عصرایران؛ مصطفی داننده- روی صندلی نشسته است، دندانش را تمیز میکند، بادام میخورد، خودش را باد میزند، گاهی لم میدهد و مردمانی روبرویش ایستادهاند و از مشکلاتشان میگویند.
این تصویر را معمولا سالها در سریالهای تلویزیونی در مورد خانها دیده بودیم. اما این فیلم مربوط به علیرضا منادی سفیدان نماینده تبریز و رئیس کمیسیون آموزش مجلس است.
به نظر شما این نماینده مجلس فکر میکند، پادشاه کدام سرزمین است که در برابر مردم اینگونه رفتار میکند؟ چگونه میشود مردمی روبرویت بنشینند و از دردهایشان بگویند و تو بدون هیچ همدردی با آنها رفتار میکنی و نشان میدهی که قرار نیست برایشان کاری انجام بدهی. بعضی از اطرافیانت هم هستند که مدام میگویند این وظیفه دکتر نیست. همانها که «بادمجان دور قاپچی» این ماجرا هستند.
نماینده اگر نماینده واقعی مردم باشد و برای آنها و رفع مشکلاتشان به مجلس آمده باشد، در زمان شنیدن مشکلات مردم، سرتا پا گوش میشود و تمام تلاشش را میکند تا باری از دوش مردم پر از درد و رنج بردارد. نه اینکه در برابر آنها به گونهای بنشیند که طلبکار در برابر بدهکار آنگونه نمیشیند.
جالب است همین نماینده و امثال او در روزهای منتهی به انتخابات، کفش آهنی به پا میکنند و از عزا تا عروسی مردم میروند و خود را نوکر مردم میخوانند.همینها اما وقتی ردای نمایندگی به تن میکنند، میشوند آن خانی که دیدید. البته همه نمایندگان مثل او نیستند و در تمام این سالها بودند نمایندگان که با درد مردم زندگی کردند.
در فیلمی که از این نماینده منتشر شد، او مدام به دنبال سرگرم کردن خود بود، گویی در حال تماشای یک فیلم درام تلخ از سعید روستایی است. نمیدانم چگونه میشود مردم روبروی تو از دردهایشان بگویند و تو خم به ابرو نیاوری و بادام بخوری؟!
کاش نامه امام علی به مالک اشتر را برای یک بار هم که شده میخواندید:«برای کسانی که به تو نیاز دارند، زمانی معین کن که در آن فارغ از هر کاری به آنان پردازی. برای دیدار با ایشان به مجلس عام بنشین، در برابرشان فروتنی نما تا بی لکنت زبان سخن خویش بگویند و تنگ حوصلگی و خودپسندی را از خود دور ساز.»
یکی از رسانهها نوشته بود که این نماینده باید عذرخواهی کند و من میخواهم بگویم که این آقا اصلا نباید دوباره در انتخابات شرکت کند، اگر هم شرکت کرد، مردم حوزه انتخابیه نباید به او رای بدهند تا بفهمد که با مردم چگونه رفتار کند.
وکیل مردم نباید با مردم اینگونه رفتار کند و این ابتداییترین اصل برای حضور در مجلس است.