نعیمه (نام مستعار) یک والی زن در حکومت پیشین افغانستان است. او پس از فروپاشی دولت اشرف غنی، نتوانست از افغانستان خارج شود و اکنون تحت تعقیب طالبان، شب و روز را در وحشتِ افتادن به دام این گروه سپری می‌کند.

نعیمه در تماس با ایندیپندنت فارسی گفت: «افراد اداره استخبارات طالبان دنبال من هستند. خانه‌ام را بارها عوض کرده‌ام و با وجودی که هیچ وسیله و امکاناتی از حکومت قبلی نزد من نیست، آنان در تلاش‌اند مرا بازداشت کنند.»

نعیمه می‌گوید، به دلیل این‌که در زمان رهبری یک ولایت، رئیس شورای نظامی آن ولایت نیز بوده است، در فهرست کشتار طالبان قرار دارد و افراد این گروه در شهرهای مختلف که اقوام و بستگان او زندگی می‌کنند، سراغ او را گرفته‌اند.  نعیمه در هفته نخست سقوط کابل به دست طالبان، به دلیل زایمان بستری بود و دو هفته پس از ولادت کودکش نیز نمی‌توانست اقدام کند. او می‌گوید، پس از آن‌که حالش بهتر شد، تمام تلاش‌هایش برای خروج از افغانستان بی نتیجه مانده است.

این والی پیشین، به سازمان‌ها و کشورهایی که در روند تخلیه شهروندان خارجی و افغان‌های درمعرض خطر همکاری کردند، بارها نامه فرستاده اما تاکنون پاسخ مثبتی دریافت نکرده است.

این مقام حکومت پیشین افغانستان می‌گوید که اوضاع سلامتی‌اش به دلیل زایمان، برای سفر غیرقانونی به ایران یا پاکستان مساعد نیست، وگرنه حاضر است برای فرار از افتادن به دام طالبان، از این مسیرها از افغانستان خارج شود. در حالی که صدور ویزای پاکستان و ایران، برای کسانی که می‌خواهند از مسیر رسمی وارد این کشورها شوند، جریان دارد، نعیمه می‌گوید که مراجعه برای دریافت ویزا و خروج از مرزهای زمینی و هوایی به طور رسمی، به معنی تسلیم شدن به طالبان است، چون فهرست افراد تحت تعقیب، در فرودگاه‌ها و مرزهای زمینی وجود دارد و تا کنون صدها تن از این مسیرها شناسایی و بازداشت شده‌اند.

این مقام دولت پیشین افغانستان می‌گوید که روز شنبه (۲۳ اکتبر) یک عضو اداره استخبارات طالبان، شماره تماس شوهر او را پیدا کرده و با او تماس گرفته است. نعیمه رسولی گفت: «عضو اداره استخبارات طالبان از شوهرم خواست که ما هردو خود را  به آنان تسلیم کنیم، در غیر  اینصورت به هر قیمتی ما را پیدا خواهند کرد.»

او به شدت نگران است که مبادا قبل از خروج از افغانستان به دام طالبان بیافتد. نعیمه از نهادهایی که افراد در معرض خطر را برای خارج شدن از افغانستان کمک می‌کنند‌، درخواست حمایت کرد. او می‌گوید: «نامه‌هایم به آدرس‌هایی که تصور می‌‌کردم از من حمایت می‌کنند بی پاسخ مانده‌اند و هر روز از اینکه بتوانم نجات پیدا کنم، بیشتر ناامید می‌شوم.»

در این گزارش، به دلیل جلوگیری از به خطر افتادن این مقام دولت پیشین افغانستان، از نشر نام، عکس و جزئیاتی که منجر به افشای هویت او شود خودداری شده است.

قبل از این نیز شماری از زنان که در سطح رهبری ولایات مختلف افغانستان کار کرده بودند، در صحبت با ایندیپندنت فارسی گفته‌اند که در فهرست کشتار طالبان قرار دارند و شب و روز‌شان را در وحشت و ترس سپری می‌کنند. به گفته این زنان، نه تنها طالبان، بلکه افراد و گروه‌های تبهکار و مخالف حضور زنان در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی، به دنبال انتقام‌جویی از آنان هستند.

مقام‌های کشورهای مختلف از جمله ایالات متحده و سازمان‌های مدافع حقوق بشر، بارها از طالبان خواسته‌اند که زمینه‌ی خروج امن را برای کسانی که خواهان ترک افغانستان هستند فراهم کنند. مسئولان دولت طالبان نه تنها به این کار اقدام نکرده‌اند، بلکه فهرستی از افراد مورد نظر‌شان را به مسوولان فرودگاه‌ها و مرزهای زمینی سپرده‌اند تا این افراد در صورت اقدام به خروج از افغانستان، بازداشت شوند.