مسعود عطائی: شاپور بختیار

سه شنبه, 10ام تیر, 1393
اندازه قلم متن

drbakhtiar

این شعر دکتر مسعود عطائی در مراسم یکصدمین سالگرد تولد دکتر شاپور بختیار توسط خودِ ایشان خوانده شد

آزاده بود و عاشقِ آزادیِ بشر
فرزانه بود وروی سخن هاش استوار

در کشوری که جهل و ستم حُکم می کند
بود این بزرگ مردِ نکو خوی ، هوشیار

بیزار از تعصب و بیزار از دروغ
می خواست او رها کند ایران ز گیر و دار

او بود جانشین مصدق، جز او کسی
هرگز نرفت راه مصدق در این دیار

شهد و شکر به ملتِ خود هدیه کرد،لیک
تهمت به او زدند رقیبان چو نیش مار

زخم زبان ز این بشنید و ز آن چشید
خنجر ز پُشت خورد ز مّلا و شهریار

شایسته است گر که جوانان مُلک جم
در هر زمان کنند به این مرد افتخار

مزدورِ پستِ بی سر و پا با دلی ز سنگ
شادان بُرید آن سرِ پُر شورِ بی قرار

شد سرنگون کبوترِ صلحی ز تیرِکین
این بود مُزدِ نیکی ِ شاپور بختیار ؟

مسعود عطائی ۲۸/۶/۲۰۱۴


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

۳ نظر

  1. آقای (رها) که در حقیقت نام گرفتار، وابسته و یا کارگزار حقیر شایسته ایشان و گویای شخصیت شان میباشد، زبان گویای حسین خان شریعتمداری کیهان هستند و بس.

  2. آقای رها یا بهتر بگوئیم هم کیش حسن شریعتمداری کیهان و برادران دلخواسته به یک زبان سخن پراکنی میکنند و در سطحی نیستند که بطور اصولی با ایشان وارد یک گفتگوی دوستانه شد. فقط این را میتوان گفت که خون ریختن فقط این نیست که کسی خود شخصا وارد عمل شود بلکه کسانی هم هستند که با بیانشان و حتی قلمشان جنایتهایی را مرتکب میشوند که باید آنها را با گوبلز برابر دانست. و گفتن صدالبته محکوم است فقط تظاهر به آزادگی است و نه یک منش. اسم بی مسمایی را که برخود نهاده اید را به کیهان تهران تغییر دهید.
    از مسمی کس نخواهد یافت هرگز ذره ای
    گر بتو اسمی رسد واجب شود شکرانه ای

  3. ” آزاده بود و عاشقِ آزادیِ بشر فرزانه بود وروی سخن هاش استوار ……………..”

    انسان آزاده هرگز پس از سالها مبارزه با استبداد کودتاچیان ٢٨ مردادی و اربابان آمریکایی شان, انهم در زیر لوای ملی گرایی و همراهی با مرحوم دکتر مصدق, دست در دست کودتاچیان و دشمنان نهضت ملی ایران و مرحوم دکتر مصدق نمیگذاشت تا به نخست وزیری شاه برسد و دستبوس و غلام خانه زاد شاه باشد.
    البته خونش به ناحق و توسط عوامل رژیم ولایی ریخته شد که صد البته محکوم است اما این مساله, ایشان را آزاده و آزادیخواه نمیکند. بجای شهید پروری و شهید سازی, باید واقع بین بود و واقعیتها را برای قضاوت در مورد شخصیتهای تاریخی ملاک قرار داد, نه احساس حب و بغض نسبت به رژیم ولایی.