برچسب: دکتر محمد مصدق

زمانی که دکتر مصدق در پادگان لشکر زرهی در بازداشت بسر می‌برد، استوار ساقی سرپرست این بازداشتگاه بود. ساقی در خاطراتش تعریف می‌کند: من مرتب و مخفیانه به نزد مصدق می‌رسیدم و اگر از خانواده‌اش چیزی می‌خواست فوراً به اطلاع آنان می‌رساندم. به یاد دارم به توصیه مصدق از خانواده‌اش خواسته بودم اسب چوبی مصدق را که در خانه‌اش هر روز سوار می‌شد و حرکات نرمشی انجام می‌داد برایش به بازداشتگاه بیاورند. وقتی این اسب چوبی از خانه رسید مصدق را هر روز صبح می‌دیدم که بر آن نشسته و حرکات ورزشی و نرمشی انجام می‌دهد

(بمناسبت ۱۴ اسفند سالگرد وفات شادروان دکتر مصدق و ۲۹ اسفند روز ملی شدن صنعت نفت) (ضیاء مصباح) «قیمتی غیر از قیمت بین المللی قابل قبول نیست.. برای موافقت در ارجاع به دادگاه لاهه باید طرف تصریح کند که چه موضوع هائی را میخواهد در دادخواست خود بگنجاند – با در نظرگرفتن وضع حقوقی طرفین… ادامه خواندن مروری برچگونگی ملی شدن نفت و رویدادهای بعد آن – برگرفته از نوشته های «فواد روحانی» در کتاب «زندگی سیاسی دکتر محمد مصدق»

ماندگاری چهره های بزرگ مطرح جهانی محصول افکار، اندیشه ها، مردم خواهی، باور، سلامت نفس، عملکردصحیح مبتنی بر منافع ملی و تخصص واقعی آنانست که با گذشت زمان درجه صداقت توام با عالمانه و اصولی بودن برنامه ها یشان بهتر و بیشتر نشان داده میشود

به کسانی که به افتراء و تهمت بر دکتر محمد مصدق »تقویت بهائی ها و توده ای ها« را نسبت می دادند در اینجا نقل نمائیم. زیرا از خلال آن به معنی »ملت«، »دولت مشروطه« و »آزادی و دمکراسی« از نظر دکتر محمد مصدق می رسیم. بهمین سبب هم در جواب فلسفی واعظ آن جمله »شگفت انگیز« را بیان می کند:»آقای فلسفی از نظر من مسلمان و بهائی فرق ندارند؛ همه از یک ملت و ایرانی هستند«. دکتر محمد مصدق بواقع به »دمکراسی پارلمانی« باور داشت و از منشور جهانی حقوق بشر پشتیبانی میکرد

بررسی زندگی و خدمات دکتر محمد مصدق به‌ویژه دوران کوتاه ۲۸ ماهه نخست‌وزیری آن زنده‌یاد، نشان می‌دهد که راهبرد او گفتمان اصلاح‌طلبی و انجام اصلاحات در چارچوب قانون و با روش مسالمت‌آمیز و تدریجی یا «گام‌به‌گام»، متناسب با شرایط اجتماعی بوده است

دکتر محمد مصدق: «در طول تاریخ مشروطیت ایران این اولین بار است که یک نخست وزیر قانونی مملکت را به حبس و بند می‌کشند و روی کرسی اتهام می‌نشانند… به من گناهان زیادی نسبت داده‌اند ولی من خودم می‌دانم که یک گناه بیشتر ندارم و آن این است که تسلیم تمایلات خارجیان نشده و دست آنان را از منابع ثروت ملی کوتاه کرده‌ام

در مراسم روز هفتم درگذشت مصدق، من فقط تماشا می کردم، در طبقه اول، در راهرو ، مقابل اتاقی که مصدق در آن مدفون است در کنار مادرم ایستاده بودم. هم درون اتاق را می دیدم و هم ناظر به آنچه در حیاط می رفت بودم