اگر چه با غم و با ناله می نوشتندت – چو نور ماه که در هاله می نوشتندت
به برگ گل به نسیم سحر به شبنم شب – بروی غنچه آلاله می نوشتندت
به دشتهای پر از سبزه و بدامن کوه – بروی برگ گل لاله می نوشتندت
تو از کدام تباری که در شریعت عشق – بذکر صل علی آله می نوشتندت
تو در حصار و ولیکن بنام آزادی – به رغم هیات دجّاله می نوشتندت
بظاهر ارچه نحیفی ولی بقدرت عشق – چو شیر بیشه بنگاله می نوشتندت
جوانه ای و جوانی ولی به دفتر گل – بنام عاقل صد ساله می نوشتندت
چنان “ستوده” و خوبی که چون گل “نسرین” – به شبنم سحر و ژاله می نوشتندت
پیروز میهنی