با گذشت یک هفته از مرگ خودخواسته پرستو بخشی، پزشک متخصص قلب، واکنشها به این اتفاق همچنان ادامه دارد و موضوع پرحاشیه و پربحث است. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ابتلای او به بیماری روحی را رد کرد اما اسناد نشان میدهند این پزشک جوان به افسردگی و اضطراب حاد مبتلا بوده است.
محمدرضا فارسینژاد، مدیرکل پزشکی قانونی استان لرستان روز دهم فروردین گفت پیکر پرستو بخشی یک روز پس از مرگ به سالن تشریح منتقل شد و علت فوت او همچنان در دست بررسی است.
بخشی که در زمان مرگ تنها ۳۵ سال داشت، روز چهارم فروردین به زندگی خود پایان داد.
او برای گذراندن طرح خود، در بیمارستان ابنسینا در دلفان استان لرستان مشغول به کار بود.
(به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبهرو میشوید که از جملهها و عبارتهایی نشاندهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده میکنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت میکنند یا فردی مورد اعتماد، درباره نگرانیهایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر میکنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.)
پدرام پاکآیین، سخنگوی وزارت بهداشت، در نخستین واکنش به موضوع خودکشی بخشی و پوشش آن در رسانهها گفت: «بر خلاف ادعای برخی رسانههای بیگانه در خصوص درج نام ایشان در لیست سیاه وزارت بهداشت، اساسا چنین لیستی وجود نداشته که نام ایشان یا دیگری در آن ثبت شده باشد.»
روز ششم فروردین، علی سلحشور، سرپرست اداره روابط عمومی سازمان نظام پزشکی با انتشار مطلبی در صفحه خود در شبکه اجتماعی اینستاگرام، گفته بود پرستو بخشی در لیست سیاه وزارتخانه قرار داشت.
او از مرگ مادر و پدر بخشی به عنوان دو ترومای بزرگ نام برد که این پزشک با آنها مواجه شده و به همین دلیل طرحش را با یک سال تاخیر آغاز کرده بود.
سلحشور گفت وزارت بهداشت کمکی به جابهجایی محل طرح او نکرد.
پاکآیین روز نهم فروردین در گفتوگو با ایرنا گفت که وزارت بهداشت در زمینه تعویق طرح تخصص بخشی با او «همکاری لازم را به عمل آورده» است.
مستندات جدید ادعای وزارت بهداشت را درباره سلامت روان پرستو بخشی رد کرد
سخنگوی وزارت بهداشت گفت پرستو بخشی توضیحی درباره شرایط خاص یا ابتلای خود به بیماری روحی به کمیسیون تعهدات نیروهای متخصص ارائه نداده و سوابقی هم مبتنی بر بیماری او در دست نبوده است.
همزمان مستنداتی جدید از پرونده مرگ بخشی از سوی پایگاه خبری «پزشکان و قانون» منتشر شده است که خلاف ادعای وزارت بهداشت را نشان میدهد.
این سندها مربوط به نامه روانپزشک معالج است که در آذر سال ۱۴۰۲ از ابتلای بخشی به افسردگی و اضطراب حاد خبر داده و دستور بستری و استراحت او را در منزل صادر کرده بود.
اسکرینشات منتشر شده از چت پرستو بخشی با یکی از استادان دانشگاه علوم پزشکی لرستان نیز نشان میدهد مسئولان این دانشگاه از شدت مشکلات و بیماری او آگاه بودند.
این گفتوگوی مکتوب نشان میدهد خلاف آنچه بهرام دلفان، رییس دانشگاه علوم پزشکی لرستان گفته است، «بهترین سوییتها و پانسیونها» در اختیار بخشی قرار داده نشده بود.
دلفان گفته بود پرستو بخشی در سال ۱۴۰۲ به دانشگاه معرفی و بعد از ورود به خرمآباد «به جهت تکریم از طرف بیمارستان، از فرودگاه به هتل منتقل میشود» و بعد از یک روز او را در «سوییت مناسب» اسکان میدهند.
او گفته بود که بخشی «همکاری لازم را با کادر آموزشی نداشته» و برای همین با «رضایت شخصی به بیمارستان نورآباد دلفان میرود نه تبعید و اجبار».
علی سلحشور و برخی کاربران فضای مجازی با اشاره به نام دو تن از مسوولان بالادستی این پزشک در استان لرستان، آنها را مسوول مرگ خودخواسته بخشی معرفی کرده بودند.
به گفته سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل سازمان نظام پزشکی، یک تن از اساتید داخلی (گوارش) بیمارستان رحیمی خرمآباد نهایت «بیانصافی، توهین و تحقیر» را در حق بخشی انجام داد.
تعدادی از کاربران نیز عوامل منتهی به خودکشی سریالی پزشکان جوان را فراتر از اقدامات رییس یک بیمارستان یا شبکه بهداشت دانستند و تاکید کردند مشکل اصلی، حکومت جمهوری اسلامی و فساد گسترده در آن است.
در همین زمینه، محمدرضا ظفرقندی، دبیرکل جامعه پزشکی در رسانه اجتماعی ایکس نوشت فشار و استرس روحی، جسمی و معیشتی بر پزشکان جوان، طرحی و دستیاران، به مرز هشدار رسیده است.
او تاکید کرد بیتوجهی مسوولان به شرایط و مقررات تحمیلی و طاقتفرسای موجود، علت عمده افزایش ناامیدی، خودکشی و مهاجرت در جامعه پزشکی ایران است.
عباس عبدی، تحلیلگر مسایل سیاسی-اجتماعی، خواهان تهیه گزارشی مستقل درباره مرگ پرستو بخشی از سوی سازمان نظام پزشکی شد و گفت باید اقداماتی جدی در این زمینه انجام شود.
وبسایت خبری تجارت نیوز دی ماه سال گذشته نوشت تنها در یک هفته سه مورد خودکشی در میان دستیاران پزشکی (رزیدنتها) و پزشکان طرحی گزارش شده است.
در آن مقطع زمانی، بابک شکارچی، معاون آموزشی و پژوهشی سازمان نظام پزشکی ایران، بزرگترین مشکل رزیدنتها و پزشکان طرحی را «نداشتن امید به آینده» دانسته بود.
همان زمان انجمن علمی روانپزشکان ایران در نامهای به ابراهیم رئیسی خواستار تشکیل کمیتهای برای بررسی خودکشی پزشکان و رزیدنتها و اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از وقوع مجدد آن شده و وحید شریعت، رییس انجمن، گفته بود وزارت بهداشت آمار دقیق خودکشی رزیدنتها را محرمانه میداند و آن را اعلام نمیکند.
شریعت در بهمن ماه سال گذشته گفته بود خودکشی ۱۶ دستیار پزشکی طی یک سال منجر به مرگ آنان شده است.
نتایج تحقیق انجمن روانپزشکی در سال ۱۴۰۲ حاکی از آن بود که طی سالهای گذشته، آمار خودکشی در جامعه پزشکی تا پنج برابر افزایش پیدا کرده است.
از: ایران اینترنشنال