در اردبیهشت گذشته، خامنهای در سخنان خود درباره حج امسال، این مراسم دینی را به میدانی جدید برای نمایش ایدئولوژی نظام خود تعریف کرد و با تکرار بدعت خمینی درباره مفهوم «برائت از مشرکین»، این بار این اصطلاح را درباره اسرائیل، آمریکا و «کسانی که با آنها دست دوستی دراز میکنند» به کار برد. خامنهای بی پرده این چنین گفت: «اگر کسی با اینها دست دوستی داد (صلح با اسرائیل و همکاری با آمریکا)، ستمگر است، ظالم است؛ اَلا لَعنَهُ اللهِ عَلَى الظّالِمین نصّ قرآن، آیات قرآن اینها است. پس امسال برائت از همیشه بارزتر است. حجّ امسال، حجّ برائت است».
اما تأکید خامنهای بر ایجاد فتنه در مراسم حج امسال بر سر همین کلمات متوقف نمیشود. در میان اعضای اخراجی گروه رسانهای دفتر خامنهای، نام «سلیم غفوری» رئیس سابق شبکههای افق و مستند جمهوری اسلامی و قائم مقام فعلی معاون سیما دیده میشود. گزینش افراد دیگر چون علیرضا تابان مجری رادیو و تلویزیون، مهدی مؤیدی، مهدی امیری و خانم سلیمانزاده از کارکنان صدا و سیما به همراه فردی دیگر از تلویزیون العالم نشان میدهد که این گروه خاص با هدفی خاص انتخاب شدهاند. در حالیکه این گروه توسط مقامات امنیتی سعودی ابتدا به دبی و سپس به تهران رانده شدند، براساس گزارش خبرگزاری تسنیم، دیگر خبرنگاران ایرانی در کشور سعودی باقی مانده و به پوشش مراسم حج ادامه میدهند.
در این میان خبرگزاریهای رسمی سعودی درباره دلیل بازداشت و اخراج گروه «سلیم غفوری» سکوت کردهاند اما گزارشهائی که در برخی سایتهای عربی منتشر شده نشان میدهد که این گروه به محض ورود به خاک سعودی زیر نظر بوده و فرضیه قوی در پشت این تدابیر این است که آنها در صدد تهیه فیلم مستندی تحت عنوان «برائت از اسرائیل» مطابق با پروپاگاندا و ایدئولوژی فرقهگرای جمهوری اسلامی بودند. طبق قوانین سعودی هرگونه رویکرد سیاسی در مراسم حج که ملیتهای مختلف با نظامهای سیاسی مختلف را در یک جا گردهم میآورد، ممنوع است. روزنامهنگارانی که فقط به پوشش مراسم حج میپردازند نه فقط مانعی بر سر راه آنها وجود ندارد، بلکه تسهیلات قابل توجهی از سوی حکومت پادشاهی سعودی در اختیار آنها گذاشته میشود.
به نظر میرسد خامنهای در راستای تبلیغات جنگ غزه شدیدا به این فیلم مستند نیاز داشته تا از داخل سرزمین «حرمین شریفین» با حجاج مصاحبه کرده و آنها احساسات برانگیخته شده درباره این روزهای فلسطین را ابراز کنند و خامنهای این احساسات را به شکل ابزاری در چارچوب ایدئولوژی و اهداف توسعهطلبی خود و نیابتیها به کار گیرد. اما این برنامه با اخراج گروه اعزامی جمهوری اسلامی عقیم ماند و یک بار دیگر سر خامنهای به سنگ خورد.
برائت از جمهوری اسلامی یا برائت از مشرکین؟
از نظر مدارک و اسناد تاریخ اسلام، مراسم برائت از مشرکین فقط یک بار انجام شد و دیگر هرگز تکرار نشد. در سال هشتم هجری و بعد از فتح مکه توسط مسلمانان، پیامبر اسلام به ابوبکر و علی دستور داد که جلوی مشرکین و کافرانی که در داخل کعبه بتهایی داشتند، گرفته شود تا وارد کعبه نشوند. این دستور فقط همان سال اجرا شد و سالهای بعد لغو شد، به این دلیل که در سالهای بعد مشرک و کافری نمانده بود که در داخل کعبه بت داشته باشد تا بیاید و آن را عبادت کند.
اما خمینی در اواخر قرن بیستم برخلاف مستندات اسلامی و با رویکردی فتنهانگیز، بدعت «برائت از مشرکین» را مطرح کرد که به درگیری متوالی با نیروهای امنیتی سعودی در مراسم متعدد حج انجامید و اوج آن قربانی شدن تعداد زیادی از هموطنان ما در تابستان سال ۱۳۶۶ بود. اکنون خامنهای پا را فراتر از بدعت خمینی گذاشته و بدون هیچ پشتوانه مستند تاریخی موضوع برائت از مشرکین را به اسرائیل سرایت داده است. خامنهای با صغری کبری کردن و ردیف نمودن تعدادی از آیات سورههای بقره، حج، هود و غیره تلاش کرد مفهوم برائت از مشرکین را به اسرائیل و آمریکا نسبت دهد، این در حالی است که طبق آیات قرآن، مفهوم برائت از مشرکین در سوره توبه آمده است.
در این زمینه، شیادی خامنهای شاید تعدادی از هواداران بیسواد خود را قانع کرده باشد، اما در جهان عرب و جهان اسلام، این چنین تحلیلی از مفهوم «برائت از مشرکین» نه فقط تمسخر عمومی را برمیانگیزد، بلکه با بررسی رفتار جمهوری اسلامی در منطقه چون کشتار مردم سوریه، نابودی امیدهای مردم یمن به خروج از وضع حاکم و حرکت به سوی تغییری بهتر در انقلاب ۲۰۱۱، ویرانی لبنان، حاکمیت جهالت و شبه نظامیان در عراق و فتنهگری در فلسطین، بهتر است به جای برائت از مشرکین، از جمهوری اسلامی تبری جویند.
حسن هاشمیان
از: گویا