«روحالله مردانی»، معلم مشاوره ناحیه ۴ آموزش و پرورش کرج و دانشجوی ادبیات «دانشگاه تهران» است که ۲۸ بهمن ۱۳۹۶ به اتهام «شرکت در تجمعات اعتراضی»، دیماه سال گذشته بازداشت شد.
او در حال گذران حکم دو سال زندان خود در بند ۴ زندان «اوین» است. مردانی در این مدت در اعتراض به زندانی شدنش و شرایط زندان، دو بار اعتصاب غذا کرده است. این اعتصابهای طولانی مدت به سلامت او آسیب زده اند.
روح الله مردانی بازداشت و زندانی شدنش را غیرقانونی میداند و خواهان آزادی و بازگشت به کار است. او چند روز پیش در گفت وگویی تلفنی با یکی از همکارانش که به طور اختصاصی برای «ایران وایر» ارسال شده، به شرح وضعیت فعلی خود در زندان پرداخته است.
مردانی در این گفت وگوی تلفنی از «غلامحسین محسنی اژهای»، دادستان کل کشور پرسیده است به چه جرمی زندانی است: «من به چه علت در زندانم؟ با توجه به اینکه در پرونده من چیزی برای محکوم کردنم وجود ندارد و هیچ مدرکی هم از من پیدا نشده است که موجبات محکومیتم را فراهم کند، حق دارم بپرسم چرا در زندانم؟ آقایان پایینتر از شما چند بار در پاسخ به این پرسش ساده و روشن من گفتهاند که از بالا از ما خواستهاند محکوم شوی، برای همین نمیتوانیم حکم به تبرئه تو بدهیم.»
روح الله مردانی در دادگاه بدوی به حکم قاضی «ابوالقاسم صلواتی» به شش سال زندان، دو سال محرومیت از برخی حقوق اجتماعی و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده بود اما ۱۶ مهرماه دادگاه تجدید نظر این حکم را تقلیل داد و مدت محکومیت زندان او به دو سال کاهش یافت.
بر اساس گزارش «هرانا»، مردانی پس از آنکه در جریان اعتراضات سراسری دیماه ۱۳۹۶ در تجمعی اعتراضی در دانشگاه تهران شرکت کرده بود، به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام» بازداشت شد. در زمان تجمع، ماموران امنیتی و گارد ضد شورش کوشیده بودند برای سرکوب معترضان و پراکنده کردن آن ها وارد دانشگاه شوند که با مقاومت دانشجویان مواجه شدند.
مردانی در نزدیک به یک سالی را که در زندان گذرانده، سه بار دست به اعتصاب غذا زده است. یکی از فوریترین پیامدهای این اعتصابها، به خطر افتادن سلامتی این معلم زندانی بوده است. او نخستین بار، سهشنبه چهارم اردیبهشت سال جاری در اعتراض به بازداشت و بلاتکلیفی خود وارد اعتصاب غذا شد. اما روز یک شنبه ۳۰ اردیبهشت، پس از ۲۶ روز و با گرفتن قول مساعد از مسوولان قضایی برای سرعت بخشیدن به روند رسیدگی به پرونده قضایی اش، به اعتصاب غذای خود پایان داد. او در روزهای پایانی اعتصابش، در پی وخامت وضعیت جسمی، چند باری به بهداری زندان اوین منتقل شده و چند باری هم سرم دریافت کرده بود. اما اعتصاب غذای طولانی به مشکلات جسمی چون درد کلیه منجر شد؛ دردی که روح الله مردانی هنوز با آن دست به گریبان است.
بیماریهای این معلم معترض با اعتصابهای بعدی او و خودداری مقامات زندان از درمان وی تشدید شده اند. روح الله مردانی گفته است مسوولان زندان مشکل حاد سلامتی او را جدی نمیگیرند و از اعزامش به بیمارستان خودداری میکنند: «من بعد از اعتصاب آخرم دچار خونریزی شدم و آن طور که رنگ چشمهایم نشان میدهند، کبدم هم دچار مشکل شده است. اما مسوولان زندان هیچ اقدامی برای درمانم انجام نمیدهند و از اعزامم به بیمارستان به بهانههای مختلف خودداری میکنند. یکی میگوید در حال حاضر اعزام نداریم، دیگری میگوید باید در حال مرگ باشی تا به بیمارستان اعزام شوی. این در حالی است که من مدام به آنها میگویم خونریزی داخلی دارم. تاکید کردم که سری پیش نیز تاخیر آنها در اعزام من به بیمارستان موجب شد وضعیتم بسیار بحرانی شود آن چنانکه با وجود ۲۲ روز بستری شدن در بیمارستان، عملا درمانم ناتمام ماند.»
روح الله مردانی اضافه میکند که مسوول اندرزگاه ۸ زندان اوین با پی گیری مداوم، تلاش کرده است به او برای اعزام کمک کند اما این تلاشها تاکنون نتیجه نداده اند.
اداره آموزش و پرورش شهرستان کرج با اعمال فشار حراست این اداره و با این توجیه این که این معلم غیبت داشته و سرکارش در مدرسه حاضر نشده، از اسفند ۱۳۹۶ حقوق و مزایای او را قطع کرده است. اما قول مساعد مسوولان قضایی برای تسریع در رسیدگی به پرونده آقای مردانی که منجر به پایان اعتصاب نخست او شد، حاصلی نداشت جز صدور حکم سنگین زندان برای این معلم معترض.
ابلاغ این حکم به روحالله مردانی موجب شد این معلم زندانی تنها ۱۹ روز پس از خاتمه اعتصاب نخست خود، برای بار دوم اعلام اعتصاب غذا کند. اعتصاب این بار آقای مردانی در اعتراض به دادرسی و حکم ناعادلانه و قطع حقوقش از سوی آموزش و پرورش، از روز ۱۹ خرداد شروع شد.
اعتصاب دوم روح الله مردانی ۶۷ روز طول کشید و در نهایت پس از درخواست جمعی از فعالان صنفی، مدنی و دو تن از هم بندانش به نام های «حمیدرضا امینی» و «محمدعلی طاهری» و با توجه به وعده قوه قضاییه و دادستانی مبنی بر رسیدگی به خواستههایش، روز چهارشنبه ۲۴ مردادماه ۱۳۹۷ به اعتصاب غذای دوم خود پایان داد. او در جریان اعتصاب دوم، از ۲۰ تا ۲۴ مرداد به مدت پنج روز لبهای خود رادوخته بود.
اعتصاب غذای طولانی علاوه بر اینکه موجب شد این معلم معترض وزن زیادی از دست بدهد، سلامتش را هم به طور کامل دچار اخلال کرد. خونریزیهای شدید و مشکلات گوارشی موجب شد او برای درمان به بیمارستان «طالقانی» تهران منتقل شود، هرچند پیش از کامل شدن روند درمان و با وجود نظر پزشک معالج برای ادامه درمان، از بیمارستان ترخیص و به زندان بازگردانده شد.
خلف وعده مجدد مقامات قضایی و عدم همکاری آن ها با آقای مردانی برای درمان بیماریهای ناشی از اعتصاب دوم، موجب شد وی برای بار سوم و در اعتراض به عدم موافقت با آزادی مشروط، وضعیت نامناسب زندان و عدم رسیدگی پزشکی دست به اعتصاب غذا بزند. این اعتصاب که از روز ۱۶ آذر آغاز شد، ۱۸ روز طول کشید. در نهایت، پس از قول مساعدت مسوولان قضایی، چهارم دیماه به اعتصاب غذای خود پایان داد.
روحالله مردانی از محسنی اژهای میپرسد چه کسانی دستور دادهاند تا ماموران او را که برای درمان به بیمارستان طالقانی اعزام شده بود، به شدت کتک بزنند: «من در دوره بستری شدنم در بخش گوارش بیمارستان طالقانی شکنجه درمانی را تجربه کردهام. سه روز تمام از ۹ تا ۱۱ مرداد هر روز ماموران در مقابل چشم بیماران، همراهان آن ها و پرسنل بیمارستان به سرم میریختند و تا میتوانستند من را مورد ضرب و شتم قرار میدادند. من حق دارم بدانم چه مقامی دستور این کتککاریها را به ماموران داده بود؛ روز نهم مرداد ساعت ۱۱ شب، روز دهم ساعت یک بامداد، سپس ساعات یک و دو بعدازظهر همان روز و روز یازدهم ساعت هفت و هشت شب. بعد هم که بدون طی مراحل ترخیص و گرفتن برگه ترخیص، من را به زندان فرستادند. زندان هم به علت نبود برگه ترخیص، بلافاصله من را دوباره به بیمارستان برگرداند و بیمارستان دوباره مرا به زندان بازگرداند!»
مردانی در ادامه صحبتهایش میگوید بعد از این اتفاق، تاکنون با وجود نیاز به درمان، ماموران او را به بیمارستان اعزام نکردهاند. این در حالی است که در زمان بستری بودن در بیمارستان، بر اساس دستور کتبی پزشک، میبایست هر پنج دقیقه یک بار به سرویس بهداشتی میرفته است: «ماموران محافظ اجازه این را هم نمیدادند. معمولا باوجود مصرف دارو و فشار شدید کلیه و مجاری گوارشی، چهار تا پنج ساعت طول میکشید تا اجازه رفتن به سرویس بهداشتی را بدهند که آن هم با وجود دست بند و پابند بسیار سخت بود و صدمات زیادی دیدم. هر چه قدر هم به بازرسی و حفاظت شکایت کردم، مطلقا رسیدگی نکردند.»
این معلم زندانی هم چنین پرسیده است چرا با وجود اینکه بیش از سه هفته است حکم آزادی مشروط وی به اجرای احکام زندان اوین ارسال شده، از اجرای آن خودداری میکنند. او معتقد است حکم زندانش در دادگاه بدوی، از سوی دادستان انقلاب، محسنی اژه ای به قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب دیکته شده است. او گفته با وجود اینکه سه هفته است خونریزی داخلی دارد و درد کبد امان او را بریده است، از اعزام او به بیمارستان خودداری میکنند.
مشخص نیست محسنی اژهای چه واکنشی به این پرسش های آقای مردانی نشان میدهد. تنها چیزی که آشکار است، این است که وضعیت سلامتی روحالله مردانی رو به وخامت میرود و گویی ارادهای در کار نیست که در این مورد مطابق با مُر قانون، حق این زندانی برای استفاده از آزادی مشروط و حق برخورداری وی از خدمات درمانی را به رسمیت بشناسد.
از: ایران وایر