ایران اینترنشنال
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، در یادداشتی با بیان اینکه حجاب اجباری دسیسه حکومت دینی و زنستیز برای «سلطه بر زنان» و «حذف» آنان از عرصه عمومی بود، گفت اکنون جهان شاهد است که قدرت امتناع زنان، قدرت استبداد حکومت دینی را در هم شکسته و زنان به جایگاهی تاریخی دست یافتهاند.
سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشردر نامهای از زندان اوین تاکید کرد پوشاندن موی زنان برخلاف ادعای حکومت دینی، نه برای حفظ حرمت زنان و کنترل شهوت جنسی مردان در جامعه، بلکه برای حفظ قدرت استبداد و ارضای «شهوت قدرتطلبی مستبدانه مردانِ حکومت» بود.
محمدی با اشاره به ادامهدار بودن نافرمانی مدنی در ایران یادآور شد: «اکنون جهان شاهد است که قدرت امتناع زنان، قدرت استبداد حکومت دینی را در هم شکسته است.»
او همچنین حجاب اجباری را «دسیسه» حکومتی استبدادی برای «بسط سرکوب، نهادینه کردن عنصر تسلیم، انتشار عامل جبر و خشونت (پنهان) و کوبیدن میخ سلطهگری در جامعه» خواند که از سوی حکومت زنستیز برای «انقیاد، سلطه بر زن و حذف زنان از عرصه عمومی» به کار گرفته میشود.
این فعال حقوق بشر در ادامه با اشاره به کارکرد حجاب اجباری برای حکومت در بسط سلطه و سرکوب و عقب نشاندن زنان گفت: «برداشتن حجاب اجباری درست در نقطه مقابل و اقدامی برای تحقق حقوق زنان و گامی برای شکستن قدرت سرکوب و سلطه حکومت دینی استبدادی به شمار میرود.»
از همین روی به گفته محمدی، حکومتِ «وحشتزده» در «تقلایی سخت» برای جلوگیری از آن است اما خودش هم امیدی به سرانجامش ندارد.
در ادامه این نامه، این فعال حقوق بشر حجاب اجباری را نه فقط مساله زنان بلکه مربوط به کل جامعه و مسالهای برای آزادی و رهایی از استبداد، مسالهای برای عدالت و رهایی از ظلم و ستم، مسالهای برای تحقق صلح، دموکراسی و حقوق بشر و رهایی از خشونت و تبعیض خواند.
به همین دلیل به گفته نرگس محمدی، هیچکس با هر مرام و اندیشه و عقیدهای، نمیتواند نسبت به این موضوع «بیاعتنا» باشد.
محمدی در پایان این نامه با تاکید بر قدرت و جایگاه تاریخی و مبارزاتی تعیینکنندهای که زنان برای ایجاد تغییرات «انقلابی و زندگیبنیاد و صلحطلبانه» به دست آوردهاند، گفت: «قدرت امتناع و سرپیچی ما از تمکین به حجاب اجباری، قدرت استبدادی حکومت دینی را خواهد شکست.»
او پیشتر هم با انتشار نامهای به سرکوب و اعمال زور، خشونت و فشار بر دانشجویان واکنش نشان داد و از نهادهای بینالمللی خواست اجازه ندهند تا «جامعه رنجکشیده» ایران شاهد ۱۸ تیر دیگری در دانشگاههایش شود.
سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر ایران در ماههای گذشته علاوه بر حمایت از دانشجویان معترض درباره سایر مسایل اجتماعی و سیاسی هم واکنش نشان داده است؛ از جمله در نامهای که خطاب به نمایندگان پارلمان اروپا و حاضران در اکران فیلم «شکنجه سفید» منتشر کرد، سلول انفرادی را ابزار «شکنجه، سرکوب، اعتراف اجباری و اعدام» خواند.
نرگس محمدی با اشاره به اینکه در سلولهای انفرادی بازداشتگاهها به زنان زندانی تعرض میشود، از جامعه جهانی خواست تا صدای مردم ایران باشند.
انتشار نامه جدید او درباره مقاومت زنان در برابر پوشش تحمیلی در شرایطی است که طی روزهای گذشته خودروهای ون گشت ارشاد دوباره به خیابانهای ایران بازگشته و قوه قضاییه نیز احکامی عجیب و نامتعارف مانند شستن میت در غسالخانه و مراجعه به مراکز رواندرمانی برای زنان صادر کرده است.
با وجود این فشارها و تلاش حکومت برای سرکوب مخالفان حجاب اجباری، نافرمانی مدنی زنان در سراسر ایران گسترده شده است.