Mainz, den 20.05.2021
برگردان بفارسی ناهید جعفرپور
پناهندگان سیاسی تحت تعقیب ایرانی ساکن ترکیه را به ایران دیپورت نکنید
تقاضای کمک برای انسانهایی که بخاطر دمکراسی و آزادی تحت تعقیب می باشند و بدنبال محلی امن هستند. امنینت جان این انسانها باید از سوی مجامع بین المللی به ویژه اتحادیه اروپا تضمین گردد.
حضور محترم سرکار خانم دکتر کوفلر و جناب آقای گروبل
ما توسط این نامه سرگشاده به شما، کمیساریای حقوق بشر و آزادی ادیان دولت فدرال، روی می آوریم تا از مسئولین دولت فدرال و اتحادیه اروپا بخواهید ُ از انسانهایی که بدلایل سیاسی خواهان کمک هستند حمایت کنند.
شما مطمینا مطلیید که آمدن پناهندگان از ایران مسئله ای مداوم بوده و خواهند ماند. تا زمانی که جمهوری اسلامی فریاد های آزادی و دموکراسی را در گلو ها خفه می کند و دستگیری های روزانه ، شکنجه و اعدام ها در دستور کار رژیم ایران قرار د ارند، پناهدگان ا همچنان روز به روز در حال افزایش است. این انسانها برای حفاظت از خود و خانواده شان و اینکه بتوانند در آزادی زندگی کنند، چاره ای جز تلاش برای فرار از رژیم ایران و جستجوی حمایت سیاسی در سایر کشورها ندارند. این حمایت سیاسی باید تضمین شود. صدها نفر از این افراد در ترکیه هستند و در آنجا تقاضای پناهندگی سیاسی کرده اند. بخش عمده ای از این افراد توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل) بعنوان پناهنده سیاسی شناخته شده اند. با این وجود اخیراً تهدید به دستگیری، بازداشت و تبعید به ایران در ترکیه افزایش یافته است.
این نگرانی ما در بر گیرنده فعالان سیاسی مخالف رژیم ایران است که همچنین از نظر سیاسی در ترکیه هم فعال هستند. بسیاری از این فعالان اپوزیسیون ایرانی علی رغم به رسمیت شناخته شدن توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در حال حاضر در بازداشت به سر می برند یا از آنها خواسته شده است که کشور را ترک کنند، در غیر این صورت دیپورت می شوند. این مسیله با توافق نامه های بین المللی و کنوانسیون پناهندگان ژنو مغایرت دارد. به همین دلیل از شما می خواهیم در مقابل این نقض آشکار قرار های بین المللی بیاستید و از حقوق این انسانها دفاع کنید.
فشار بسیار زیاد است و بسیاری از مردم دیگر از حمایت سیاسی مورد نظر خود اطمینان ندارند. برعکس، آنها بلافاصله به دلیل مسائل جزئی دستگیر و تبعید می شوند. این امر زندگی را برای مردم دشوارتر می کند و بسیاری از آنها بیمه درمانی ندارند.
رژیم ایران خواستار دیپورت ایرانیان مخالف به ایران است که توافق نامه های داخلی و دو جانبه ای برای آن منعقد شده است. بسیاری از افرادی که در ترکیه فعالیت سیاسی داشتند، توسط سرویس مخفی ایران به قتل رسیدند. اینها واقعیت هایی است که نمی توان از آنها گریخت. بنابراین ما از شما می خواهیم بعنوان کمیسر حقوق بشر و آزادی ادیان از این انسانها نه تنها در مقابل دولت فدرال بلکه همچنین در برابر اتحادیه اروپا دفاع کنید. ما همچنین تقاضا داریم از میان این گروه از آن افرادی که اکنون به واقع و بطور خاص مورد تهدید قرار دارندُ حفاظت و امنیتشان تضمین شده و طبق بند ۲۲ قانون اقامت پذیرفته شوند. امنیت این انسانها در ترکیه کاملاً تضمین شده نیست.
آقای بهروز عرب زاده نویسنده است و تا کنون چندین کتاب منتشر کرده است و به انجمن نویسندگان در تبعید تعلق دارد. وی سالها در ترکیه فعالیت سیاسی داشته و توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل شناخته شده است. با این وجود، او را تهدید به اخراج می کنند و در ناامیدی نمی داند چه کاری باید انجام دهد. حتی رئیس اتحادیه نویسندگان در تبعید، خانم کاترین دیویدسون، توسط فراخوان و نامه ای سرگشاده به دولت ترکیه خواستار کمک های بشردوستانه شد. مهم این است که شما از فرصت های موجود در آلمان استفاده کنید و مطابق با بند ۲۲ قانون اقامت در اینجا وی پذیرفته شود. این خطر وجود دارد که وی بتواند در هر زمان دستگیر و اخراج شود. همانطور که قبلاً گفته بود، تبعید برای او مجازات اعدام است زیرا او کتابهای زیادی علیه جمهوری اسلامی منتشر کرده است. اقدام فوری و پذیرش وی به دلایل بشردوستانه مطابق با مبانی قانونی ضروری است.
آقای افشین سهراب زاده نیز انسان سیاسی است که از ترس رژیم ایران فرار کرده و به مدت چهار سال از حمایت UNHCR در ترکیه برخوردار بوده است. علی رغم همه اینها، وی در بازداشت قرار داشت که خوشبختانه اکنون از آنجا آزاد شده است. با این حال، وی به خطر انداختن امنیت داخلی ترکیه متهم شده و به همین دلیل مجبور به اخراج شده است. تا به امروز مشخص نیست که او چه کاری انجام داده است. او فوراً به محافظت احتیاج دارد زیرا در ایران وی در معرض آزار و اذیت سیاسی قرار دارد.
آقای آرش هنرور شجاعی نیز دستگیر شده و تلاش های قانونی برای آزادی وی از بازداشت صورت گرفته است. او اکنون آزاد است، اما تهدید به اخراجبرای او هنوز هم وجود دارد. عفو بین الملل از پرونده و بازداشت وی در ایران گزارش داد. او اکنون ۷۰ ساله است و حدود ۱۲ سال با پدر و مادرش در آلمان زندگی کرده است.
این سه نفر همچنین به بیماری های روحی و جسمی مبتلا شده اند و به ویژه فشار روانی به حدی زیاد است که از افسردگی و اضطراب رنج می برند. بطوری که آنها به داروی های قوی وابسته شده اند. زیرا آنها به جای استفاده از آزادی، باید برای جان خود ترس داشته باشند که نکند اخراج شوند. ذکر این نکته حائز اهمیت است که این موارد همچنین به افکار عمومی منتقل شده و رژیم ایران منتظر لحظه اخراج آنها است تا بعد از دیپورت به ایران فشار گسترده و فراوانی را بر این افراد وارد کند و آنها را تحت تعقیب سیاسی قرار دهد.
لذا ما از شما می خواهیم که، همچنین در چارچوب روابط دیپلماتیک خود با ترکیه، از آنها بخواهید تا این فشار علیه اعضای مخالف رژیم ایران را متوقف کنند و از چنین اقداماتی علیه اعضای مخالف رژیم ایران در ترکیه، خودداری کنند. همچنین باید از مبانی قانونی موجود در آلمان استفاده کنید و به دلایل بشردوستانه اجازه اقامت در آلمان را به آنها بدهید. سفارت آلمان در ترکیه این گزینه را دارد و ما در گذشته مواردی داشته ایم که به طور مثبت نتیجه گیری شده است. اخراج به ایران به معنای تهدید به زندان، شکنجه و حتی اعدام است.
ما از شما می خواهیم با دولت فدرال و بالاتر از همه با وزارت کشور و امور خارجه تماس بگیرید و در محدوده امکانات خود اقدام نمایید.
اگر سئوالی داشته باشید ما در خدمت هستیم!
با احترام فراوان
از سوی فوروم ایرانیان دموکرات آلمان/ماینز
بهروز اسدی
کپی به احزاب مجلس آلمانُ نهاد پروآذولُ عفو بین المللُ ،مطبوعات و UNHCR کمیسار عالی امور پناهندگان سازمان ملل