انتخاب روحانی پایان راه نیست، کار ما تازه شروع شده است

شنبه, 25ام خرداد, 1392
اندازه قلم متن

ciceronاینکه مردم ایران، کنش را بجای واکنش و حضور را بجای انفعال انتخاب نمودند، بسیار مایه خشنودی و خرسندی است. حقیقت غیر قابل کتمان این است که آراء سرازیر شده به سمت آقای روحانی غالبا ً آراء منتقدین و مخالفین رهبری و جمهوری اسلامی است. آراء کسانی است که از وضع موجود بیزارند و بجای گزینه «انقلاب» گزینه «تغییر بدون خشونت» را انتخاب نموده اند. البته در این میان بسیاری از منتقدین و مخالفین با تحریم انتخابات اعتراض مدنی خود را نشان دادند که استدلال آنها نیز شنیدنی و قابل تعمق است.

برای مقابله با دیکتاتوری، بهترین و برترین گزینه، تغییر بدون خشونت است. بدین روش که با استفاده از حداقل های فضای جامعه مدنی موجود و با انتخاب افرادی که نزدیکترین طرز فکر را با منافع و خواسته های مردم دارند، فضا را برای تعقیب خواسته های مدنی باز نمود.

هیچ کس از روحانی انتظار معجزه ندارد. روحانی هم نشان داده که در نهایت معتقد و پایبند به حکومت است. اما ما با او کار داریم. باید هشیارانه و با در دست داشتن ابتکار عمل، بجای واکنش به تصمیمات و اقدامات حاکمیت، کنش پیش بینی نشده داشته باشیم. واکنش بی فایده است چون حاکمیت توتالیتر برای هر اقدام و تصمیمی، واکنشهای احتمالی مردم را می سنجد و برای آن برنامه ریزی می کند. متقابلا ً کنش – یا فعالیت – تنها گزینه موثر است زیرا حاکمیت برنامه قبلی برای آن نداشته و تدبیری برای آن پیش بینی نکرده است. به دیگر سخن، در مبارزه بدون خشونت وقتی مردم بجای بی تفاوتی و واکنش نسبت به حاکمیت تمامیت خواه، کنش و فعالیت را پیشه می نمایند، ابتکار عمل را از حکومت استبداد گرفته و خود اوضاع را مدیریت می کنند. باید ابتکار عمل را بدست گرفت.

از اولین روزی که روحانی رئیس جمهور جدید شد، باید مطالبات خود را بصورت مسالمت آمیز از ناحیه او و فضای نسبتا ً بازتری که با حضور او بوجود خواهد آمد تعقیب کنیم. در راس این خواسته ها آزادی زندانیان سیاسی، عقدیتی، روزنامه نگاران و فعالین مدنی و حقوق بشری است. همینطور آزادی مطبوعات و رسانه ها – تا حد ممکن – و آزادی بیان.

باید متوجه باشیم که فشار از پائین و چانه زنی از بالا، راه را برای رسیدن ملت به خواسته هایشان باز خواهد کرد.

فشارهای ناشی از وضعیت نابسامان اقتصادی مردم باعث شده است که امکان طرح علنی توقف غنی سازی اورانیوم – و حتی تعطیلی آن – در سطح مسئولین ارشد بوجود آید. ما باید با ادامه پیگیری هایمان حاکمیت را وادار کنیم منافع ملت را ببیند. از سوی دیگر باید اصرار کنیم که اجازه تشکیل احزاب داده شود. باید قانون احزاب اصلاح و اجازه برگزاری تشکلها و گردهمائی های احزاب را از حاکمیت بگیریم. باید آرام آرام پیش رفت.

وقتی آرام آرام فضای کشور را باز کردیم، باید زمزمه رفراندوم اصلاح برخی اصول قانون اساسی را سر دهیم و متعاقب اصلاح قانون اساسی و در روندی مسالمت آمیز در حقیقت ساختار حاکمیت استبدادی را از میان برده و دموکراسی را جایگزین نمائیم.

یادمان باشد که این پروژه ماست نه پروژه اصلاح طلبان، نه پروژه آقای ایکس و. . . برای به نتیجه رسیدن پروژه خود باید همیشه گوش به زنگ باشیم و همیشه روند اجرائی شدن خواسته هایمان را تحت نظر بگیریم. هرجا به مشکلی برخوردیم نا امید نشویم و باز راهکاری بدون خشونت بیابیم. یادمان باشد که در طول این راه، هیچ وقت بجای استبداد، مستبد را هدف نگیریم. هیچ وقت فقط خامنه ای را هدف نگیریم، بلکه ولایت فقیه و جمهوری اسلامی را در تیر رس قرار دهیم که اگر غفلت نموده، بازهم چنین خطائی کنیم، حاکم بعدی مستبدی دیگر خواهد بود و ما تا ابد دچار بازتولید استبداد خواهیم شد.

گرچه به نظر می رسد، این روش بیشتر خیالی و ایده آلیستی است تا واقعی، اما باور کنیم که این راه به سرانجام می رسد. گاندی، ماندلا، واتسلاو هاول، لوتر کینگ، آنک سان سوچی و بسیاری دیگر با این روش به نتیجه رسیده اند. مبارزه بدون خشونت همچون رودی است که به سمت دریای آزادی پیش می رود. وقتی سنگ بزرگی در مسیر رود قرار بگیرد، آب از کنار سنگ عبور می کند. گرچه نمی تواند سنگ را با خود ببرد، اما به هدفش خواهد رسید.

باید حق خون سهراب ها و ندا ها را از مستبد بگیریم. باید جنایتکاران را محاکمه و به سزای عملشان برسانیم. باید ثروت مردم را از چنگ رانتخواران حکومتی خارج کنیم. همه اینها حقوق ماست که باید از حکومت استبداد پس بگیریم. حق گرفتنی است. باید حق خود را خودمان بگیریم. اینجا آغاز راه است. . .

قبل از هر اقدامی باید فکر کرد و بیش از فکر کردن باید مطالعه نمود. اقدامات و کنشهای بدون اندیشه ما، کار را خراب می کند. نگوئیم که درگیر هستیم. نگوئیم که امکان مطالعه نداریم و مشغله داریم. به خود یادآوری کنیم که عامل مشکلات ما این حکومت است. چگونه می توان نسبت به آتشی که در خانه ما شعله می کشد، بی تفاوت بود ! مگر می توان شعله های آتش را نادیده انگاشت ؟

به یاد این شعر از مهدی اخوان ثالث می افتم که به ما نهیب می زند، آتش ظلم منتظر ما نخواهد ماند. اگر کاری نکینم، همه ما در این آتش خواهیم سوخت :

« خانه ام آتش گرفته است، آتشی جان سوز
هرطرف می سوزد این آتش
پرده ها و فرشها را، تارشان با پود
من به هر سو میدوم گریان
در لهیب آتش پر دود
.. .
وای بر من، همچنان میسوزد این آتش
آنچه دارم یادگار و دفتر و دیوان
وانچه دارد منظر و ایوان
من به دستان پر از تاول
این طرف را می کنم خاموش
وز لهیب آن روم از هوش
زان دگر سو شعله برخیزد، به گردش دود
تا سحرگاهان که می داند، که بود من شود نابود
خفته اند این مهربان همسایگانم شاد در بستر
صبح از من مانده برجا مشت خاکستر
وای آیا هیچ سر برمی کنند از خواب
مهربان همسایگانم از پی امداد
سوزد این آتش بی دادگر بنیاد
می کنم فریاد ای فریاد ای فریاد »

سیسرون
۲۵ خرداد ۱۳۹۲ برابر ۱۵ ژوئن ۲۰۱۳


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

۶ نظر

  1. چندکلام بارئیس جمهورمنتخب
    آقای روحانی درج ا ازبدوتاسیس به مردم اینگونه القاکرده اندکه طرفداری ازدولت وظیفه آنهاست!!!
    ازاینروایرانیان معروف شده اندکه خوش استقبال هستندوبدبدرقه
    باشوروغوغاطرف رامیآورندوباخفت وخواری میفرستند!
    برای اینکه شمابه این سرنوشت دچارنشویدوبدعاقبت نگردیدازهم اکنون « تملق گویان» راحذف ومنتقدان راگرامی بدارید
    برای بهبوداوضاع اقتصادی لازم است که دست سپاه وسایرنهادهاراازاقتصادکوتاه کنیدوگلوی اقتصادایران راازچنگال رانتخواران وقاچاقچیان دولتی آزادسازید!
    البته که اینکاربسیارسخت است وبامقاومت شدیدکسانی که «جمشیدبسم الله» هارادارندروبرومیشویداماشما بااینکارهم حمایت ۱۸میلیون رای دهنده راپشت سرداریدهم ۱۸میلیون رای نداده را

  2. جواب مجید:
    هموطن گرامی
    ۱-ایرانی درهرجاکه باشدایرانی است و« حق» دارددرهمه امورکشورش اظهارنظرکنددرست به همان اندازه که شماحق دارید
    ۲-این انتخابات دموکراتیک بودن نظام رانشان نمیدهدچون کاندیداهاازصافی شورای نگهبان منصوب رهبرعبورکرده اندومردم آزادنبوده اندکه شایسته ترین راانتخاب کنند
    ۳-مردمی که رای دادندبه حرف عقل ومنطق خودرجوع کردندنه خاتمی وهاشمی
    ۴-بیش از۱۸میلیون نفراصلارای نداده اندچراشماآنهارادرمحاسبات خودازقلم انداخته اید؟!!!

  3. دوست عزیز ، گرچه بنده از اپوزوسیون خارج از کشور نیستم ، با اینحال شما نمی توانید و چنین حقی ندارید که هیچ ایرانی را از اظهار نظر در خصوص مسائل وطنش منع کنید . هرچقدر هم که منکر شوید ، اغلب آرایی که پشت سر آقای خاتمی و هاشمی رفسنجانی بود و به سمت آقای روحانی ارجاع شد ، آراء منتقدین و مخالفین و ناراضیان جمهوری اسلامی و رهبرش است در غیر اینصورت به نمایندگان و مشاوران و دیگر بستگان رهبر معظم – ولایتی ، قالیباف ، جلیلی – رای می دادند .

  4. هموطن! کاملا درست است نظام جمهوری اسلامی دموکرات ترین نظامهاست! جون در این نظام نبوده که هزاران زندانی را بدون محاکه اعدام کرده اند. در این نظام نبوده که کاندیدهای برنده انتخابات پیش هنوز در حصر بسر میبرند و در این نظام نیست که هر روز حقوق و آزادی های مردم را به طرز فاحشی زیر پا میگذارند و مرجعی نیست که مردم به آن رجوع کنند. کار بر سایت ملیون

  5. بهتر است اپوزوسیون خارج نشین بیخود خود را قاطی‌ ماجرا نکند. دیدیم که مردم نه به حرف اپوزوسیون که به حرف رهبران واقعی خود آقایان خاتمی و هاشمی گوش داد و به روحانی عزیز رای کوبنده داد. شماها لازم نیست سؤ استفاده کنید، همانطور که جناب هاشمی گفت این انتخابات نشاندهنده این بود که جمهوری اسلامی دموکراتیک‌ترین نظام دنیا است.