ماجرای تمامیت ارضی ایران و مواضع روسیه
وزارت خارجه کشورمان بلافاصله و در پاسخ به این وقاحت روسی تاکید کرده بود که جمهوری اسلامی ایران موضوع تمامیت ارضی و حاکمیتی خود بر جزایر سهگانه را قابل مذاکره و گفتوگو ندانسته و هر ادعایی از هر طرف در این خصوص را مردود تلقی میکند و به هیچ وجه از حقوق حاکمیتی و سرزمینی خود عدول نخواهد کرد و در حفظ تمامیت سرزمینی خود ذرهای تردید نخواهد داشت.
کمی بعد اما وزارت خارجه کشورمان از گفت و گوی تلفنی حسین امیرعبداللهیان وزیر امورخارجه کشورمان با همتای روسی خود خبرداد. گزارشی که سایت رسمی وزارت خارجه از این دیدار ارائه کرده است نشان میدهد که طرفین پیرامون موضوعاتی نظیر روند مذاکرات میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان، امضای موافقتنامه تجارت آزاد با اتحادیه اقتصادی اوراسیا، احداث راه آهن رشت-آستارا گفت و گو کرده اند.
نکته مهم ماجرا آن جا است که وزارت خارجه کشورمان مدعی شده طرف روسی از موضع وقیحانه خود در مراکش عقب نشینی کرده و بر تمامیت ارضی ایران تاکید کرده است. در همین باره به صراحت آمده است: «سرگئی لاوروف بار دیگر تصریح کرد: روسیه صمیمانه و صادقانه و بدون قید و شرط به تمامیت ارضی ایران احترام میگذارد و این موضع غیر قابل تغییر مسکو است.» این درحالی است که در خبری که تا این لحظه سایت وزارت خارجه روسیه به زبان انگلیسی از گفت و گوی دو وزیر خارجه منتشر کرده است، هیچ اشاره ای به جمله یاد شده، چه به صورت مستقیم و چه به صورت تلویحی نشده است و حتی یک کلمه درباره تمامیت ارضی ایران متنی وجود ندارد و این جمله صرفا در وبگاه وزارت خارجه ایران آمده است.
در صفحه رسمی سایت وزارت خارجه روسیه آمده است: «در روز ۲۶ دسامبر، وزیر امور خارجه روسیه سرگئی لاوروف با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران حسین امیرعبداللهیان تلفنی صحبت کرد. این تماس به ابتکار طرف ایرانی صورت گرفت. وزیران بر تمایل مشترک خود برای تقویت بیشتر همکاری تجاری و اقتصادی دوجانبه، تا حدی در راستای توافقنامه آزادسازی تجاری EAEU-ایران امضا شده در سن پترزبورگ در تاریخ ۲۵ دسامبر تاکید کردند. آنها در مورد مسائل دوجانبه، منطقه ای و بین المللی مورد علاقه مشترک خود بحث کردند که به توسعه تماس ها در سطوح مختلف کمک کند.»
سایت « trt» ترکیه نیز اگرچه جزئیات بیشتری را منتشر کرده است، اما هیچ اشاره ای به اینکه لاوروف در این گفت و گو به تمامیت ارضی ایران اشاره ای کرده باشد، نشده است. این یعنی مسئله از دوحالت خارج نیست؛ یا اینکه طرف روسی حاضر نشده محتوای این گفتوگو و اعتراف لاوروف را به درستی گزارش کند که در این خصوص طرف روسی باید مورد مواخذه و سوال وزارت خارجه کشورمان قرار گیرد. در فرض دیگر مسئله اگر چنین نبوده و این اشتباه طرف ایرانی در انتشار محتوای یک گفت و گوی رسمی در سطح بین المللی و آن هم در باره این قضیه مهم و جنجالی است، باز هم باید وزارت خارجه کشورمان توضیحات خود را در جهت تنویر افکار عمومی ارائه کند.