پس از درج خبر مربوط به چاپ پول توسط دولت احمدی نژاد یکی از خوانندگان گرامی سایت ملیون ایران مطالبی را در تصحیح آمار منتشر شده ارسال نمودند که بدینوسیله بنظر خوانندگان گرامی میرسد.
حجم نقدینگی و انتشار اسکناس در زمان دولت احمدی نژاد
حجم نقدینگی در زمان دولت محمود احمدی نژاد افزایش چشمگیری یافت و از ۶۸.۶ هزار میلیارد تومان در ابتدای سال ۱۳۸۴ به حدود ۴۶۰.۷ هزار میلیارد تومان رسید. بیشترین افزایش نقدینگی در تاریخ جمهوری اسلامی در دوران دولت محمود احمدی نژاد در سال های ۱۳۸۵ با ۴۰ درصد افزایش نقدینگی صورت گرفت. با وجودی که بسیاری از اقتصادانان بارها به دولت محمود احمدی نژاد در رابطه با افزایش بی رویه نقدینگی با توجه به ارتباط مستقیم آن با تورم هشدار دادند، احمدی نژاد آنها را به سخره گرفت و به حرف آنها اهمیتی نداد. حجم نقدینگی از ابتدای کار دولت محمود احمدی نژاد تاکنون (انتهای سال ۱۳۹۱) ۶.۷ برابر شد. حجم نقدینگی در سالهای مختلف دولت احمدی نژاد به شرح ذیل است:
عمر هشت ساله دولت احمدی نژاد حدود ۲۵۲ میلیون ثانیه می باشد، دولت احمدی نژاد در طول عمر خود بطور متوسط در هر ثانیه ۱.۶ میلیون تومان اسکناس بدون پشتوانه چاپ و روانه بازار کرده است. برای درک بهتر انتشار حجم پول بدون پشتوانه باید گفت که دولت احمدی نژاد در سال ۱۳۹۱ روزانه ۱.۱۵ برابر حجم نقدینگی در سال ۱۳۵۷ روانه بازار کرد. (حجم نقدینگی در سال ۱۳۵۷ برابر ۲۵۷.۸ میلیارد تومان) میزان افزایش نقدینگی در سال های مختلف دولت احمدی نژاد به شرح ذیل است:
کلا در زمان دولت احمدی نژاد تا پایان سال ۱۳۹۱ مبلغ ۳۹۲.۱۱ هزار میلیارد تومان طی هشت سال از طریق انتشار پول بدون پشتوانه (نقدینگی) منتشر گردید.
در بسیاری از کشورها بانک مرکزی ارگانی مستقل از دولت است و انتشار اسکناس بدون پشتوانه به این سادگی ها نیست، برعکس در جمهوری اسلامی بانک مرکزی جزئی از دولت محسوب می شود و دولت می تواند به سادگی جهت جبران کسری بودجه های خود سریعا به انتشار اسکناس اقدام کند. بهرحال بهمنی و تیم او یکی از بی کفایت ترین روسای بانک مرکزی در تاریخ ایران بوده اند و در طول مدت ریاست خود بر بانک مرکزی مشکلات بسیاری را برای کشور بوجود آورده اند، که اثرات مخرب آن سالها بعد از آنها نیز گریبانگیر مردم ایران خواهد بود.
****
شرق: خالص داراییهای شبکه بانکی در هشتسال گذشته از ۷/۳۲هزارمیلیاردتومان به ۱/۸۱هزارمیلیاردتومان رسید و بهاینترتیب این شاخص در دولتهای محمود احمدینژاد ۵/۲برابر شد. معنی ساده این اتفاق این است که دولت محمود احمدینژاد در هشتسال گذشته حدود ۵۰هزارمیلیاردتومان پول (سکه و اسکناس) چاپ و روانه اقتصاد ایران کرده است.
نکته جالب این است که دولتهای قبل و بعد از انقلاب اسلامی ۳۲هزارمیلیاردتومان پول چاپ کردند در حالیکه دولت احمدینژاد به تنهایی آن هم در کمتر از هشتسال ۵۰هزارمیلیاردتومان پول چاپ کرد.
نتیجه تمام این اتفاقات هم افزایش نقدینگی از ۷۰هزارمیلیاردتومان در سال ۸۴ به ۴۷۰هزارمیلیاردتومان در حال حاضر است. علاوه بر این پایه پولی و تورم هم در مسیر نزولی قرار گرفتند به طوری که تورم برای اولینبار در کشور پس از سالهای پس از جنگ به بالای ۴۰درصد رسید، هرچند دو، سهماهی است شاخص تورم بهدلیل در پیشگرفتن سیاست انظباط مالی در دولت یازدهم در مسیر نزولی افتاده است. این آمار که به مدد رویکارآمدن دولت جدید منتشر شدهاند، همچنین از رشد ۱۴۸درصدی داراییهای خارجی شبکه بانکی در دولتهای نهم و دهم خبر میدهند. بانکمرکزی در آخرین گزارش خود از متغیرهای پولی میزان داراییهای خارجی شبکه بانکی را به تفکیک بانکها و بانکمرکزی آورده است. از مجموع ۱/۸۱هزارمیلیاردتومان دارایی خارجی شبکه بانکی در پایان آذر ۹۱، فقط ۴/۱۰هزارمیلیاردتومان آن مربوط به بانکها و ۷/۷۰هزارمیلیاردتومان آن متعلق به بانکمرکزی است. از اینرو، نقش بانکمرکزی در ایجاد داراییهای خارجی بر ۸۷درصد بالغ میشود.
بررسی هشتسال دولت احمدینژاد نشان میدهد خالص داراییهای خارجی سالبهسال افزایش یافته و روند صعودی آن بههیچعنوان متوقف نشده است. علاوه بر این، خالص داراییهای خارجی ۲۷ بانک فعال در نظام بانکی در سال ۸۴ حدود ۱/۴هزارمیلیاردتومان بود اما این شاخص در آذر سال ۹۱ به ۴/۱۰هزارمیلیاردتومان رسید. بررسی این روند در این مدت نشان میدهد خالص دارایی بانکها نزدیک به ۱۵۳درصد رشد داشت. نکته قابلتامل دیگر درخصوص این شاخص این است که چاپ پول در تمامی کشورها توسط بانکمرکزی انجام میشود و بانکها نقشی در این قضیه ندارند. افزایش شاخص داراییهای خارجی بانکها درواقع اضافهبرداشت بانکها از خزانه بانکمرکزی است که در اغلب موارد منجر به چاپ پول میشود. از اینرو میتوان چنین نتیجه گرفت که اضافهبرداشت بانکها از بانکمرکزی در حال حاضر ۴/۱۰ هزارمیلیاردتومان است. خالص دارایی خارجی بانکمرکزی هم در این هشتسال ۱۴۷درصد رشد کرد و از رقم ۶/۲۸هزارمیلیاردتومان در سال ۸۴ به ۷/۷۰ هزار میلیارد تومان رسید.
در این سالها کارشناس اقتصادی از تبعات منفی چاپ پول سخن گفتند و دولت را از ادامه این روند بر حذر داشتند. نمونه آن سه نامه تاریخی اقتصاددانان است که در سالهای ابتدایی دولت نهم خطاب به دولت نگاشته شد. با این حال نه دولتمردان و نه شخص محمود احمدینژاد به هیچکدام از این هشدارها توجه نکردند. بخشی از این پولها در نتیجه عدمانظباط مالی دولت چاپ شد تا هزینههای جاری دولت پوشش داده شود. بخشی از آن برای تحقق مصوبات سفرهای استانی چاپ شد. دو طرح مسکنمهر و بنگاههای زودبازده هم بخش اعظمی از پولهای چاپشده را بلعیدند تا معضل بیکاری و مسکن اقشار کمدرآمد حل شود در حالیکه این دو معضل با صرف منابع کلان بازهم به قوت خود باقی است. بنا بر گزارشهای موثق در طول اجرای طرح بنگاههای زودبازده ۲۵هزارمیلیاردتومان منابع صرف شد اما نتیجه به قدری اسفبار بود که بالاخره در سال ۸۹ اجرای این طرح متوقف شد.
بهجز این، مسکنمهر بود که اخیرا و بهدستور آخوندی وزیر راه و شهرسازی متوقف شد به این دلیل که دو وزیر مسکن و اقتصاد معتقد بودند نیمی از تورم فعلی بهدلیل اجرای طرح مسکنمهر بهوجود آمده است و به اینترتیب بود که اجرای آن متوقف شد. بر اساس آخرین آمار موجود ۴۰هزارمیلیاردتومان منابع بانکی به مسکنمهر اختصاص یافت که تمامی آن توسط بانک مسکن از بانکمرکزی استقراض شده بود.
درمجموع، دولت احمدینژاد در هشتسالی که سر کار بود، چنان بیرویه پول چاپ کرد که رقم آن در تاریخ اقتصاد ایران بیسابقه بود.