افاضات سعید جلیلی در باره نقشِ زن

جمعه, 10ام خرداد, 1392
اندازه قلم متن

سایت ملیون ایران: زن ستیزی جمهوری اسلامی  امر تازه ای نیست. در نظامی که مردم بطور عام و زنان بطور خاص هیچگونه حقوقی ندارند طبیعی است که هر بی خردی برای خودشیرینی نزد صاحبان قدرت، لاطائلات جدیدی در مورد نقش زنان ابراز میدارد.

بدین ترتیب بازار فشار به زنان و تحقیر آنها نه تنها همچنان گرم می ماند بلکه هربار به اوج جدیدی میرسد. سعید جلیلی که فرمانبردار علی خامنه ای و به گفته ای کاندیدای انتصاب خامنه ای به مقام ریاست جمهوری است، در جمع بانوان طرفدار کارزار انتخاباتی اش گفته است: نقش زنان در ایران باید در مقام مادر تعریف شود و باید در برابر رویکرد کشورهای غربی که آن ها (زنان) یک «ابزار اقتصادی» محسوب می شوند، مقاومت کرد.

خوشبختانه زنان ایران بویژه در جمهوری اسلامی نشان داده اند که نه تنها در همه عرصه های اجتماعی ایفای نقش میکنند بلکه علی رغم تمام کارشکنی ها و مشکلاتی که نظام برای آنان ایجاد کرده است، در زمینه های متعدد به بالاترین مقامات ممکن رسیده اند. برای نمونه براساس آمار یونسکو، در سال ۲۰۰۹، حدود ۵۲ درصد دانشجویان فارغ التحصیل از دانشگاه های ایران زن بوده اند. در چنین شرائطی چگونه میتوان نقش زنان را از طریق مادر بودن ایشان تعریف نمود؟

جنبه دیگری که در گفته آقای جلیلی دیده میشود عبارت “رویکرد کشورهای غربی” است. این سوال پیش می آید که سیستم اقتصادی مورد نظر آقای جلیلی کدام است؟ اقتصاد اسلامی که در اوائل انقلاب صحبتش میشد که به مرور حبابی از هوا از آب در آمد و حتی جمهوری اسلامی نیز پس از مدتی مجبور شد به سیستم معمول در جهان بازگردد. اگر ایشان اقتصاد اسلامی جدیدی میشناسد چرا مختصات آن را معرفی نمیکند؟

علاوه بر این چرا آقای جلیلی فقط از زنان صحبت میکند؟ مگر مردان در غرب کار نمیکنند؟ آیا آنها هم ابزار اقتصادی اند؟ آیا منظور ایشان اینست که هر کس کارکند ابزار اقتصاد شده است و باید بجای آن پول ملت را بالا کشید و مفت خوری کرد؟

نکته دیگر در صحبت آقای جلیلی اینست که او فقط از کشور های غربی صحبت میکند. آیا در کشورهای شرقی مساله طور دیگری است؟ چرا در کشورهای شرقی به زعم ایشان کارکنان “ابزار اقتصاد” نیستند؟

صحبت های آقای جلیلی نشان میدهد که فرد مورد نظر آقای خامنه ای تا چه حد به عنوان رئیس جمهور مناسب اوست.

خبر رادبو فردا به نقل از بلومبرگ و ایلنا:

سعید جلیلی، نامزد انتخابات ریاست جمهوری ایران گفته است نقش زنان در ایران باید در مقام مادر تعریف شود و باید در برابر رویکرد کشورهای غربی که آن ها (زنان) یک «ابزار اقتصادی» محسوب می شوند، مقاومت کرد.

آقای جلیلی در جمع بانوانی که در کارزار انتخاباتی او شرکت کرده بودند، گفته است «هویت زن در خانواده شکل می گیرد که همان مادر بودن است نه اینکه هویت زن را در چرخه اقتصادی و بازار سرمایه قائل شویم».

سعید جلیلی، نامزد انتخابات ریاست جمهوری و مذاکره کننده ارشد برنامه اتمی ایران است. برخی از تحلیلگران و ناظران سیاسی آقای جلیلی را نامزد پیشرو و مورد توجه رهبر جمهوری اسلامی خوانده اند.

آقای جلیلی اخیراً به خبرگزاری فارس گفته است «امروز دو نگاه متفاوت درباره زن وجود دارد: یک نگاه غربی و یک نگاه اسلامی. در غرب بر اساس آنکه کوچکترین واحد جامعه را فرد می بیند، به هویت فرد اهمیت می دهند اما از دیدگاه اسلام، کوچکترین واحد جامعه خانواده است و اسلامی به دنبال اصالت دادن به خانواده است».

سعید جلیلی گفته است «بهره گیری از زنان به عنوان شی و تضعیف جایگاه زن به سطح یک نیروی کار و ابزار اقتصادی با دیدگاه اسلام بسیار تفاوت دارد».

این نامزد انتخابات ریاست جمهوری ایران ادعا کرده است «ما امروز نباید در خصوص موضوعات زنان متهم باشیم بلکه باید مدعی باشیم، زیرا امروز این غربی ها هستند که نگاه تحقیرآمیز به زن دارند و زن را ابزار اقتصادی می دانند».

براساس آمار «سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد» (یونسکو) حدود ۵۲ درصد دانشجویان فارغ التحصیل سال ۲۰۰۹ از دانشگاه های ایران زن هستند.

براساس ارقام یونسکو، زنان شصت و هشت درصد فارغ التحصیلان رشته علوم را تشکیل می دهند.

در سال ٢٠١١، ٢٧ درصد نیروی کار کشور را زنان تشکیل می دادند.

محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری کنونی ایران نیز ادعا کرده بود که مهمترین وظیفه زنان «کار در منزل» است و مادران «نقش متعالی در جامعه» دارند. او در سال ٢٠٠٨ طرحی را پیشنهاد کرد که براساس آن ساعات کار زنان متاهل دو ساعت کاهش یابد و با تولد هر بچه یک ساعت کمتر کار کنند اما حقوق و دستمزد ثابت دریافت کنند.


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

یک نظر

  1. در نظام شاهنشاهی غربگرایی مخصوصا در مسایل زنان تشویق میشد و بخشی از زنان مرفه شهری که این فرهنگ را پزیرفته بودند راحت تر امکان رسیدن به موقعیت های بالا را داشتند اما بخش عمده زنان زبقه متوسط شهرستانی و حتی تهرانی تا حدودی سنتی بودند . در این میان اختلاف سبک زندگی بین این دو قشر هم بی اندازه زیاد بود و اقلیت زنان مرفه شهری تقریبا تحقیرگونه به سایر زنان تا حدی سنتی نگاه میکردند و حگومت هم طرفدار اینها بود این خود نوعی باعث مقابله زنان طبقه متوسط شد و زمینه به دست امثال شریعتی و آل احمد و مطهری و حتی چپ ها داد که در نفی غربگرایی حکومت و نهایتا خود حکومت مانور دهند و پیش ببرند . امروز جریان درست بر عکس شده .حکومت مایل است فرهنگ و مناسبات قاجاری را در مورد زنان پیاده کند و غیر از تشویق از زور هم استفاده میکند و دختران و زنان جوان تحصیلکرده اکثرا ( و بعضا بدون منطق) شیفته فرهنگ غربی و فمینیسم و …شده اند و خلاصه دارند از طرف دیگر بام می افتند . کلا خاصیت نظامهای دیکتاتوری این است که همواره خودخواهی های خود را دارند و زور را میشناسند و همیشه هم نیروی مقابل و ضد خود را بوجود می آورند که در این کشاکش تا جامعه راه منطقی و اعتدال و مناسب حال خود را بیابد خسارتهای زیادی خواهد دید پس مرگ بر بی منطقی و دگم اندیشی و دیکتاتوری و افراط از هرگونه شاهنشاهی و لوس آنجلسی و طالبانی و ایرانی