سلول انفرادی؛ ابزار شکنجه‌ در نظام‌های استبدادی

چهارشنبه, 13ام اسفند, 1399
اندازه قلم متن

زیتون – ابوالفضل قدیانی

دیر زمانی است که داستان سلول انفرادی در محافل و مجامع طرفداران آزادی، دمکراسی، عدالت و مدافعان حقوق بشر مورد بحث ، بررسی و انتقاد قرار گرفته است. با مداقه در صدمات و لطمات روحی و روانی و جسمانی ناشی از آن، همگی یک صدا سلول انفرادی را از مصادیق بارز شکنجه دانسته و غیر قانونی و مجرمانه بودن آن را مکرراً به اطلاع و آگاهی افکار عمومی در سراسر جهان رسانده‌اند‌.

همچنین دیر زمانی است که سلول انفرادی یکی از ابزارهای بی‌رحمانهٔ مستبدان در راس نظام‌های استبدادی از جمله مستبد امروز ایران، علی خامنه‌ای، است که در جهت شکنجه و آزار فعالان، منتقدان و معترضان و مبارزان راه آزادی و وا داشتن آن اسیران در سلول‌های انفرادی به اعتراف علیه خود و دیگران به کار گرفته می‌شود. عجیب این است که خود کامهٔ ایران هم سال‌ها قبل به‌نحوی به شکنجه بودن سلول انفرادی اذعان کرده بود نمی‌دانم با چه قصد و انگیزه‌ای؛ البته می توان حدس زد که به قصد فریب افکار عمومی و مبرا کردن خود از این عمل ضد انسانی و مجرمانه.

عجیب‌تر این که با تمام رسوایی این ابزار ضد انسانی همچنان بر تداوم و به کار گرفتن این ابزار اصرار می‌ورزد. البته قابل فهم است چون برای تداوم حکومت جبارانهٔ خود آن را لازم می بیند و برای حفظ خود هنری هم جز سرکوب ندارد.

لازم است در اینجا به دو نکته اشاره کنم.

اول این که آیا مستبد و اعوان و انصارش توانسته‌اند با به‌کارگیری این ابزار مجرمانه به‌طور کلی منتقدان، معترضان و مخالفان ظلم و استبداد و آزادی‌خواهان عدالت‌طلب را بشکنند و از میدان ایستادگی، مقاومت و مبارزهٔ خشونت پرهیز و مدنی بیرون کنند؟ پاسخ منفی است و هرگز نخواهند توانست، چون آزادی‌خواهان و مخالفان استبداد با تمامی مشکلات و سختی‌ها هم‌چنان به مقاومت و ایستادگی در برابر استبداد ادامه می‌دهند و مردم تا مغز استخوان ناراضی هم به آنان می پیوندند.

نکتهٔ دوم این‌که عزیزانی که در سلول‌های انفرادی محبوس می‌شوند و از این رهگذر چه میزان لطمات و صدمات روحی و روانی و جسمانی به آنان وارد می شود، موضوعی دیگر است که باید متخصصان مربوطه نظر دهند.

روز یکشنبه دهم اسفند جمعی از عزیزان آسیب‌دیده از سلول‌های انفرادی در یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی در غرب تهران اقدام به ثبت دادخواستی علیه آمران و عاملان و مامورانی کردند که مدت‌ها آنان را در سلول‌های انفرادی محبوس کرده‌اند. این فعالان مدنی و سیاسی که خود سلول انفرادی را تجربه‌کرده و لطمات ناشی از آن را با تمام وجود تحمل نموده‌اند، از شریف‌ترین و صادق‌ترین و حقیقت‌طلب‌ترین رهروان راه آزادی و عدالت‌اند، که اقدام به این عمل شریف و نیکو نموده که گامی مهم در جهت حق‌طلبی و عدالت‌خواهی است.

از منتقدان و معترضان و مخالفان استبداد انتظار می‌رود که از این عزیزان دادخواه حمایت کرده و خواهان پایان دادن به شکنجهٔ سلول انفرادی شوند. تمامی عاملان و آمران اعم از نیروهای امنیتی، مسئولان زندان و دستگاه‌ قضایی در محبوس کردن فعالان سیاسی و مدنی در سلول‌های انفرادی مسئولند و باید پاسخگو باشند.

اما مسئول اصلی خود کامهٔ امروز ایران علی خامنه‌ای است که باید پاسخگو باشد زیرا تمامی این سرکوب‌ها ، ظلم‌ها و فجایع به‌خاطر آن است که او کما فی‌السابق به حکومت مستبدانه، غیر قانونی و غاصبانه و غیر مشروع خود ادامه دهد.

زیتون- ابوالفضل قدیانی:

یکشنبه ۳/۲۵/ ۹۹ یازدهمین سالگرد جنبش سبز بود. این روز:

۱-یازدهمین سالگرد بزرگترین راهپیمایی اعتراضی و ضد استبدادی تاریخ این کشور چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب است.

۲- یازدهمین سالگرد جنبشی است که نام و یاد آن لرزه بر اندام مستبد و اصحاب استبداد می‌اندازد.

۳-یازدهمین سالگرد عریان شدن زوال مشروعیت نظام استبداد دینی و ولی فقیهش علی خامنه‌ای است.

۴-یازدهمین سالگرد برانداختن تام و تمام پردهٔ تزویر از چهرهٔ مستبد امروز ایران و استبداد دینی است.

این که آقای خامنه‌ای پس از این راهپیمایی اعتراضی گفت : آبروی نظام رفت یا آبروی نظام را بردند اشاره به همین  نکات دارد.

جنبش سبز زنده است چون مطالبات آن که همان جمهوریت تام و تمام، دمکراسی، حکومت قانون، عدالت، آزادی‌های فردی و اجتماعی، حقوق شهروندی، توسعهٔ اقتصادی و سیاسی است، تاکنون معوق مانده و بر آورده نشده است واکنون با شدت بسیار بیشتری مطالبه می‌شود.

جنبش سبز آتش زیر خاکستری است که با این وضعیت بحرانی و انسان‌شکن اقتصادی چندان طولی نمی‌کشد که شعله‌ور گردد.

رهبران جنبش سبز قریب ده سال است که در حصر به سر می‌برند و همچنان هدف کینه‌توزی و انتقام‌جویی مستبد امروز ایران‌اند اما محکم و استوار بر سر موضع خود علیه استبداد ایستاده‌اند.

چند روز پیش آقای محمد تقی کروبی، فرزند شیخ شجاع اصلاح طلبان آقای کروبی، طی مصاحبه‌ای اعلام کرد که آقای کروبی ماه گذشته دچار بیهوشی شده  و با تعلل نیروهای امنیتی با یک ساعت تأخیر به بیمارستان اعزام و مورد مداوا قرار گرفته است  و به خاطر شرایط کرونایی پس از یک روز به منزل (محل حصر) باز گشته. فرزند ایشان تأکید کرد  که آقای کروبی علی‌رغم ضعف جسمانی از روحیه‌ای بسیار عالی و مقاوم برخوردار است.

از خداوند کریم سلامتی و تندرستی این عزیز محصور و دو عزیز محصور دیگر را مسئلت دارم. امیدوارم هرچه زودتر  اینحصر غیرقانونی و ظالمانه شکسته شود و مردم شاهد آزادی محصورین و آزادی زندانیان سیاسی باشند که از اساس دستگیری و محاکماتشان غیر قانونی و ستمگرانه بوده است.

‌به هر حال هر حادثه سوئی که برای محصورین و زندانیان سیاسی عزیز رخ دهد مسئول اصلی آن آقای خامنه‌ای است که باید پاسخگو باشد.


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.