«علیرضا داودنژاد»، کارگردان سینما طی نامهای با عنوان «با سانسور چهگونهاید آقای رییسجمهور، خطاب به نامزدهای انتخاباتی نوشت: «شما برای رویکرد رسانهای و هنری به این ماموریت چه جایگاهی قائل هستید و اساسا تا کجا با نظارت و آزادی منظومه رسانهای هنری این سرزمین کنار میآیید؟»
به گزارش «ایسنا»، روز چهارشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۰، کارگردان فیلمهای «نیاز»، «مصائب شیرین» و «فراری» در این نامه با اشاره به اینکه مواردی چون استقرار عدالت و مبارزه با دلال بازی و جریانات مافیایی در دستور کار نامزدهای ریاست جمهوری قرار گرفته است، نوشت: «وقتی قرار است دولت با ریا کاری، تظاهر، دروغ، زدوبند، رشوه، اختلاس، باند بازی، پولشویی، نزول، قاچاق، تقلب، دزدی و جنایت مبارزه کند و از ظلم و تبعیض و توهین و تحقیر و نفی و طرد و منزوی سازی آدمیان پروا داشته باشد و احترام به انسان و محبت به نوع بشر را بر خود فریضهای لازم به حساب آورد، چرا باید از انعکاس وقایع جاری و بازنمایی موضوعات مبتلا به جامعه و افراد آن در قالب آثار رسانهای و هنری واهمه داشته باشد؟»
او با اشاره به در دسترس بودن اطلاعات برای عموم از طریق اینترنت و قابل دیدن بودن همه وقایع از طریق ماهوارهها، خطاب به نامزدهای انتخاباتی آورده است: «جز نهضت تولید محتوای فراگیر و اثر گذار، چه چاره دیگری برای صیانت از سرزمین وهویت و حیات ملی پیش رویمان میماند؟»
داود نژاد با انتقاد از اینکه سالها است فضای دیداری و شنیداری ایران از محصولات دیگر کشورها احاطه شده است، نوشت در چنین شرایطی، ۲۰۰ فیلم آماده اکران ایرانی پشت در بسته سالنهای سینما زمینگیر شدهاند.
داودنژاد همچنینی از بازار نمایش خانگی با توجه به وجود بازار سیاه، مافیا، قاچاق، سرقت و نمایشهای غیر قانونی انتقاد کرد.
در بخشی از این نامه، داودنژاد نوشته است: «در همه این احوال، دهها تهیهکننده کارگردان خوشقریحه و متخصص و خلاق ایرانی که قلههای هنر سینما را در دنیا فتح کردهاند و مهمترین جوایز جهانی از قبیل اسکار و کن و ونیز و برلین و کارلو ویواری و مسکو و دیگر جشنوارههای آسیایی و افریقایی را در کارنامه دارند و در داخل ایران مخاطبان میلیونی و فروشهای میلیاردی داشتهاند، سر جمع با هم تا به امروز نتوانستهاند دارای یک پلتفرم نمایش خانگی بشوند و با معرفی آن در تلویزیون و محیطهای شهری، مخاطبان خود را فراخوانی کنند و با وی او دی و سینما آنلاین فیلمهای خود را به آنها عرضه کرده و متقابلا بهای آن را دریافت نمایند.»
او نوشته واسطههای سیاسی و تجاری سالیان سال است فاصله بین فیلمسازان و مخاطبان را پر کردهاند و با تهدید اینسو و تحمیق آنسوی دیگر، سلطه و انحصار خود را برجریان گردش سرمایه و تعیین سفارش از دست نمیدهند.
این کارگردان در پایان آورده است که سه مولفه «شکستن انحصار»، «نظارتپذیری» و «هنر پروری» به فراگیری و اثرگذاری منظومه هنری رسانهای منجر میشوند و هواخواهان عدالت را تقویت میکنند.
ایران وایر