “زنده باد مصدق”، همان هایی نبودند که عصر می گفتند “مرگ بر مصدق”. آنهایی که صبح می گفتند “زنده باد مصدق”، مِلیون بودند، طرفدارانِ آزادی بودند، طرفدارانِ دکتر مصدق بودند؛ آنهایی که می گفتند “مرگ بر مصدق”، اجامر و اوباش بودند که organize شده بودند توسطِ کودتاچیان. این دو تا با هم فرق می کنه.
مردمِ ایران نگفتند “مرگ بر مصدق”، هنوز هم نمی گویند “مرگ بر مصدق”، دلیلی هم نداشت که بگویند “مرگ بر مصدق”. مَردی آمده بود، از اون چهارده سالگی به اینها خدمت کرده بود، بدونِ چشمداشت، تا زمانی که در عرض می کنم زندان مُرده بود.
و مغلطه اینجا ست که می گویند “همون هایی که می گفتند زنده باد مصدق، همون ها می گفتند مرگ بر [مصدق]”
نه آقا اونها نبودند!، کِسانِ دیگری بودند که می گفتند “مرگ بر مصدق”. آنهایی که می گفتند “زنده باد مصدق”، هنوز هم می گویند “زنده باد مصدق”، خون گریه می کنند از اون واقعۀ منحوسِ ۲۸ مرداد.
برگرفته از برنامه ویدئویی
از ۳۹:۱۵ تا ۴۰:۳۸
از: بالاترین
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید