از سال ۲۰۰۶، «بخش اطلاعات اکونومیست»، (EIU) هر سال گزارشی از روزگار دموکراسی در کشورهای جهان با عنوان «شاخص دموکراسی» (Democracy Index) انتشار می‌دهد.
«شاخص دموکراسی» بر پایه پاسخ به ۶۰ پرسش در مورد «فرایندهای انتخابی» (electoral process)، «کثرتگرایی » (pluralism)، «آزادی‌های مدنی» (civil liberties)، «کارکرد دولت» (functioning of government) و «فرهنگ سیاسی» (political culture) در هر کشوری است.
پاسخ‌ها از ارزیابی کارشناسان و نیز نتیجه نظرسنجی‌های همگانی به دست می‌آیند و بر پایه آن، کشورها، از بدترین (۰) تا بهترین (۱۰) نمره رده‌بندی می‌شوند و در چهار گروه «دموکراسی‌های کامل» (full democracies)، «دموکراسی‌های ناقص» (flawed democracies)، «نظام های دوگانه» (hybrid regimes) و «نظام های اقتدارگرا» (authoritarian regimes) دسته‌بندی می‌شوند.
بر پایه آخرین «شاخص دموکراسی»، ۲۱ کشور از «دموکراسی کامل» بهره‌مند هستند، همچون کشورهای اسکاندیناوی و چند کشور اروپای غربی که جای شگفتی نیست. اما شگفتی شادی‌آور آن است که کشورهایی همچون اوروگوئه و کاستاریکا از آمریکای لاتین، ژاپن، تایوان و کره جنوبی از آسیا و جزیره موریس از آفریقا هم در این گروه قرار دارند؛ به دیگر سخن، دموکراسی در هر جا و هر فرهنگی شدنی است.
۵۲ کشور هم در «دموکراسی ناقص»، یعنی به هر حال در آزادی به سر می‌برند؛ همچون آمریکا، فرانسه، اسپانیا و ایتالیا. کشورهای بسیار دیگری نیز در این گروه هستند؛ همانند اسراییل، سنگاپور، هند، تایلند، مالزی، فیلیپین و مغولستان از آسیا، شیلی، پاناما و پرو در آمریکای لاتین و آفریقای جنوبی، نامیبیا، لسوتو، بوستوانا و غنا در آفریقا.
۳۳ کشور هم «نظام‌های دوگانه» (hybrid regimes) دارند که در برگیرنده سازه‌های دموکراتیک و استبدادی هستند؛ همانند بنگلادش، تونس، ترکیه و پاکستان و مراکش در آسیا، السالوادور، اکوادور و هندوراس در آمریکای لاتین و تانزانیا و کنیا و اوگاندا در آفریقا.
۵۸ کشور هم گرفتار «نظام اقتدارگرا» هستند و شوربختانه ایران در حاکمیت جمهوری اسلامی با نمره ۹ ۱٫ روی ۱۰ در این گروه است. حتی در همین گروه هم رده درخوری ندارد و چهل و پنجم است. پس از حکومت‌هایی چون آذربایجان و بحرین و سودان و عربستان سعودی و لیبی.
با حاکمیت ولایی، دموکراسی در ایران نه تنها در رده فروافتاده و شرم‌آور ۱۵۴ در میان ۱۶۷ کشور جهان است؛ بلکه همچنان که جدول زیر نشان می‌دهد روزگارش بدتر هم می‌شود:
پیش از این آمد که «بخش اطلاعات اکونومیست» (EIU) دموکراسی در هر کشور را بر پایه پنج معیار «فرایندهای انتخابی» (electoral process)، «کثرتگرایی» (pluralism)، «آزادی‌های مدنی» (civil liberties)، «کارکرد دولت» (functioning of government) و «فرهنگ سیاسی» (political culture) می‌سنجد.
همچنان که جدول ۲ نشان می دهد کارنامه جمهوری اسلامی در هر پنج معیار بد است. یادآوری کنیم که بدترین نمره (۰) و بهترین (۱۰) است.
جایگاه دموکراسی در جهان
از: ایران وایر
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید