بازخوانی زمینخواریهای شیراز
حائری شیرازی: از تقاضای اعدام تا تقاضای عفو
حائری نام آشنایی برای اهالی سیاست است. روزگاری که به دفاع از احمدی نژاد میپرداخت و طرفداران خاتمی را به طرفداری از یزید متهم میکرد تا روزگاری که دیگر در جامعتین مقبولیتی نداشت و از لیست جامعتین کنار گذاشته شد و بعدا بیمار شد و در بستر بیماری از خاتمی حلالیت خواست.
بعد از مدتی بحث درباره این تخلفات باعث اختلاف بین فرماندار و استاندار از یک سو و دفتر امام جمعه و یاران او از سویی دیگر شد. فرماندار وقت شیراز، نبیزاده را متخلف میدانست و نبی زاده از فرماندار شکایت کرده بود. ایسنا از زبان احمدزاده استاندار وقت فارس نوشته بود: عدهای خود را پشت سر شخصیتهای بزرگ استان پنهان میکنند که از برخوردهای قانونی در عرصه زمینخواری در امان باشند.
این کشمکشها سرانجام موجب شد پای دادگاه به میان کشیده شود و عبدالله نبی زاده، مدیرعامل موسسه فلاحت در فراغت، بازداشت شود. آن زمان، نبی زاده از مدیریت در آموزش و پرورش به دفتر نماینده، ولی فقیه رفته بود و رئیس دفتر حائری بود و از طرف امام جمعه شیراز، مسئولیتهای دیگر هم به او سپرده شده بود. از جمله مدیرعامل موسسه اقتصادی سازمان تبلیغات اسلامی (احسان) و دبیر اجرایی بنیاد بینالمللی غدیر.
«کریمی» مدیر املاک مسکن و شهرسازی استان فارس در آن زمان به ایسنا گفته بود: هم اکنون حکم ۱۶۳ هکتار زمین تصرفی قطعی شده و آماده اجرا داریم. این احکام شامل ۹۹ هکتار از زمین متصرف شده توسط «همت همتی» ۹۰ هکتار در منطقه قلات، ۱۶ هکتار در گلستان، ۱۳ مورد حکم قطعی در صدرا، ۱۶ هکتار حکم قطعی برای زمینخوار «سیدرحمتالله موسوی» و حکم بازگشت برای دهها هکتار تصرفی «عباسعلی اقبالی» و «عبدالله نبیزاده» صادر شده است. در آن زمان گفته شد همه این افراد در دفتر امام جمعه شیراز حضور داشتند، اما حائری تاکید کرد تنها نبیزاده در این دفتر حضور داشته و سایرین مسئولیتی در این دفتر ندارند.
با این حال نبیزاده در نامهای مدعی شد کلیه فعالیتهای انجام شده در این ۱۰ سال در مناصب فوقالذکر تحت اشراف و هدایت نماینده، ولی فقیه در استان و امامجمعه وقت شیراز بوده است. دفتر نماینده، ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز نیز در آذرماه ۸۶ به دنبال افزایش شدید تخلفات مالی و ارضی عبدالله نبیزاده در ۲ موسسه احسان و فلاحت در فراغت، با انتشار نامهای که در مطبوعات فارس هم منتشر شد، وی را از تمامی سمتهای یاد شده برکنار کرد. نبیزاده از اوائل سال ۸۹ نیز تحت تعقیب قانونی قرار گرفته بود، که البته گفته میشد، وی به همراه بسیاری از اسناد مربوطه متواری است. بزرگترین تخلفات نبی زاده تصرف بیش از ۸۰۰ هکتار زمین در اراضی دوکوهک، سیاخ دارنگون، تنگ خیاره، پشت کوه و غرب شیراز است. نبی زاده در انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی کاندیدا شد اما رد صلاحیت شد.
او البته به قانونی بودن این فعالیتها اصرار داشت، اما گفته بود که تمام حسابها زیر نظر امام جمعه شیراز بود. طرفداران حائری البته معتقد بودند این نامه در واقع شکوائیه نبی زاده بوده به نامهای که حائری به رئیس وقت دستگاه قضا نوشته بود و از او خواسته بود خلاف قانون و خلاف مقررات و خرید افراد برای عبور از قانون در هر صورت از دید اینجانب مردود است. در مورد افرادی که در گذشته با اینجانب کار میکردند، هیچ تفاوتی با دیگران نیست. بلکه مسئولیت آنان سنگینتر است. اگر خلاف ثابت نشود مفتری هر چند از مسئولین باشد، باید معرفی و مجازات شود.» نامهها کارگر نبود و سال ۸۷ حائری از مسئولیت استعفا داد و جای خود را به ایمانی داد.
مریم اردبیلی، عروس خانواده حائری سال ۹۰ که نامزد انتخابات مجلس نهم شده بود سعی کرد به بعضی از این اتهامات پاسخ بدهد. در آن زمان خبر رسیده بود که همسر او محکوم به شش سال زندان شده است. او گفت که «همسرش طلبه است و در مورد یک سری مباحث اقتصادی تحقیق میکردند. بعد از طرح فلاحت در فراغت که به حق ایده آن و فکر آن یکی از ایدههای درخشانی بود که اتفاق افتاد، اجازهاش را از مقام معظم رهبری آن موقع گرفتند… یک فردی که زمینی را پیشنهاد داد زمین مشکل دار بود، زمین از ایادی ما قبل تحویل نشده بود. اینها وقتی رفتند برای کاشت نهال و کارهای دیگر، تعداد ۲۰۰ قطعه از این زمینها را هم پیش فروش کردند وارد کار که شدند دیدند انگار مشکل دارد زمینها، خودشان شاکی اول شدند به مشتریهای دیگر هم گفتند بیایید از اراضی پروژههای دیگر جبرانی قطعه مربوط به خودتان را دریافت کنید وخوب عمده آنها قبول کردند و خوب رفتند از پروژههای دیگر زمین گرفتند، تهش حدود نه نفر بصورت مستقیم چند نفر هم کسانی که از دیگران زمینها را خریده بودند باقی ماندند که اینها به هیچ طریقی و هیچ صراطی مستقیم نشدند و گفتند ما یا همین زمین را میخواهیم یا اصل پول را میخواهیم.»
وی آن زمان ادعا کرده بود در پایان دوره مدیریتیم در استانداری تهدید شدم باینکه اگر یک سمت مدیر کلی در استان قبول نکنم برای همسرم ظرف دوماه حکم بسیار بدی صادر خواهد شد. بخدا قسم درد کشیدم وقتی توی اتاقهای همین استانداری میشنیدم: این عدالتخواها رو بفرست جلو قاسمی، اسم نمیخواستم بیاورم، بفرستشون جلو فلانی رو یکبار درازش بکنند. کانونهای قدر آنقدر قدرت و ثروت دارند که ذهن ما را هدایت کنند به سمت کسانی که برایشان خطرناکند… آقای حائری هفت فرزند دارند، شش پسر و یک دختر و از این هفت فرزند سه تایشان صاحب خانهاند، بقیه اجاره نشینند، سه نفری که صاحب خانهاند آدرسهایش هست یکیشان خانهاش سه راه آستانه است. دوتای دیگرش یک ساختمان است در قم نو. کسانی که قم رفته باشند پایشان را گذاشته باشند میدانند محل قم نو کجاست. نزدیک پل آهنچی است. این تنها ملکی است که به لحاظ زندگی ماها داریم … آقایی که در حاشیه جریان ریاست جمهوری در تهران هست به اینجا پیام ابلاغ میکرد، چنان بتازانید روی فلانی که من هفته دیگر نبینمش در جلسه هیات دولت و اینها میگفتند چشم.
بعد از وفات حائری، احمد توکلی هم در یادداشتی به دفاع از او پرداخت و نوشت «آقای حایری بسیار بر تولید مستقل ایران اهتمام داشت. در اوایل دهۀ هفتاد، ایدهای را تعقیب میکرد که به تاسیس موسسهای به نام «فلاحت در فراغت» منجر شد. ایده او این بود که زندگی شهرنشینی باید یک ربطی به طبیعت پیدا کند تا عادت به تولید به خانوادهها بازگردد. موسسه فلاحت در فراغت که او سنگ بنای آن را با کمک منابع طبیعی و دیگر دستگاههای دولتی گذاشت، زمینهای موات را که امکان رساندن آب در حال تلف شدن به آن وجود داشت، به باغهای دو تا پنج هزارمتری با درختان میوه تبدیل میکرد که به کارمندان دولت واگذار میشد. با آغاز کار، حرف و حدیثها علیه امام جمعه برسر زبانها افتاد. مرا دعوت کرد تا نظر بدهم که از جهت اقتصادی، این حرکت، قابل دفاع هست یا خیر. پس از بررسی براساس روش هزینه-فایده اجتماعی، سرِجمع، به نتیجه مثبت رسیدم. ولی برای پیشگیری از پیدایش پدیده نامیمون آقازادگی در این خاندان، وظیفه او را یادآوری کردم که به خودشان و همسر و فرزندان و بستگانشان، هیچ باغچهای واگذار نشود و نیز برای پرهیز از قرار گرفتن در مظانّ اتهام، اجازه ندهند که حتی از دست دریافت کنندهای، قطعه زمین واگذار شدهای را بخرند. ایشان با دقت و استواری به این توصیه عمل کرد.»
قصه شیراز اینجا به پایان نمیرسد. در یک سال گذشته هم که هر دو امام جمعه وفات کردند قصه به آخر نرسید. قاسمی فرماندار شیراز هنوز در وبلاگش برای مفسدان خط و نشان میکشد و هنوز هم مسئله زمینخواری حل نشده است و حالا اختلافاتی بین تولیت شاهچراغ و شورای اصلاحطلب شهر شیراز به وجود آمده است. جنبش عدالتخواه شیراز دومین امام جمعه را عوض کرده است و هنوز برنامههای گستردهای برای آینده دارد. شیراز آبستن حوادث متعددی در آینده است.