بهروز ستوده
بانیان اعلامیه جهانی حقوق بشر که در سال ۱۹۴۸ این منشور جهانی را به امضای دولت های آن زمان و از جمله دولت وقت ایران رساندند، اگر میدانستند ۴۲ سال بعد در کشورما ایران، از اعماق زباله دان تاریخ حکومتی دینی سر برخواهد آورد که با افتخار اعلام خواهد کرد: اعلامیه جهانی حقوق بشر را برسمیت نمی شناسد و در عوض”حقوق بشر اسلامی” را رعایت میکند! اگر میدانستند درایران کسانی بنام الله و محمد وعلی قدرت سیاسی را بدست خواهند گرفت که به هیچ قانون وقاعده زمینی پای بندنخواهند وقانون ومقررات شان ازکتاب آسمانی واحادیث وروایات استخراج خواهدشد وتوسط مشتی آخوندتشنه قدرت وثروت به هرنحوکه بخواهند تفسیرخواهدشد.اگرمیدانستند درآینده وپس از۴۲ سال،در گوشه ای ازخاورمیانه، منادیان حکومت الهی و حزب الله وعدل اسلامی، کشتن مخالفان خود وشکنجه دادن دگراندیشان ودگرباورمندان را وظیفه مذهبی خود خواهندپنداشت وحفظ قدرت سیاسی وحکومت اسلامی را”اوجب واجبات”دینی خود قرارخواهندداد!
اگربانیان اعلامیه جهانی حقوق بشرمیدانستندکه ۴۲ سال بعداز تصویب آن منشورجهانی، درسالهای پایانی قرن بیستم درایران گروهی انسانمای معمم ومکلا حکومت خواهند کرد که خدایشان “قاسم الجبارین”خواهدبود وبرای رضای خدای خود،درمقابل چشمان بازبشریت متمدن قرن بیستم واعلامیه جهانی حقوق بشر، بعنوان مجازات وصد البته برای اجرای قانون الله ورعایت”حقوق بشراسلامی” انسانها را سنگسارخواهند کرد، دست وپایشان را قطع خواهند کرد، چشمانشان را کورخواهند کرد وبساط شلاق زنی برپیکرزنان ومردان “خطاکار” درهرکوی برزن خواهند گسترد، اگر میدانستند درسیستم حکومت بی مثل ومانند ولایت فقیه، رهبرو ولی فقیهی ظهورخواهدکرد که قدرتش فراترازقدرت خدا خواهد بود وبا یک فرمان هزاران انسان را به مرگ ویا به زندان وشکنجه محکوم خواهد ساخت وچون جانشین خدا وپیامبروامام غایب در روی زمین است هرفرمانی که بخواهد میتواندصادرکندوبه هیچکس هم پاسخگونباشد، اگرمیدانستند درمیهن بخت برگشته ما ایران که داری فرهنگ وتمدن کهنسالی است ۴۲سال بعد دارودسته ای ضدتمدن بشری وضد انسان وانسانیت قدرت را به چنگ خواهند آورد که نه تنها مردم ایران را بلکه ملت های خاورمیانه را درغرقابی ازجنگ های داخلی وخونریری وبرادرکشی غوطه ورخواهد ساخت.
آری اگربانیان اعلامیه جهانی حقوق بشرمیدانستند که پنج دهه بعدازصدوراین منشورجهانشمول، درکشورما ایران، باندهای تبهکارومافیائی با استفاده ازدین ومذهب وخرافات نهادینه شده دربخشی ازجامعه ایران، حکومتی ضدبشری بنام “جمهوری اسلامی” با قوانین عهدحجرتأسیس خواهند کرد وبطوررسمی وعلنی درمجامع جهانی وسازمان ملل متحد حضورخواهند یافت واعلام خواهند کرد که تبعیض ها ومجازات ها واعمال ورفتارهای غیرانسانی وضدبشری درایران جریان دارد، متناسب با “حقوق بشراسلامی”است! آری اگربانیان اعلامیه جهانی حقوق بشرمیدانستند که دنیا وبسیاری ازدولت های بظاهرمدافع حقوق بشردرآینده چشمان خود را براین همه جنایت وخونریزی حکومتی بنام ولایت فقیه خواهدبست و۴۰ سال نظاره گرنقض روزمره وسیستماتیک ابتدائی ترین حقوق وکرامت انسانی ایرانیان خواهند بود، بی تردید چند ماده دیگربه اعلامیه جهانی حقوق بشراضافه میکردند که حکومت یاغی وضدبشری مانند جمهوری اسلامی به آسانی وبدون مجازات های جدی نتوانند۴۰ سال دمارازروزگارمردم کشورخود درآورند و دولت های متعهد به اعلامیه جهانی حقوق بشربراحتی نتوانند بخاطرمنافع اقتصادی وسیاسی خوددر سایر کشورها، نقض لحظه به لحظه حقوق بشرتوسط حکومتهای ضدبشروجنایت پیشه ای ازقماش جمهوری اسلامی را وجه المعامله قراردهند.
براستی که اگر بانیان اعلامیه جهانی حقوق بشر میدانستند که بشریت متمدن و حقوق بشر در آینده با چه پدیده های خوفناک و ضد بشری مواجه خواهند شد، فقط به توصیه های بشردوستانه بسنده نمیکردند و ساز و کارهای جدی تری را در مورد ناقضان حقوق بشر و همینطور دولت ها و کسانی که بخاطر منافع خویش بر نقض حقوق بشر چشم می بندند پیش بینی میکردند. گرچه فقدان یک سازمان ملل کارآمد وفقدان قوانین بین المللی جدی در مورد ناقضان حقوق بشرموجب گستاخی وطولانی ترشدن عمرننگین حکومت های ضدبشری چون جمهوری اسلامی شده است اما سرنوشت محتوم اینگونه حکومتهای افسارگسیخته وناقض حقوق بشر، سرنگونی به دست توانای مردم است. دور نخواهد بود روزی که درایران شاهدسرنگونی حکومت جنایت پیشه جمهوری اسلامی باشیم و محاکمه ومجازات ناقضان حقوق بشر.