«…آن جا که چون ناقوسِ عزا به نوا درآید کمتر میپرسند که از برای کیست، و عمر نیک مردمان کوتاه تر از عمر گُلی است که بر کلاه می زنند. و می میرند پیش از آنکه بیماری گریبان گیرشان شود.»
خبر کشته شدن پر ابهام و پررمز و راز آرمیتا گراوند، نوجوان دیگری از خانواده ملت ایران توسط مزدوران جنایتکار، همچون خنجری زهرآلود بر پیکر افرادی که صادقانه دل در گرو میهن و ازادی و آبادی آن دارند، نشست. این حادثه تاسف انگیز در حالیست که حکومت تمام داراییهای ملت ایران را به یغما برده و آن را صرف کشتن انسان ها در درون و بیرون مرزهای مقدس این سرزمین میکند و به فقر و درماندگی و بحران معیشتی ملت بزرگ ایران کمترین اعتنایی ندارد وعمل کردی را دنبال می کند که سرانجامی جز قتل، غارت و تجاوز با خود به ارمغان نمیآورد. این رفتار جلادانی است که کودکان را کشته، زنان را به مسلخ برده و مردان را بالای چوبه دار میکشند؛ بلکه با خون جوانان وطن بتوانند درخت خشکیده و بیحاصل اقتدار ننگینشان را آبیاری کرده و چند صباحی بیشتر به عمر نکبت بارشان ادامه دهند. مطمئنا دیرزمانی نمیپاید که دوباره آتش خشم این ملت شریف شعلهور شود و دامان این قوم را نیز شعلهور سازد. آن زمانی که سردمداران این رژیم طوفان بدروند و از صلحطلبان نیز کاری جز تماشای آن کارزار بر نیاید.
به امید روزی که هیچ دختری در راه مدرسه کشته نشود، هیچ شخصی از حقوق بنیادینش محروم نماند، چشمان هیچ مادری به اشکهای ناشی از فراق فرزندش تر نشود. کودکان بتوانند کودکی کنند و سر از گورستان در نیاورند. و بهطور خلاصه، به امید روزی که استبداد و دیکتاتوری بر این سرزمین حکم نراند و ملت شریف ایران بتواند بر سرنوشت خود مسلط شده و طعم آزادی و استقلال و دولت ملی را بچشد.
یاد آرمیتا گراوند، آن نوجوان عزیز از دسترفته را گرامی میداریم و بار دیگر یادآور میشویم که این اراده ملت شریف ایران است که میتواند سرنوشت خود را تغییر دهد و ما ملیون وطن خواه از اراده آنها پشتیبانی کرده و در این راه و در راستای برقراری حاکمیتی ملی که توانایی تامین آزادی و استقلال این مرز و بوم را داشته باشد، همراه کوچکی برای این ملت کبیر خواهیم بود.
سازمان دانشجویان جبهه ملی ایران
سازمان جوانان جبهه ملی ایران
هفتم آبان ۱۴۰۲