یادداشت رسیده:
در تاریخ چهل ساله جمهوری اسلامی، هر چند بر طبق اصل ۳۸ قانون اساسی شکنجه ممنوع بوده است، ولی همواره وجود داشته و در زندان ها، کلانتری ها، آگاهی ها و بازداشتگاه و زندانها اعمال شده است. با توجه به تفسیری که شورای نگهبان انجام داده است، اعمال شکنجه بر زندانیان را اختیار قاضی قرار داده است. فهرستی از شکنجه ها در جهوری اسلامی در زندان ها و شکنجه گاه های ایران در لینک زیر وجود دارد. [۲] برای مثال در سال گذشته مشخص شد که در جمهوری اسلامی شکنجه بر روی اسماعیل بخشی و سپیده قلیان در زندانهای وزارت اطلاعات اعمال شده است که کار خیلی بالا گرفت و حتی به مجلس کشیده شد و ماستمالی شد. یا نمونه دیگر آن شکنجه بر روی ستار بهشتی اعمال شد و منجر به قتل او گردید.
شکنجه دولتی در ایران در سال‌های قبل و بعد از انقلاب ۱۳۵۷ برای برخورد با مخالفان سیاسی صورت گرفته و می گیرد. پس از انقلاب بسیاری از شکنجه گران ساواک دستگیر و محاکمه شدند و قانون اساسی جمهوری اسلامی شکنجه را برای کسب اقرار و شهادت صراحتاً ممنوع کرده‌است[۹] ولی شورای نگهبان قانون اساسی در تفسیر خود این موضوع را به صورت تام قبول نکرده و در اختیار قاضی می‌داند.[۱۰]
در دوران حاکمیت اصلاح طلبان در مجلس و دولت تلاش‌هایی از جمله بهبود وضعیت وزارت اطلاعات و برخی قوانین ایران و تعطیلی زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری و بازداشتگاه ۵۹ سپاه پاسداران و تصویب قانون منع شکنجه صورت گرفت. اما رد شدن تصویب قانون منع شکنجه توسط شورای نگهبان[۱۱] باعث اخلال در این روند شد.
بهر حال لازم است که مراجع در این رابطه پاسخی به مردم بدهند که چرا شکنجه در کلانتری ها، آگاهی ها، بازداشتگاههای وزارت اطلاعات و زندانها در این چهل ساله وجود داشته و دارد.
—————————
منابع:
۱- ویکی پیدیا – شکنجه دولتی در ایران معاصر
۲-فهرستی از شکنجه های رژیم در زندان ها و شکنجه گاه های ایران
۹-اصل ۳۸ قانون اساسی:هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار یا کسب اطلاع ممنوع است.
۱۰-مغایرت و مخالفت طرح منع شکنجه با قانون اساسی و شرع. مجلس شورای اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷.
۱۱- http://www.bbc.com/persian/iran/030812_a-iran-guardian.shtml
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید