پاینده ایران سپاسگزاری
دوستان عزیز، هم اندیشان گرامی و همراهان بزرگوارم!
با درودهای فراوان! فرصت را مغتنم شمرده از بیمارستان، مراتب سپاس خود را از پیامها و تماسهای تلفنی پر مهر و محبت شما سروران، به مناسبت زادروزم تقدیمتان میکنم.
سروران! در درازای سالها مبارزه در کنار بزرگواران میهن پرستی که بودن در کنارشان افتخار بزرگی بود که با اندوه، ترکمان کرده اند و شما دوستان گرامی و هم اندیشان بزرگوار، آموزه های فراوان به تجربه آموخته ام، که هیچ دل نگرانی جز استقلال، آزادی و اجرای عدالت اجتماعی و رفع تبعیض های گونه گون در میهنمان نداشته و ندارم.
سروران عزیز! اکنون که در بستر بیماری هستم؛ بر این باورم مبارزه ایی ملی تنها با همبستگی ملی هم میهنان داخل و خارج که به حاکمیت ملی، استقلال، آزادی، حقوق بشر و روابط دوستانه منطقی با دولتهای دیگر بر اساس احترام متقابل، امکان پذیر است. سیاستهای نسنجیده کاربدستان در اثر سیاست تک صدایی و عدم درک درست از جهان امروز، گم کردن جای دوست و دشمن، نفعپرستی های کاربدستان نالایق و تقسیم ملت به انسانهای درجه اول (خودی) و درجه دوم (غیر خودی)، زندگی سخت و رنجآوری را به مردم تحمیل کرده است. امید از تاریخ بیاموزیم! ایرانیان باید در اثر همبستگی راستین ملی به دور از خودخواهی ها ی فردی، گروهی و فکری، با مقاومت، به دور از خشونت، در برابر ناکارآمدی کاربدستان داخلی و تجاوز خارجی متجاوز، از استقلال و تمامیت ارضی کشور، آزادی و حقوق بشر تا نیل به حاکمیت راستین ملی از پای ننشینند.
در پایان بار دیگر از اظهار مهر دوستان، نهایت سپاس خود را تقدیم میکنم. با آرزوی سربلندی ایران.
خسرو سیف
تهران- ۲۷دیماه ۱۳۹۹