بهرام مشیری: دو سال و چهار ماه دولتِ دکتر مصدق طول کشید، دو سال و چهار ماه. آقا پنجااااااه سال که دستِ یک گروهِ دیگری بود، آقا چی شد، اون پنجاه سال چی شد؟
هیچ چیزی من نمی بینم، مقاله ای، یک اشاره ای، یک تعریف و تمجیدی، یک کسی از بزرگمردانِ سیاست در عصرِ حاضر بیاید تعریفی بکنه، یک نویسنده ای مقاله ای، مطلقاً و ابداً هیچ خبری نیست.
گفت: “سعدیا مردِ نکونام نمیرد هرگز،،،مُرده آن است که نامش به نکویی نبردند”.
کسی که نمیاد خمینی رو بَربکِشِه، یا اسمی ازش بیاره که این مثلاً، خمینی هم نِشست بَغل دستِ آدمکشها. اون گاندی است که همیشه مطرحه، لینکلن است که دائم مطرحه، مصدقِ ما هم در ردیفِ همونهاست، اگر بزرگتر نباشه – کوچکتر نیست.
خواستم این رو شما بچه هایِ ایران بدانید.
شنیدم یه آقایی اومده زنجیر پاره کرده، “دروغگو” گفته به ایشون، توهین کرده و،
مَردَک برو خجالت بکِش، حالا تو محققی؟!
عجیبه که، عجیبه که،
دکتر مصدق هیچگونه دشمنی با پادشاهی نداشت. از “اعلیحضرت همایونی” کمتر به شاهِ ایران نگفت، به جهتِ اینکه او مَردِ قانون بود و معتقد بود به مشروطه، و معتقد بود به این سیستمِ پادشاهی پارلمانی. کوچکترین چیزی، حتی قرآن امضاء کرده شنیده ام، این رو من ندیدم جایی سندش رو ولی خیلی مشهوره [که] فرستاده به دربار که “آقا بخدا، به این قرآن قسم ما قصدی نداریم، نترسید شما از حکومتِ ما، میخواهیم برایِ مملکت یک کاری انجام بدیم”
برگرفته از کلیپ
از ۳۹:۵۰ تا ۴۲:۰۱
از: سایت بالاترین