دوشنبه ۱۷آذر۱۴۰۴ رسانه‌های بین‌المللی خبر دادند که کمیته محلی برگزار کننده جام جهانی ۲۰۲۶ در سیاتل در حال آماده‌سازی برگزاری یک «مسابقه غرور» تاریخی در ورزشگاه لومن فیلد در آخر هفته غرور است. این بازی میان دو تیم ایران و مصر برگزار خواهد شد؛ دو کشوری که حکومت‌های اسلامی‌شان، همجنسگرایی را «حرام» می‌دانند و مجازات‌هایی تا «اعدام» برای همجنسگرایی در نظر گرفته‌اند. 

حالا اما خبرگزاری «رویترز» در گزارش خود از تصمیم جدی مسوولان شهر سیاتل خبر داده و نوشته است که فدراسیون فوتبال مصر سه‌شنبه ۱۸آذر۱۴۰۴ نامه‌ای به فیفا ارسال کرده و از نهاد حاکم بر فوتبال جهان خواسته است هرگونه فعالیت مرتبط با جامعه LGBTQ+ را در جریان مسابقه تیم ملی این کشور در سیاتل ممنوع کند.

همین خبرگزاری نقل کرده که «مهدی تاج» رییس فدراسیون فوتبال ایران در گفت‌وگو با خبرگزاری «ایسنا» فقط مدعی شده که به این تصمیم اعتراض کرده و برگزاری این مراسم را «اقدامی غیرمنطقی در حمایت از یک گروه خاص» عنوان کرده است.

نام مراسمی که قرار است پیش از آغاز بازی ایران و مصر در ورزشگاه «لومن‌فیلد» سیاتل برگزار شود چیست، «هفته غرور» چگونه شکل گرفته و چرا فدراسیون فوتبال ایران برخلاف مصر هنوز به فیفا شکایت نکرده است؟

آیا فدراسیون فوتبال به فیفا شکایت کرده است؟

پیش از آن‌که بدانیم «جشن غرور همجنسگرایان» یا همان «Pride» چیست، باید بدانیم که فدراسیون فوتبال ایران از لحظه انتشار خبر رسمی انتخاب شدن بازی ایران و مصر برای برگزاری این مراسم، هیچ گونه اعتراض یا شکایت رسمی به فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) یا مسوولان برگزار کننده مسابقات در شهر سیاتل ارسال نکرده است.

فدراسیون فوتبال مصر سه‌شنبه ۱۸آذر۱۴۰۴ در وب‌سایت رسمی خود، خبری مبنی بر مخالفت با برگزاری رژه غرور همجنسگرایان در جریان بازی تیم ملی فوتبال این کشور مقابل ایران را منتشر کرد.

با این حال تا بامداد روز جمعه ۲۱آاذر۱۴۰۴ نه تنها هیچ خبری در مورد اجرای این مراسم داخل و بیرون از ورزشگاه لومن‌فیلد در وب‌سایت فدراسیون فوتبال ایران منتشر نشده که حتی خبر مخالفت مهدی تاج رییس فدراسیون فوتبال ایران با برگزاری این مراسم که در خبرگزاری ایسنا منتشر شده بود نیز در این وب‌سایت بازنشر نشده است.

 یک منبع آگاه در فدراسیون فوتبال نیز در گفت‌وگویی با «ایران وایر» تایید کرده که تا پایان وقت اداری روز پنج‌شنبه ۲۰آذر۱۴۰۴ هیچ نامه‌ کتبی در مخالفت با برگزاری این مراسم از سوی مدیران این فدراسیون برای فیفا ارسال نشده است.

او به ایران وایر می‌گوید که فعلا سیاست فدراسیون فوتبال، روی «مدارا با فیفا» و «دوری از درگیر شدن با ایالات متحده آمریکا» قرار گرفته، مدیران فدراسیون تلاش می‌کنند چنین ادعاهایی را در داخل کشور مطرح کنند.

جشن غرور چیست و چگونه شکل گرفت؟

اگر در خارج از مرزهای ایران زندگی کرده باشید یا اگر در داخل ایران با جامعه LGBTQ ارتباط داشته باشید، احتمالا می‌دانید که مراسم «رژه غرور» برای همجنسگرایان یا دگرباش‌های جنسیتی، تا چه حد مهم است.

شاید بخشی از این اهمیت به ریشه تاریخی آن برگردد؛ به خاستگاهش یعنی کافه‌ای در نیویورک؛ «شورش استون‌وال».

داستان به حوالی ساعت ۲ بامداد ۲۸ ژوئن ۱۹۶۹ برمی‌گردد. ماموران پلیس نیویورک مطلع می‌شوند که گروهی از همجنسگرایان در کافه‌ای به نام «استون‌وال» (Stonewall Inn) جشنی برپا کرده‌اند. گروه کثیری از ماموران پلیس با توجه به قانون ممنوعیت فعالیت همجنسگراها در آن روزهای آمریکا به این کافه یورش بردند.

گزارش‌ها می‌گویند که برای نخستین بار، جمعیت نه تنها مرعوب و پراکنده نشد که همجنسگرایان به شکلی بی‌سابقه با ماموران پلیس درگیر می‌شوند. مقاومت آن‌ها باعث می‌شود که سایر مشتریان و بار نشین‌های اطراف که عضو این گروه‌ها نبودند هم به حمایت از همجنسگراها در کافه استون‌وال بیایند و یک درگیری گسترده خیابانی آغاز شود.

این درگیری یک روز بعد به «شورش استون‌وال» لقب گرفت و در رسانه‌ها به عنوان نمادی از نارضایتی عمیق جامعه همجنسگرایان از تبعیض، خشونت پلیسی و حاشیه‌نشینی این قشر تلقی شد. روایت این شورش اما با گذشت روزها به پایان نرسید. دقیقا یک سال بعد دز روز ۲۸ ژوئن ۱۹۷۰ به مناسبت سالگرد ایستادن جامعه‌ای کوچک در یک محله کوچک نیویورک، راهپیمایی‌هایی در نیویورک، شیکاگو و لس‌آنجلس برگزار می‌شود. آن را «اولین رژه‌های غرور» (Pride) نامیدند.

این جشن و رژه حالا سال‌هاست که در بیش از ۱۰۰ شهر جهان در آخرین هفته ماه ژوئن برگزار می‌شود.

رژه غرور در سیاتل چگونه برگزار می‌شود؟

از شانس تیم فوتبال جمهوری اسلامی، یکی از جذاب‌ترین رژه‌های غرور جهان هر ساله در شهر سیاتل در ایالت واشنگتن برگزار می‌شود. برآوردهای رسانه‌ها در سال ۲۰۲۵ می‌گوید که دست‌کم ۳۰۰ هزار نفر در آخرین رژه غرور که کمتر از ۶ ماه پیش در سیاتل برگزار شد شرکت کرده‌اند.

اگر در بسیاری از شهرهای کشورهای اروپایی، مراسم رژه غرور در یک بخش برگزار می‌شود، در سیاتل داستان کاملا متفاوت است. این شهر از دو دهه قبل، جشن ویژه همجنسگرایان را در سه بخش «پیش برنامه» (pre-show) ، «برنامه اصلی» (PrideFest) و«برنامه پایانی» ( Seattle Center) برگزار می‌شود.

هر بخش مهمان‌ها، سازها، رقص‌ها، نمادها و سخنران‌های مختص به خودش را دارد. اما «ساکسیفون‌های رنگین‌کمانی» را می‌توان مهم‌ترین نماد جشن سیاتل دانست. پرچم‌هایی به رنگ رنگین‌کمان و همین طور گروه‌های موسیقی و سخنران‌هایی که برای مردم جذاب هستند.

آخرین مهمان‌های جشن غرور شهر سیاتل، «مگان راپینو» کاپیتان اسبق و قهرمان اسطوره‌ای فوتبال آمریکا و «سو بِرد» کاپیتان پیشین تیم ملی بسکتبال زنان آمریکا بودند. هر دو به صراحت همجنسگرایی خود را سال‌ها قبل علنی کرده بودند.

طبق گزارش رسانه‌ها، در طول مسیر این کارناوال، ۱۱ استیج قرار داشت و ۱۱ گروه موسیقی یا خواننده در حال اجرای موزیک‌های پاپ، راک‌ و رپ بودند.  

طبق گفته مسوولان برگزار کننده رقابت‌های جام جهانی در سیاتل، قرار است مراسم رژه غرور در خارج و داخل ورزشگاه برگزار شود. فعلا فدراسیون فوتبال ایران به صورت رسمی با این موضوع مخالفتی نداشته است.