با وجود شرایط بحرانی ناشی از جنگ، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفته هفتاد و سوم خود با اعتصاب غذا در ۴۷ زندان سراسر کشور ادامه یافت، علیه آنچه که میتوان آن را «میدان مرگ دوگانه» نامیده: جنگ خارجی و ترور حکومتی داخلی.
تداوم مقاومت در برابر اعدام در میانه جنگ و سرکوب
در حالی که ایران درگیر بحرانی همهجانبه ناشی از جنگ و سرکوب است، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» وارد هفته هفتاد و سوم خود شد. این کارزار، سهشنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۴، با اعتصاب غذای هماهنگ در ۴۷ زندان سراسر کشور به اعتراض علیه موج گسترده اعدامها ادامه داد.
فعالان این کارزار تأکید دارند که اعدام نه یک مجازات قضایی، بلکه جنایتی دولتی است که هدف آن سرکوب سیاسی، ایجاد رعب عمومی و خاموشکردن صدای حقطلبی است. آنها در بیانیهای خود اعلام کردند:
اعدام یک مجازات نیست؛ اعدام جنایت است و تمامی احکام اعدام با هر اتهامی که باشد را شدیدا محکوم میکنیم و در مقابله با آن ایستادگی میکنیم. این اعدامها یک قتل حکومتی است. ماهرگز جانباختگان را فراموش نمیکنیم، سکوت نمیکنیم و کنار نمیکشیم.
اعدام و جنگ: دو تیغهی یک شمشیر علیه مردم
در متن بیانیه، فعالان این کارزار با اشاره به وضعیت جنگی تحمیلشده بر مردم ایران، آن را بستری دانستند برای تسریع در اعدامها و افزایش خشونت دولتی. تنها در ۲۰ روز نخست خردادماه، دستکم ۱۲۶ نفر در ایران اعدام شدهاند. «این آمار تکاندهنده اعدامها تنها یک عدد نیست؛ روایت تلخ جانهاییست که با بیعدالتی گرفته شدند.»
در ۲۰ خرداد، ۱۲ تن در یک روز به دار آویخته شدند و در ۲۶ خرداد، اسماعیل فکری، زندانی امنیتی، بیاطلاع خانواده و وکیل، در زندان قزلحصار اعدام شد.
اعدام مجاهد کورکور، زندانی سیاسی بازداشتشده در جریان خیزش ۱۴۰۱، از موارد برجستهایست که نام او اکنون به نمادی از مقاومت در برابر بیعدالتی بدل شده است.
در هفته جاری، زندان دیزلآباد کرمانشاه صحنهی ترکیبی از خشونت جنگی و سرکوب داخلی بود. این زندان همزمان هدف بمباران و یورش گارد ویژه قرار گرفت؛ وضعیتی که آن را نمونهای از «میدان مرگ دوگانه» نامیده: جنگ خارجی و ترور حکومتی داخلی.
سکوت خبری، قضاوتهای ناعادلانه، قتلهای حکومتی
بیشتر اعدامها بدون اطلاعرسانی شفاف، بدون روند دادرسی عادلانه و در سکوت خبری کامل انجام میشوند. بسیاری از قربانیان از میان محرومان، اقلیتهای مذهبی و ملی و فعالان سیاسی و مدنیاند. این خشونتها در حالی ادامه دارد که خانوادهها، وکلای مدافع و رسانهها از حقوق اولیه اطلاع و پیگیری نیز محروماند.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» خواهان توقف فوری تمامی احکام اعدام، آزادی زندانیان سیاسی و تبدیل این مطالبات به خواستهای عمومی و بینالمللی شده است.
فهرست ۴۷ زندانی که در سهشنبه ۲۷ خرداد به این حرکت اعتراضی پیوستند، گستره جغرافیایی متنوعی را شامل میشود: از اوین و قزلحصار گرفته تا تبریز، ارومیه، زاهدان، مریوان، اهواز، شیراز و… این همصدایی، نمود بارز مقاومت جمعی علیه خشونت نظاممند اعدام است.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» بر ضرورت فشار افکار عمومی داخلی و بینالمللی، نقش رسانههای آزاد و دخالتگری نهادهای حقوق بشری تأکید کرده و خواهان توقف فوری چرخه مرگ در زندانهای ایران است.
اعدام مجازات نیست، جنایت است. برای حفظ کرامت انسانی، باید ایستاد؛ ایستاد در برابر طناب دار، در برابر ماشین مرگ، در کنار انسان.
تداوم کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفته هفتاد و سوم در ۴۷ زندان مختلف
مردم ایران درگیر جنگی شدهاند که به هیچ وجه خواهان آن نبوده و نیستند. جنگ و اعدام دو روی یک سکه هستند که از انسانها حق حیات را سلب میکند. ما با تمام افراد جانباخته غیرنظامی اعلام همدردی میکنیم و بر همبستگی جمعی در شرایط خاص که بر ما از سوی دو رژیم جنگطلب تحمیل شدهاست تاکید میکنیم.
با وجود شرایط خاص و بحرانی ناشی از جنگ اما ماشین مرگ و کشتار لحظهای توقف نمیکند و همچنان حکومت مستبد در حال اعدام شهروندان است ؛ بطوری که از آغاز خردادماه تاکنون دستکم ۱۲۶ تن را اعدام کرده و تنها در روز ۲۰ خرداد، ۱۲ تن از زندانیان به چوبه دار سپرده شدهاند.
همچنین روز دوشنبه ۲۶ خرداد زندانی امنیتی اسماعیل فکری به اتهام جاسوسی در زندان قزلحصار در بیخبری تمام به دار آویخته شد. این آمار تکاندهنده اعدامها تنها یک عدد نیست؛ روایت تلخ جانهاییست که با بیعدالتی گرفته شدند.
بیشتر این اعدامها، بدون اطلاعرسانی شفاف، بدون روند قضایی منصفانه و در سکوت خبری رخ میدهند. بسیاری از این قربانیان از محرومان، پیروان سایر مذاهب و ادیان، و زندانیان سیاسی هستند؛ انسانهایی که تنها گناهشان مطالبهی عدالت، آزادی یا تلاش برای زنده ماندن بوده است.
یکی از آنان زندانی سیاسی مجاهد کورکور بود که در قیام ۱۴۰۱ دستگیر و بعد از حدود دوسال و نیم زندان و شکنجه متاسفانه هفته گذشته مظلومانه به دار آویخته شد.
ما اعضای کارزار “سهشنبههای نه به اعدام” در هفته هفتاد و سوم این کارزار، بار دیگر تأکید میکنیم:
اعدام یک مجازات نیست؛ اعدام جنایت است و تمامی احکام اعدام با هر اتهامی که باشد را شدیدا محکوم میکنیم و در مقابله با آن ایستادگی میکنیم. این اعدامها یک قتل حکومتی است.ماهرگز جانباختگان را فراموش نمیکنیم ، سکوت نمیکنیم و کنار نمیکشیم.
قابل توجه مردم و جوامع بینالمللی در این روزهای خطیر ناشی از جنگ، که خطر مرگ، بسیاری از زندانیان سیاسی و اجتماعی را تهدید میکند مشابه آنچه که شب گذشته در زندان دیزلآباد کرمانشاه رخ داد که هم هدف بمباران و هم مورد هجوم مرگبار گارد سرکوبگر زندان قرار گرفت ؛ حضور و همبستگی مردم بیش از همیشه اهمیت دارد. شما، مردم آگاه و آزاده، تنها تکیهگاه و صدای ما زندانیان هستید.
آزادی کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی و لغو فوری تمام احکام اعدام باید به یک مطالبه عمومی تبدیل گردد چون جان زندانیان سیاسی و محکومان به اعدام در خطر جدی است و بیم آن میرود که حکومت چون گذشته برای تشدید سرکوب و ارعاب محکومان را به مسلخ ببرد.
کارزار “سهشنبههای نه به اعدام” در هفته هفتاد سوم سهشنبه ۲۷ خرداد در ۴۷ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:
زندان اوین (بند زنان ،بند ۴و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرم آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز(بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز ، زندان عادل آباد شیراز(بند زنان و مردان)، زندان فیروز آباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران
هفته هفتاد و سوم
سهشنبه ۲۷خرداد ۱۴۰۴
#کارزار_سهشنبههای_نه_به_اعدام