اسدالله عسگر اولادی، رئیس اتاق بازرگانی و صنایع رژیم با چین در گفتگوی خود در برنامه دستخط تلویزیون شبکه پنج صدا و سیما به گوشههایی از وضعیت بحرانی رژیم آخوندی در زمینه اقتصاد اعتراف کرد.
کنترل بازار ارز دست دولت است – ۱۹۰۰بانک از ارسال پول به ایران ممانعت میکنند
عسگراولادی به سودهای کلانی که باندهای غارتگر رقیب با سوءاستفاده از نوسانات قیمت ارز چپاول کردند اشاره کرد و تأکید کرد که بسیاری از این باندها در دولت جا داشتهاند. وی گفت: «عده زیادی ارز ۴۲۰۰تومانی دریافت کردند و کالا را با ارز ۱۰هزار تومان فروختند…آنهایی که ارز ۴۲۰۰تومانی گرفتند سوءاستفاده کردند. تجار نگرفتند بلکه شرکتهای بزرگ دولتی گرفتند.
(در بخش خصوصی) شاید در مجموع ده تا هم نشوند…. در آوردن (واردات) ماشین و موبایل بسیار سوءاستفاده شد، این همه دادگاه برای چه تشکیل شد؟….
عسگر اولادی در قسمت دیگری از گفتگو با تلویزیونی به تنگناهایی که رژیم در انتقال پول بر اثر تحریم با آنها روبهروست پرداخت و افزود: «الآن در شرایط فعلی پول را به هیچ عنوان نمیتوان از دنیا به ایران انتقال داد. اگر به ازای کالای صادراتی بخواهیم پولی را از هر جای دنیا به ایران بیاوریم، اوپک لعنتی…مراقبت میکند. تا بفهمد حساب را میبندد و جلوی پول را میگیرد. الآن شرایطی نیست که بتوانیم پول بیاوریم….، تقریباًً از دو هزار بانک در جهان، هزار و ۹۰۰بانک پول را به ایران نمیفرستند. میگویند ما نمیدانیم به کی بدهیم. اگر بدانیم شما هم کالا را از ایران برای ما میفرستید دیگر کالا نفرست، کالا ایرانی را نمیخریم و دیگر کار نمیکنند. این گرفتاری سومدیریت ما است. اینجا ثبات نیاز دارد…»
چینیها ۷۰درصد قیمت نفت را با کالا پرداخت میکنند – چاره نداریم! اگر نفروشیم چه کنیم؟
عسگری اولادی در جنگ باندی گوشهیی از ترفند جمهوری اسلامی تحت عنوان «برجام اروپایی» را برملا کرد و گفت که حضورا با خامنهای دیدار کرده و در مورد اقتصاد مقاومتی صحبت کرده است. او پیشنهاد داد که راه رو آوردن به باند او و تجارت با چین است. وی گفت: «در برجام، راه را برای اروپاییها باز کردیم. ریختند گله گله، دسته دسته، هیات هیات آمدند. هیأتهای صد نفری آمدند و… گفتند میخواهیم یک کاری کنیم… چین را رها کردند و سراغ اینها رفتند…. آنقدر گفتیم و گفتیم تا بالاخره قبول کردند. الآن چین بهعنوان یک شریک استراتژیک درازمدت ما مطرح است.
بزرگترین شریک تجاری ما است…
حدود ۵۸۰تا ۶۰۰هزار بشکه در روز نفت به چین صادر میکنیم. هیچ جای دنیا از ما نمیخرند…
اشکال ما با چین در این قراردادها این است که آنها میگویند ۴۰-۳۵درصد پول میدهیم و ۷۰-۶۰درصد را کالا ببرید. تنها اشکال این است؛ چاره نداریم….اگر نفروشیم چه کنیم؟ به ضرر ما این است که نفت را نفروشیم….
ماها میرویم آشغالها را خریداری میکنیم. (چینی ها) یک مقدار زیادی از این آشغالها را بهعنوان کشورهای آفریقایی میآورند امتحان میکنند و به بنادر ما میآورند ارائه میکنند، اگر پاس شد و گمرک گرفت چه بهتر و اگر نگرفت، میبرند…. و دوباره از راه قاچاق وارد میشود. قاچاقچی پشت در نشسته است. تا امروز هم نتوانستیم جلوی قاچاق را بگیریم».
از: پیک ایران