کانال مستقل کارگران «هفتتپه» با انتشار بیانیهای نسبت به احتمال واگذاری دوباره این واحد کشاورزی و صنعتی به بخش خصوصی هشدار داده و خواستار تلاش کارگران برای خنثی کردن «نقشههای ضد کارگری» شد.
در بخشی از این بیانیه که با عنوان «زنگ خطر به صدا درآمد» منتشر شده، آمده است اخباری در میان کارگران پخش شده با این مضمون که ممکن است این شرکت «سود ده» نباشد و به همین سبب، شاید مجددا به بخش خصوصی واگذار شود.
کارگران نویسنده این بیانیه تایید کردهاند شرایط در این شرکت «دقیقا به وضعیت سال قبل از واگذاری به اسدبیگی» رسیده است.
در آن زمان به گفته کاربران کشت و کار و ادراه برق شرکت «رها» شده بودند و پمپها «تعمیر، شستوشو و نگهداری» نمیشدند.
یکی از کارگران این مجموعه گفت است که در بخش کشاورزی شاغل است تایید کرده که «کل مزارع از بین رفته و از آنها سوال میشود نقطهضعف مزرعه را بگو، درحالیکه کل کشاورزی از بین رفته و تمام مزارع کشاورزی را به لجن کشیدند.»
زمستان سال ۱۳۹۴، دولت وقت با اجرای قانون خصوصیسازی درباره شرکت نیشکر هفتتپه، با دریافت یک «پیش پرداخت شش میلیارد تومانی»، مالکیت نیشکر هفتتپه با مساحت ۲۴ هزار هکتار را به «امید اسدبیگی» و شریک او «مهرداد رستمی چگینی» واگذار کرد.
کارگران نیشکر هف تپه بعد از انجام خصوصیسازی بهدلیل عدم دریافت مطالبات مزدی خود بارها دست به اعتراض و اعتصاب طولانی زدند و شماری از آنها همچون اسماعیل بخشی و علی نجاتی با بازداشت واحکام طولانیمدت زندان مواجه شدند.
در پی ادامه اعتراضهای کارگری، سرانجام در اردیبهشت ۱۴۰۰ افشای سوءاستفاده یکونیم میلیارد دلاری مالک خصوصی این شرکت موجب شد که دولت و قوهقضاییه، مالکیت خصوصی این واحد کشاورزی و صنعتی را لغو کنند.
پساز آن، این شرکت زیر مجموعه شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی به مدیریت «عبدعلی ناصری» شد.
عبدعلی ناصری در زمان گرفتن مالکیت در گفتگو با خبرگزاری ایلنا گفته بود:« هفتتپه را نمیتوان از مشکلاتش جدا دانست و در هر تحلیلی، باید مشکلاتِ گذشته را هم در نظر گرفت؛ بویژه اینکه هفتتپه در زمانی که به شکل «سهامی عام» فعالیت میکرد، در برهههایی با مشکلات کارگری و اعتراضهای این چنینی دست به گریبان بود؛ مشکلاتی که کارگران آن را به اعتراضهای طولانی واداشت. از این رو، اگر شرکت نتواند از مشکلات ساختاری که در آن زمان پدید آمده بودند، جدا و با مدیریت اصولی اداره شود، باید مجدد به چرخهی بحران بازگردد. در این شرایط با توجه به بحران خشکسالی و اُفت سطح تولید شرکت به ۱۰ هزار تن در سال، بحرانهایی به مراتب، عمیقتر خلق میشوند.»
امضاکنندگان این بیانیه درباره مدیریت عبدعلی ناصری مدیر صنایع جانبی و مالک فعلی هفتتپه نوشتهاند: «اکنون کشت و برداشت نابود و بازرگانی وارد زدوبند و فساد شده است، حراست از اراذلواوباش حمایت میکند و مزارع به حال خود رها شدهاند. نه چیزی از کشت و نه چیزی از صنعت هفتتپه باقی نمانده است.»
در این بیانیه همچنین با اشاره به حمله به «فعالان کارگری دلسوز و مستقل» شرکت عنوان شده که «میلیاردها تومان دزدی» شده و«حجم سندسازی صوری و قلابی انقدر بالا است که حد و اندازه ندارد. هم دزدی شده و غارت، و هم شرکت را با هزینه و بدهی بالا مواجه کردهاند.»
کارگران امضاکننده بیانیه با اشاره به پیامدهای ناشی از واگذاری شرکت نیشکر هفتتپه به امید اسدبیگی پیشبینی کردند که بخش خصوصی پس از حضور دوباره، این واحد را «تغییر کاربری میدهد، هزاران کارگر را اخراج میکند، ارز به جیب میزند، یک هزارم پول خرید پرداخت میکند و همهچیز دوباره زیر صفر میرود.»
در این بیانیه، برای تغییر وضعیت شرکت نیشکر هفتتپه پیشنهاد داده شده است که کارگران در قبال وضع موجود دست به «اعتراض» بزنند. در این صورت «وضع شرکت بهتر میشود و خطر واگذاری به بخش خصوصی را از سر میگذارنیم و هم وضعیت شرکت تثبیت و وضعیت حقوق بهتر میشود و تعداد بیشتری از همکاران فصلی، قراردادی خواهند شد.»
آنها در بیانیه خود بر لزوم «نظارت شورایی کارگران» بر مدیریت شرکت تاکید کرده و تاکید کردهاند که «نقشههای ضد کارگری تا جایی رسید که حتی فعالین کارگری دلسوز و مستقل» در این مجموعه مورد حمله قرار گرفتند و «حالا وقت آن است که با اتحاد دوباره این نقشههای ضد کارگری را خنثی کنیم.»
امضاکنندگان بیانیه شرایط موجود در شرکت نیشکر هفتتپه را «بزنگاه مهم در تاریخ هفتتپه» توصیف کرده و تاکید کردهاند که نباید اجازه داد «وضعیت گذشته بر سر ما بیاید.»
در دهههای اخیر، دولتهای جمهوری اسلامی، شمار زیادی از شرکتها و کارخانهها را به بهانههای گوناگون مانند زیانده بودن آنها، به بخش خصوصی واگذار کردهاند. اما براساس گزارش رسانههای ایران و تشکلهای کارگری، اکثر واگذاریها منجر به ورشکستگی و تعطیلی این واحدها و همچنین بیکاری کارگران و کارکنان آنها شده است.
از: ایران وایر