عصرایران؛ مصطفی داننده – سخنگوی هیات نظارت بر رفتار نمایندگان در مجلس بعد از ۸ ماه از ماجرای سیلی به سرباز راهور گفته است:« پرونده آقای عنابستانی نیز در حال طی کردن روند بررسی خود در هیات نظارت بر رفتار نمایندگان می باشد.»

واقعا امکان نداشت در این موضوع که حساسیت جامعه را برانگیخته است، هیات محترم نظارت نظر خود را زودتر اعلام کند؟ خدای ناکرده که قتل اتفاق نیفتاده است. فیلم موجود است و خدا را شکر دو طرف ماجرا هم هستند و دلیل این همه معطلی مشخص نیست! در ۸ ماه می‌شود چندین پرونده با مچهول‌های فراوان را مورد بررسی قرار داد چه برسد به پرونده عنابستانی و سرباز.

به صورت قطع نمی‌شود گفت اما  اگر این اتفاق برعکس افتاده بود و نماینده مجلس سیلی خورده بود، الان پارلمان تا ته ماجرا را در نمی‌آورد، آرام نمی‌گرفت.

انتظار زیادی نیست. مردمی که ساعتی پس از این ماجرا در جریان آن قرار گرفتند دوست دارند بدانند داستان نماینده مجلس و سرباز راهور به کجا ختم می‌شود.

اعتماد سازی مثل باران نیست که از آسمان ببارد و مردم متوجه آن شوند. اعتماد سازی با همین تصمیم‌ها ساخته می‌شود. وقتی مردم ببیند تخلفی انجام شده و به سرعت به آن رسیدگی می‌شود، خود به خود اعتماد می‌کنند.

اما وقتی داستان کش‌دار می‌شود و هیچ کس در مورد ماجرایی که همه مردم در جریان آن هستند، پاسخگو نیست، اعتماد از پشت بام مانند یک کبوتر پر می‌زند و به همین راحتی‌ها بر نمی‌گردد.

متاسفانه برخی فکر می‌کنند که اگر بگویند نماینده مجلس در این ماجرا مقصر بوده به اعتبار قوه مقننه و نظام ضربه می‌خورد. نه عزیزان، به مجلس، دولت و نظام وقتی ضربه می‌خورد که شما چشمان خود را بر روی اشتباهات دوستان خود می‌بندید و در برابر دیگران صدایی بلند دارید.

مطلوب این بود که بعد از مشخص شدن زوایای مختلف، مجلس کمتر از یک هفته، نظر صریح خود را درباره رفتار عنابستانی نماینده سبزوار اعلام می‌کردند. نظر صریح و قاطع.

خدای ناکرده نکند اینگونه باشد که همه دست روی دست بگذارند تا فصل فراموشی از راه برسد و کم کم همه از یاد ببرند، روزی نماینده مجلسی از ماشین دناپلاسش پیاده شد و آنگونه که روایت شده است، سیلی هم نواخته است.

البته با توجه به سابقه نظامی رییس و برخی از اعضای هیات رییسه و نمایندگان مجلس هم انتظار می رفت که به سرباز بیشتر توجه می کردند.

واقعا امیدوارم مجلسی که لقب انقلابی را یدک می‌کشد، حداقل جرات اعلام موضع در مورد رفتار یکی از اعضای خود داشته باشد. بالاخره انقلابی بودن، به حرف نیست و نمی‌شود گفت ما انقلابی هستیم اما در عمل خبری نباشد و فقط حرف باشد و حرف باشد و حرف!