ایران وایر
در هفته محیطزیست، از دو نماد محیطزیستی در استان کردستان رونمایی شد که هدف آن جلب توجه عمومی به اهمیت حفاظت از طبیعت، گونههای زیستی و کاهش آلودگی زیستمحیطی عنوان شده است. این نمادها در دو نقطه از استان کردستان، روستای «هزارخانی سروآباد» و دریاچه «زریوار مریوان» نصب شدهاند.
در هفته گذشته که هفته محیط زیست نام دارد، سازمان محیط زیست در اقدامی نمادین با هدف ترویج فرهنگ حفاظت از محیط زیست، از دو نماد در استان کردستان رونمایی کرد. نخستین نماد با عنوان «سمندر آتشین» در روستای هزارخانی سروآباد نصب شد که هم نمادی از پاکی آب و خاک منطقه باشد و هم نمادی از گونهای جانور بومی که در معرض خطر انقراض قرار دارد. دومین نماد «بطری غولپیکر» است که هدف آن جلبتوجه به جمعآوری بطریهای پلاستیکی است و نمادی است که کاربرد اجرایی هم دارد.
سمندر آتشین که زیستگاه اصلی آن مناطق کوهستانی و روستایی کردستان از جمله «هزارخانی» و «قلقله» سقز است، بهعنوان گونهای شاخص، مورد توجه محیط زیست شهرستان سروآباد قرار گرفته است. به گفته «عطاالله صادقی»، رئیس اداره محیط زیست سروآباد، مراحل اولیه برای ثبت ملی این گونه در حال انجام است و امید میرود این روند به زودی نهایی شود.
با این حال، نگرانیها در مورد زیستگاه این گونه جانوری همچنان وجود دارد؛ چرا که منطقه قلقله سقز بهعنوان یکی از زیستگاههای اصلی سمندر آتشین، این روزها در معرض تهدید ناشی از فعالیتهای معدنی و احداث کارخانه طلا در سقز قرار دارد. در همین راستا، کارزاری مردمی برای توقف این پروژهها به راه افتاده است تا مانع از تخریب زیستگاههای طبیعی و مخاطرات انسانی شود.
همزمان، از دومین نماد در مریوان و در حاشیه دریاچه زریوار رونمایی شد. این نماد با عنوان «بطری غولپیکر»، طرحی ابتکاری از «امیر حشمتی»، مسوول اداره آموزش و مشارکتهای مردمی اداره کل محیط زیست کردستان است که با هدف جمعآوری بطریهای پلاستیکی آب و کاهش آلودگی اطراف دریاچه طراحی شده است.
این بطری که به ارتفاع سه متر و از جنس فلز ساخته شده، قرار است علاوه بر کارکرد کاربردی در جمعآوری پسماندها، نقش زیباسازی و فرهنگسازی محیطی را نیز ایفا کند. امیر حشمتی ابراز امیدواری کرده است که نصب چنین نمادهایی بتواند رفتار شهروندان در قبال طبیعت را اصلاح کرده و به شکلگیری مشارکت بیشتر در حفاظت از منابع طبیعی کمک کند.
کارشناسان محیط زیست معتقدند نصب نماد و اقدامات آموزشی بهویژه در مناطق روستایی، میتواند نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی و جلب مشارکت مردمی ایفا کند. در مناطقی که ارتباط مستقیم و روزمرهای با طبیعت دارند، همچون روستاهای کردستان، اینگونه اقدامات نهتنها به زیباسازی محیط کمک میکند، بلکه میتوانند به مردم محلی یادآوری کند که طبیعت بخش مهمی از زندگی و معیشت آنها است و حفظ آن، به نفع نسلهای آینده است. از سوی دیگر، مشارکت دادن ساکنان در طراحی و اجرای این پروژهها، حس مسوولیتپذیری و تعلق خاطر نسبت به محیط زیست را در میان آنها تقویت میکند.