در این سخنرانی و گفتگو که به دعوت رادیو تریبون ازاد برگزار شد از جمله گفتم:
فوری ترین وظیفه تمام روشنفکران، گروه های سیاسی، کنشگران مدنی و سیاسی تلاش در راستای تنش زدایی به جای جستجوی مقصر در رخداد اخیر است.
همچنین بر اهمیت تبلیغ رواداری، سیاست فعال ضد تبعیض، برسمیت شناختن حقوق شهروندی و “همبستگی متکثر” همچون اساس همجواری اتنیک های گوناگون در کنار یکدیگر تاکید کردم.
امری که در پرتو “عقلانیت مراقب گرا” و انحصاری نکردن مبارزه علیه تبعیض به گروه و دسته خاصی بدست می اید.
همچنین تاکید کردم که دامن زدن به تعصبات و هویت های اتنیکی – همچون واکنشی دربرابر سیاست انکار و دشمنی ناسیونالیسم افراطی فرادست یا امت گرای و ناسیونالیسم شیعی در برخورد با گروه های اتنیکی “فرودست ” – هیچ سنخیتی با دمکراسی، حقوق شهروندی یا تبعیض ستیزی نداشته بلکه خطر جنگ داخلی را درآینده ایران افزایش می دهد.
تاکید کردم نقش حکومت در دامن زدن به این تنش ها به قصد تولید وحشت و بهره برداری غیر قابل انکار است. اما تقلیل این تنش ها به نقش حکومت ساده انگاری است. گذشته از زمینه تاریخی تنش های اتنیکی در ایران، نقش دولت ترکیه و اسرائیل را نباید در تلاش برای بهره برداری از تنش های اتنیکی در ایران دستکم گرفت. علاوه برآن تاکید کردم این تنش ها هم هبستگی در مبارزه علیه جمهوری اسلامی را خدشه دار می کند و هم به راست افراطی در اپوزیسیون بهترین فرصت و بهانه را برای دامن زدن به پیشداوری ها به قصد انکار و تخطئه خواست های اتنیکی را بدست می دهد.
همچنین، حل تنش های اتنیکی نیازمند تکیه بر راه حل مسالمت آمیز به جای روش های قهری و مسلحانه است.
تاکید بر درهم آمیختن رفاه اجتماعی، تبعیض ستیزی و حقوق شهروندی، ابزار بهتری برای گسترش همبستگی متکثر بدست می دهد که جنبش زن زندگی آزادی الهام بخش آن است.
درپایان گفتم حل معضلات اتنیکی در جامعه ایران در گام اول نیازمند سامان دادن به گفتگو بین جریان های اتنیکی و سراسری همچون اصلی ترین راه دست یابی به تفاهم برای یکپارچگی ارضی دمکراتیک در آینده ایران است.
به این گفتگو می توانید در لینک زیر گوش فرا دهید.
در این سخنرانی و گفتگو که به دعوت رادیو تریبون ازاد برگزار شد از جمله گفتم:
فوری ترین وظیفه تمام روشنفکران، گروه های سیاسی، کنشگران مدنی و سیاسی تلاش در راستای تنش زدایی به جای جستجوی مقصر در رخداد اخیر است..
همچنین بر اهمیت تبلیغ رواداری، سیاست فعال ضد تبعیض، برسمیت شناختن حقوق شهروندی و “همبستگی متکثر” همچون اساس همجواری اتنیک های گوناگون در کنار یکدیگر تاکید کردم.
امری که در پرتو “عقلانیت مراقب گرا” و انحصاری نکردن مبارزه علیه تبعیض به گروه و دسته خاصی بدست می اید.
همچنین تاکید کردم که دامن زدن به تعصبات و هویت های اتنیکی – همچون واکنشی دربرابر سیاست انکار و دشمنی ناسیونالیسم افراطی فرادست یا امت گرای و ناسیونالیسم شیعی در برخورد با گروه های اتنیکی “فرودست ” – هیچ سنخیتی با دمکراسی، حقوق شهروندی یا تبعیض ستیزی نداشته بلکه خطر جنگ داخلی را درآینده ایران افزایش می دهد.
تاکید کردم نقش حکومت در دامن زدن به این تنش ها به قصد تولید وحشت و بهره برداری غیر قابل انکار است. اما تقلیل این تنش ها به نقش حکومت ساده انگاری است. گذشته از زمینه تاریخی تنش های اتنیکی در ایران، نقش دولت ترکیه و اسرائیل را نباید در تلاش برای بهره برداری از تنش های اتنیکی در ایران دستکم گرفت. علاوه برآن تاکید کردم این تنش ها هم هبستگی در مبارزه علیه جمهوری اسلامی را خدشه دار می کند و هم به راست افراطی در اپوزیسیون بهترین فرصت و بهانه را برای دامن زدن به پیشداوری ها به قصد انکار و تخطئه خواست های اتنیکی را بدست می دهد.
همچنین، حل تنش های اتنیکی نیازمند تکیه بر راه حل مسالمت آمیز به جای روش های قهری و مسلحانه است.
تاکید بر درهم آمیختن رفاه اجتماعی، تبعیض ستیزی و حقوق شهروندی، ابزار بهتری برای گسترش همبستگی متکثر بدست می دهد که جنبش زن زندگی آزادی الهام بخش آن است.
درپایان گفتم حل معضلات اتنیکی در جامعه ایران در گام اول نیازمند سامان دادن به گفتگو بین جریان های اتنیکی و سراسری همچون اصلی ترین راه دست یابی به تفاهم برای یکپارچگی ارضی دمکراتیک در آینده ایران است.
به این گفتگو می توانید در لینک زیر گوش فرا دهید.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید