صادق زیباکلام: چرا درباره خوزستان سکوت کردم

سه شنبه, 29ام تیر, 1400
اندازه قلم متن

ویاtaze.jpgصادق زیباکلام با انتشار تصویری در صفحه اینستاگرام خود، نوشت:

دوستان میگن چرا راجع به خوزستان چیزی نمیگی؟ دوستان من هشت سال پیش گفته بودم.

شهریور۹۲ بود و دورِ جدیدِ مذاکراتِ هسته‌ای در دولتِ آقای روحانی، داشت مجدداًشروع میشد. وزارتِ خارجه کنفرانس یکروزه‌ای برگزار کرده بود و منهم جز سخنرانان بودم. از آغاز کنفرانس آمده بودم و بعد از سخنرانی‌ام هم ماندم و به سخنرانی‌هایِ مقاماتِ حکومتی، مذاکره‌کنندگانِ هسته‌ای قبلی و فعلی، اساتید دانشگاه و کارشناسان هسته‌ای گوش دادم.
آخرین سخنران، نزدیکِ عصر جناب دکتر عباس عراقچی بودند که درخواست کردند زمان بیشتری برای سخنرانی نیاز دارند امّا در عوض بعداز سخنرانی میمانند و به همه پرسشها پاسخ میدهند.

یکساعتی پیرامونِ روندِ مذاکراتِ هسته‌ای از ابتدا، اهمیت و ضرورتِ تکنولوژی هسته‌ای برای ایران و در جهان امروز، و بالاخره علّتِ مخالفتِ غربیها با برنامه های هسته‌ای ایران سخنرانی کردند.

تمامیِ سخنرانی‌ها عمدتا‌ً درجهتِ اهمیتِ استراتژیک هسته‌ای برای کشور بود. و اینکه ایرانِ هسته‌ای چه جایگاه مهم و استراتژیکی در منطقه و جهان پیدا خواهد کرد.غربیها هم بمنظور جلوگیری از رسیدنِ ایران اسلامی به آن جایگاهِ استراتژیک است که این همه با برنامه‌هایِ هسته‌ای ما مخالفت میورزند. شماری از سخنرانی‌ها هم پیرامونِ دستاوردهای عدیده علمی، فنی، صنعتی و اقتصادی که هسته‌ای برای کشور به ارمغان میاورد بودند. لذا به تیمِ جدیدِ مذاکره‌کنندگان هشدارمیدادند که مبادا خدای ناکرده مرعوب یا تسلیمِ فشارِ غربیها شوند و خلاصه کشور را از آن همه دستاوردها و مواهب عدیده‌ایی که هسته‌ای ببار میاورد محروم نمایند.

سخنرانیِ جنابِ عراقچی هم در راستایِ معجزاتِ هسته‌ای و اطمینان بخشی به حضار بود که در راستای تعهد و عهد و پیمان با ملت بزرگ و آزاده ایران محال ممکنست که آنان در مذاکرات پیش روی سر سوزنی کوتاه بیایند.

من آخرین سئوال کننده بودم. در آن فضای حماسی که هسته‌ای از بتِ بزرگ،از نامِ مقدّسِ خلیج فارس، حتی از بُردِتیم ملّی فوتبال بخصوص در برابر کشورهای عربی، حیثیتی‌تر شده بود، پرسش من همچون ریختنِ یک سطل آبسرد، بر رویِ عشاقِ “حق مسلم ماست” بود.

در فضایی که اگر اشکالِ شرعی نداشت، ظهر پشتِ سر ِانرژی هسته‌ای حاضر بودند قامت ببندند،خیلی آرام و شمرده خطاب به دکتر عراقچی گفتم : « آقای دکتر، فرض بگیریم خیلی سالها بعد اگر یکروز یکی از نوه‌هایتان که خیلی دوستش میدارید ازتان میپرسید: ” پدر بزرگ؛ اگر آن همه هزینه که شما و نسلِ شما خرجِ چاهِ ویل هسته‌ای کردید را بر رویِ آبِ مملکت سرمایه گذاری کرده بودید، آیا امروز مردم ایران خوشبخت‌تر نمی بودند”،

20210718_201142.jpg

از: گویا


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.