در ششمین سال از زمان بازداشت ایوب پُرکار، ۵۳ ساله، خلبان اخراجی ارتش، رزمنده جنگ ۸ ساله ایران- عراق، این زندانی سیاسی زندان کارون اهواز، همچنان در «تبعید، بدون مرخصی و امکان ملاقات»، دوران ۲۰ سال حبس خود را در می گذراند.
بنا بر اطلاع «کمپین صلح فعالان در تبعید»، ایوب پُرکار که در دی‌ماه ۱۳۸۷، پس از انتقاداتی به دولت وقت بازداشت شده بود، در شش سال گذشته پس از دو تبعید به زندان بهبهان و زندان کارون اهواز، از حق مرخصی برخوردار نبوده و از طرفی، خانواده و به ویژه مادر کهنسال این زندانی نیز، به دلیل مسافت طولانی و کهولت سنی در تمام این مدت، قادر به ملاقات وی نبودند.
ایوب پرکار، در دی‌ماه ۱۳۸۷، پس از انتقاداتی به دولت وقت، به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق متهم، و بازداشت شد. او ابتدا در ۷ آذر ۱۳۸۸ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران در دادگاهی غیرعلنی به ریاست قاضی پورعباسی به اعدام محکوم شد. این حکم در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر، به ۲۰ سال زندان، تبدیل شد.
نسرین ستوده، وکیل این زندانی، بلافاصله پس از صدور و اعلام حکم اولیه «اعدام»، در گفتگو با رسانه‌ها اعلام کرد که موکلش در زمان جنگ ایران و عراق به مدت چهار سال به عنوان خلبان، در جبهه‌های جنگ بوده اما بعد از پایان جنگ به دلیل انتقاداتی که به دولت داشته از ارتش اخراج می‌شود.
ستوده تاکید کرد که: «در محاکمه‌ای که در شعبهٔ ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی صورت گرفت، ایشان را به دلیل تلاش مؤثر برای سازمان مجاهدین خلق ایران به اعدام محکوم کردند و محارب شناختند، در حالی که نه عضویت ایشان اثبات شده و نه تلاش مؤثری برای این سازمان انجام داده‌اند. «
وکیل ایوب پرکار همچنین تاکید داشت که موکلش در دادگاه و توسط قاضی مورد «تفتیش عقاید» قرار گرفته است و توضیح داده بود که: «متأسفانه در جلسهٔ دادگاه عقاید ایشان مورد سؤال قاضی قرار گرفت.»
او گفت که: » یکی از مهم‌ترین دلایل صدور حکم توسط قاضی، عقیده موکلش بوده که البته به دلیل اینکه طبق قانون اساسی تفتیش عقاید کلاً ممنوع است، بنابراین این حکم می‌تواند کاملاً غیرقانونی تلقی شود و امیدوارم که در دادگاه بالا‌تر نقض شود.»
علیرغم همه ابهامات پرونده و اعتراض وکیل مدافع؛ ایوب پرکار، پس از تایید حکم، از بند ۳۵۰ اوین، به زندان بهبهان منتقل و در میان زندانیانی با جرایم مواد مخدر، نگهداری می‌شد.
زندان بهبهان فاقد امکانات درمانی و بهداشتی مناسب است و اصل تفکیک جرایم در این زندان نیز به مانند اکثر زندان‌های ایران رعایت نمی‌شود و زندانیان سیاسی تبعیدی در میان زندانیانی با جرایم خطرناک نگهداری می‌شوند.
این اما پایان رنج های این زندانی نبود. این خلبان اخراجی ارتش، در مرداد سال ۹۲، بدون هیچ توضیحی و بدون ذکر دلیلی، به طور ناگهانی به همراه دیگر زندانی سیاسی زندان بهبهان، به زندان کارون اهواز منتقل شد.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید