تجمع کارگران هپکو- ایسنا/ مجید نوری
نه شدت شیوع کرونا و نه برخوردهای امنیتی باعث دست کشیدن کارگران از اعتراض نشده است
تابستان داغ نه تنها التیامی بر زخم بیماری همه‌گیر کرونا نبود، بلکه شرایط را برای بسیاری از اقشار جامعه سخت‌تر هم کرد. در ماه‌های گذشته اعتراضات کارگری در سراسر ایران کم نبوده است؛ از اعتراض دنباله‌دار کارگران هفت‌تپه در خوزستان گرفته تا تجمع اعتراضی شماری از کارگران هپکو در شهر اراک.
روز گذشته، خبرگزاری مهر از تجمع کارگران شرکت هپکو در اعتراض به عدم پرداخت معوقات مزدی و نامعلوم بودن وضعیت شغلی نوشت.
بنا به گزارش مهر، رضا عبدلی، رئیس شورای کارگری شرکت هپکو اراک، با اشاره به این نکته که آخرین حقوق پرداختی به کارگران اردیبهشت ماه جاری بوده است، گفت: «حقوق ۲ ماه (خرداد و تیر ماه) آن‌ها پرداخت نشده است و مدیرعامل شرکت نیز در مجموعه حضور ندارد.»
امیر میرناصری، یکی از کارگران هپکو، نیز در حساب توییتری خود با انتشار دو تصویر از سالن تولید این شرکت، یکی در مرداد سال ۶۵ و دیگری در مرداد امسال، نوشت: «پنجم مرداد سال ۶۵ یادآور یکی از تلخ روزهای تاریخ جنگ در اراک، بمباران وحشیانه کارخانجات بزرگ منجمله هپکو. حالا دو عکس زیر را با هم مقایسه کنید، خسارت کدام بیشتر بود؟ جنگ یا مدیران نالایق؟»
شرکت ماشین‌سازی هپکو که در استان مرکزی مستقر است، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان خودرو‌های سنگین و ابزارآلات راه‌سازی در ایران و منطقه است. این مجمموعه عظیم صنعتی در سال ۸۵ به بخش خصوصی واگذار شد. پس از واگذاری این شرکت به بخش خصوصی، تولید این مجموعه از ۲۰۰۰ دستگاه در سال ۸۶ به ۱۰ دستگاه در سال ۹۸ کاهش یافت.
بنا به نوشته خبرگزاری دانشجو، سیدعلی آقازاده، استاندار استان مرکزی، اعلام کرده است که «مصوبه دولت در خصوص واگذاری سهام هپکو به سازمان تامین اجتماعی یک تصمیم کارشناسی‌شده و با بررسی تمامی جوانب است و از آنجا که این مصوبه غیرکارشناسی نیست، باید همه دست به دست هم دهیم تا این تصمیم دولت در فاز اجرایی قرار گیرد و با هم‌افزایی و مشارکت بین‌بخشی، به خوبی اجرایی شود.»
آقازاده از کارگران هپکو خواسته بود که «از این مصوبه دولت حمایت کنند و در مسیر اجرای آن گام بردارند تا رونق تولید به این کارخانه بازگردد.»
به گزارش سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، کارگران نیشکر هفت تپه در چهل و یکمین روز از اعتصاب خود، با تجمع مقابل دفتر نماینده شهر شوش، خواستار رسیدگی به مطالباتشان شدند.
معترضان اهم مطالبات خود را پرداخت معوقات مزدی، رسیدگی به وضعیت شغلی، تعیین تکلیف شرکت، بازگشت به کار همکاران اخراج شده، ابطال واگذاری شرکت به بخش خصوصی، و نیز تمدید مهلت دفترچه‌های درمانی عنوان کرده‌اند.
اعتراضات کارگران هفت‌تپه در ماه گذشته بی‌شک یکی از مهم‌تریم اعتراضات کارگری در تاریخ اعتراضات کارگری چند دهه اخیر در ایران بوده است. پیوند این اعتراضات با برگزاری دادگاه مدیرعامل این کارخانه که متهم به فساد ارزی است، باعث شده است تا توجه به این اعتراضات بیشتر باشد.
با این حال، اعتراضات کارگری در ایران مختص این مجموعه‌های بزرگ نیست. بسیاری از کارگران مجموعه‌های دیگر نیز در روزهای گذشته دست به اعتراض و اعتصاب زدند.
به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران، گروهی از آزادگان و جانبازان بازنشسته مجتمع دخانیات گیلان با تجمع مقابل ساختمان این شرکت خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.
خبرگزاری ایلنا هم از مشکلات تجمع کارگران شهرداری کوت عبدالله در اهواز نوشته است. کارگران در این خصوص گفته‌اند: «حقوق سه ماه ما پرداخت نشده، به همین دلیل روز پنجشنبه با تجمع مقابل فرهنگسرای مهدیه، خواستار توجه مسئولان به وضعیت بد معیشتی خود شدیم.»
این کارگران با تاکید بر این که در تامین هزینه‌های اولیه زندگی درمانده‌اند، گفته‌اند: «نمی‌توانیم اجاره خانه‌های خود را بپردازیم. به همه اقوام و نزدیکان مقروضیم و هیچ راهی برای کسب درآمد نداریم.»
این کارگران با درخواست پرداخت هرچه زودتر معوقات مزدی خود، تاکید کرده‌اند: «حقوق اردیبهشت، خرداد و تیر را باید هر چه زودتر پرداخت کنند تا از این وضعیت خارج شویم.»
به نظر می‌رسد که ریشه‌های اعتراضات مردمی در واکنش به مسایل معیشتی که در سال‌های گذشته باعث گر گرفتن خشم شهروندان بسیاری در ایران شد، باردیگر در تجمعات کوچک و گاه بزرگتر کارگری در گوشه و کنار ایران، در حال کشیده شدن به بستر خیابان‌ها است.
از: ایندیپندنت
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید