
ار.اف.ای
همزمان با اخراج اجباری میلیونها مهاجر از ایران و پاکستان، سازمان ملل در گزارشی گفته که طالبان، بخش قابلتوجهی از این مهاجران را به دلیل هویت و پیشینه کاریشان، شکنجه و تهدید میکنند. هیئت معاونت سازمان ملل در کابل یا «یوناما» پنجشنبه ۲۴ جولای، در گزارشی نوشته که برخی از این مهاجران پس از بازگشت به افغانستان، موارد «جدی نقض حقوق بشر» را تجربه کرده و برخی دیگر نیز به دلیل انتقامجویی طالبان، یا پنهان شدهاند و یا تغییر مکان دادهاند.
یوناما در این گزارش خود با شماری از مهاجرانی که پس از بازگشت، توسط طالبان شکنجه و یا تهدید شدهاند، گفتگو کرده و آورده که این مهاجران پس از بازگشت به وطن، مواردی چون «شکنجه، بدرفتاری، بازداشتهای خودسرانه و تهدید امنیت شخصی» را تجربه کردهاند.
یک مقام پیشین نظام جمهوریت، به یوناما گفته که پس از بازگشت به افغانستان در سال ۲۰۲۳، او توسط طالبان بازداشت شده و به شدت توسط چوب و کابل، شکنجه شده است. این مقام پیشین جمهوریت همچنان تاکید کرده که در مدت زمانی که در بند بوده، طالبان او را با آب شکنجه کرده و برایش اعدام ساختگی ترتیب دادند.
یک مهاجر دیگر نیز تجربه خود را پس از بازگشت به افغانستان، شریک کرده و گفته که طالبان او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند؛ حمله با پشت اسلحه به مهاجران یکی از مواردی است که این مهاجر به آن شهادت داده است.
از یک سال بدینسو، روند اخراج میلیونها مهاجر اهل افغانستان از ایران و پاکستان بهگونه جدی آغاز شده که این روند در ماههای پسین، شدت گرفته است.
مقامهای طالبان نیز با وعده عفوعمومی از کشورها خواستهاند تا مهاجران و پناهندگان را به افغانستان بازگردانند.
با وجود این وعدههای طالبان، گروههای حقوق بشری اما بارها از خطر آزار و اذیت مهاجران بازگشت داده شده به افغانستان، به دلیل جنسیت، شغل و یا پیشینه کارشان با نظام پیشین هشدار دادهاند.
ولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، میگوید که «هیچکس نباید به کشوری که در آن به دلیل هویت یا پیشینه شخصیاش با خطر آزار و اذیت روبهرو است، بازگردانده شود.»
خبرگزاری اسوشیتدپرس در گزارشی به نقل از مقامهای طالبان در مورد مستندات یوناما، نوشته که طالبان «بدرفتاری با بازگشتکنندگان افغان را تکذیب کردند و ادعاهای بازداشت، خشونت، ارعاب یا انتقامجویی برضد افراد به دلیل هویت یا پیشینه شخصیشان را رد کردند.»
میلیونها شهروند افغانستان که در دههها و به ویژه سالهای پسین، افغانستان را ترک کردهاند، یا مانند ایران و پاکستان در کارزارهای اخراج، از این کشورها رانده میشوند و یا به دلیل کاهش حمایت از پناهندگان با آیندهای ناروشن روبرو هستند.