«رزگار بیگ‌زاده بابامیری» یکی از بازداشت‌شدگان اعتراضات «زن زندگی آزادی» است. زندانی سیاسی اهل بوکان که به دلیل «تامین دارو برای مجروحان اعتراضات» با اتهامات سنگینی همچون «محاربه و بغی» مواجه شده است. ژینو بیگ‌زاده بابامیری، فرزند این زندانی سیاسی در گفت‌وگو با «ایران‌وایر»، جزییات بیشتری از پرونده و اتهامات انتسابی به پدرش را مطرح کرده است.
****
رزگار بیگ‌زاده بابامیری، زندانی سیاسی محبوس در زندان ارومیه بیش از ۶۰۰ روز است که زندانی است. ژینو، دختر این زندانی سیاسی در خصوص جزییات مربوط به بازداشت پدرش به ایران‌وایر می‌گوید: «پدرم دو پرونده دارد. یکی با اتهام مشارکت در قتل در دادگاه کیفری و یکی با اتهامات متعدد در دادگاه انقلاب ارومیه. آخرین جلسه رسیدگی به پرونده کیفری پدرم روز سوم دی‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شده و ما احتمال می‌دهیم از اتهام قتل تبرئه شود. اما پرونده دادگاه انقلاب با اتهامات بی‌شمار به قوت خود باقی است.»
به گفته ژینو بیگ‌زاده، پدرش همراه با سه فرد دیگر به اتهام قتل هم‌پرونده است: « هیچ مدرکی علیه پدرم وجود ندارد و سه نفر دیگری که نام‌شان در این پرونده آمده به جرم خود اعتراف کرده و همزمان تایید کرده‌اند که پدر مرا نمی‌شناسند.»
اتهامات رزگار بیگ‌زاده در دادگاه انقلاب
فرزند رزگار بیگ‌زاده بابامیری به ایران‌وایر می‌گوید: «پرونده دوم پدرم در شعبه ۱۰ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ارومیه در حال رسیدگی است. بر اساس کیفرخواست صادر شده پدرم به فهرست بلند بالایی از اتهامات از جمله محاربه، بغی، اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی و استقلال کشور، تامین مالی تروریسم، تبلیغ علیه نظام، جاسوسی و همکاری با دول متخاصم، داشتن تجهیزات اینترنت ماهواره‌ای (استارلینک)، داشتن سلاح غیرمجاز، عضویت در گروه‌های غیرقانونی متهم شده است.»
ژینو بیگ‌زاده با اشاره به اینکه پدرش چهارماه تمام تحت بازجویی در بازداشت‌گاه اداره اطلاعات ارومیه بوده است، می‌گوید: « شش ماه اول به پدرم وکیل تسخیری داده بودند که ما اصلا او را ندیدیم و هیچ حرفی هم با او نزدیم. بعد موفق شدیم برای پدرم وکیل انتخابی بگیریم با این‌همه وضعیت پرونده برای ما نگران‌کننده است چرا که با وجود نواقص بسیاری که توسط وکیل به اطلاع قضات دادگاه انقلاب رسیده، قاضی همچنان توجهی به دفاعیات پدرم و وکیلش ندارد.»
رزگار بیگ‌زاده بابامیری در طول بیش از ۶۰۰ روزی که از بازداشت و بلاتکلیفی او می‌گذرد، در تمامی جلسات دادگاه کلیه اتهامات منتسب به خود را رد کرده و تنها پذیرفته است که «برای کمک به درمان مجروحان جنبش زن، زندگی، آزادی، دارو تهیه کرده و به شکل ناشناس به دست آن‌ها رسانده» است. او همچنین پذیرفته است که یک دستگاه استارلینک هم برای «استفاده شخصی » خریداری کرده است. دختر رزگار بیگ‌زاده بابامیری تمامی تلاش خود را برای اثبات بی‌گناهی پدرش در مجامع بین‌المللی به کار گرفته است. او به ایران‌وایر می‌گوید:«پدرم در تمام این روزها در بازداشت موقت به‌سر برده. زمان رسیدگی به اتهامات دادگاه انقلاب مشخص نیست و در تمامی این روزها ماموران امنیتی پدرم را تحت آزار و شکنجه قرار داده‌اند.»
در بخشی از نامه‌ای که ژینو بیگ‌زاده بابامیری خطاب به «مای ساتو»، گزارش‌گر ویژه وضعیت حقوق‌بشر در ایران و «سارا حسین»، رییس هیات بین‌المللی کمیته حقیقت‌یاب مستقل سازمان ملل نوشته به موارد متعدد نقض حقوق‌بشر در زمان بازداشت، بازجویی و رسیدگی قضایی به پرونده اشاره شده است.
ژینو بیگ‌زاده در این نامه پدرش را «کشاورزی ساده و شهروندی عادی از اهالی شهرستان بوکان» معرفی کرده که تنها به‌دلیل «کمک‌های انسان‌دوستانه به معترضان مجروح در جریان سرکوب خونین معترضان» تحت بازداشت و شکنجه قرار گرفته و با توجه به اتهامات انتسابی «در خطر صدور مجازات اعدام» قرار دارد.
رزگار بیگ‌زاده بابامیری در تاریخ ۲۷ فروردین ۱۴۰۲، توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد و بیش از چهار ماه، خانواده‌اش هیچ اطلاعی از محل نگهداری او نداشتند.
به گفته ژینو، فرزند این زندانی سیاسی تلاش‌های مکرر خانواده و نزدیکان او برای یافتن اطلاعاتی درباره او از طریق مراجع قضایی و امنیتی ناممکن بود و سرانجام پس از چهار ماه متوجه شدند که آقای بیگ‌زاده «در یک بازداشت‌گاه مخفی-امنیتی وزارت اطلاعات» در شهر ارومیه نگهداری می‌شود.
شکنجه، اعتراف اجباری و نقض دادرسی
ژینو بیگ‌زاده می‌گوید پدرش در جریان بازداشت و بازجویی به شدت تحت آزار و شکنجه فیزیکی و روانی قرار داشته است: «پدرم وقتی سوار بر ماشین خود به سمت خارج از شهر بوکان و رسیدگی به زمین کشاورزی‌اش در حرکت بود، توسط ماموران امنیتی در واقع ربوده شد. او را در زمان بازداشت و بازجویی به شدت کتک زدند تا تن به اعترافات اجباری بدهد. در ایام بازجویی بر اثر شکنجه قدرت شنوایی یکی از گوش‌های خود را از دست داد. مادربزرگم می‌گوید اولین باری که بعد از چند ماه موفق شد با او ملاقات کند، حتی قادر به بازکردن چشمانش نبوده چون از دیدن نور محروم بوده است.»
نقض آشکار حقوق بشر در پرونده رزگار بیگ‌زاده
«فراز فیروزی»، وکیل حقوق‌بشری ساکن اروپا وکالت ژینو بیگ‌زاده فرزند رزگار بیگ‌زاده برای اثبات نقض آشکار حقوق‌بشر در پرونده این شهروند اهل بوکان را پذیرفته است.
ژینو بیگ‌زاده در این زمینه می‌گوید: «پدرم ضمن شکایت از بازجویان وزارت اطلاعات به‌دلیل اعمال شکنجه در سازمان قضایی نیروهای مسلح ارومیه، تقاضای معاینه توسط پزشکی قانونی را هم داده بود، اما شکایت و درخواست او رد شد. با این‌همه وکیل او و همچنین آقای فیروزی معتقدند در این پرونده موارد متعددی از حقوق متهم نقض شده است.»
فراز فیروزی، وکیل خانم بیگ‌زاده با تاکید بر اینکه او وکیل فرزند آقای بیگ‌زاده است و قصد دخالت در پرونده داخلی و اقدامات وکیل انتخابی رزگار را ندارد می‌گوید: « ما همه تلاش‌مان را کرده‌ایم که در شکواییه تنظیم‌شده خطاب به رییس کمیته حقیقت‌یاب و گزارش‌گر ویژه حقوق‌بشر در ایران موارد متعدد نقض حقوق‌بشر را مستند کنیم.»
به گفته او قوه قضاییه ۲۱ ماه است قرار بازداشت موقت رزگار بیگ‌زاده بابامیری را بدون ارایه هیچ مستندی تمدید می‌کند: «قاضی به فقدان مدارک و شواهد علیه این زندانی توجهی ندارد. او را تحت شکنجه مجبور به اعتراف اجباری کرده و بر اساس این اعترافات اتهامات انتسابی را فهرست کرده‌اند. ما در نامه‌ای که به سازمان ملل متحد نوشته‌ایم کلیه موارد نقض حقوق‌بشر در این پرونده را شرح داده‌ایم.»
فراز فیروزی وکیل حقوق‌بشر در ادامه به مواردی که مطابق قوانین داخلی در ایران نقض شده می‌پردازد: «نخستین موردی که برخلاف قانون اساسی و خلاف حقوق متهم رخ داده شیوه بازداشت این شهروند کرد است که نقض اصل ۳۲ قانون اساسی است چرا که متهم بدون ارایه حکم قضایی توسط ماموران امنیتی ربوده شده است.»
بر اساس اصل ۳۸ قانون اساسی و مواد ۶۰ و ۱۹۵قانون آیین دادرسی کیفری تمامی اشکال شکنجه ممنوع است و هرگونه اعتراف تحت شکنجه غیرقابل استناد و استماع است اما به این موضوع هم در پرونده رزگار توجهی نشده است.
مواد ۳۵ ،۴۸ و ۵۲ قانون آیین دادرسی کیفری در خصوص حق متهم برای داشتن وکیل انتخابی و مستقل نیز نادیده گرفته شده است و از همه مهم‌تر نقض میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی در این پرونده رخ داده چرا که دولت جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یکی از طرفین میثاق حقوق مدنی و سیاسی ناقض تعهدات بین‌المللی خود در خصوص دادرسی منصفانه، رهایی از شکنجه و ممنوعیت بازداشت خودسرانه بوده است.
ژینو بیگ‌زاده در انتهای این گفت‌وگو می‌گوید: «ما هنوز موفق نشده‌ایم این نامه را به دست سازمان‌های حقوق‌بشری تاثیرگذار برسانیم و امیدواریم با اطلاع‌رسانی بیشتر در این مورد توجه نهادهای حقوق بشری به پرونده پدرم جلب و صدای او شنیده شود.»
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید