انتخاب خبر: استاد گردشگری دانشگاه ویسکانسن ایالات متحده آمریکا با اشاره به موقعیت صنعت گردشگری جمهوری اسلامی ایران در دوره ی قبل و پس از برجام گفت: قبل از برجام، گردشگری ایران حالت خفته داشت، اما اکنون در دوران پسابرجام، بیدار شده است.
پروفسور جعفر جعفری در گفتگو با خبرنگار انتخاب خبر افزود: در این شرایط پلک های گردشگری ایران باز نشده و هنوز گردشگری به اصطلاح در رختخواب است؛ به عبارتی گردشگری جمهوری اسلامی ایران بیدار شده، اما به حرکت درنیامده است.
وی ادامه داد: البته انرژی برای به حرکت واداشتن گردشگری در ایران وجود دارد، اما گویا صنعتگران توریسم کشورمان مطمئن نیستند چه اقداماتی در خصوص توسعه گردشگری ایران باید انجام دهند که نوای میهمان نوازی آنها به گوش جهانیان برسد.
شرایط گردشگری ایران همچنان مبهم است
این دانشمند برجسته و صاحب نظر حوزه گردشگری به شرایط مبهم گردشگری ایران پرداخت و تصریح کرد: دلیل ایجاد شرایط نامعلوم در حوزه ی گردشگری ایران تصوری است که مردم دنیا درباره کشور میزبان یعنی ایران دارند. چنین تصوری اکنون تاحدودی ابری و نامعلوم است و مردم جهان از پشت پرده به ایران نگاه می کنند و نمی دانند که با چه نوع میهمان نوازی یا چه خصومتی ممکن است در ایران روبرو شوند.
وی تأکید کرد: این پرده باید به کناری نهاده شود، اما صنعتگران توریسم جمهوری اسلامی ایران به تنهایی قادر به پس زدن این پرده نیستند و به کنار نهادن آن نیازمند عزم ملی است.
روزنه ها برای توسعه گردشگری در ایران پدیدار شده است
پروفسور جعفری افزود: آن طور که شواهد نشان می دهد روزنه ها برای توسعه گردشگری در ایران پدیدار شده است و در این راستا روابط ایران به ویژه با اروپا و سایر کشورهای جهان رو به بهبودی و بهتر شدن می رود، اما تعدادی از کشورها دچار تردید هستند و یا قدم جلو نگذاشته اند.
وی گفت: در مجموع، گردشگری جمهوری اسلامی ایران در دوران پسابرجام بیدار شده و می خواهد که پرواز کند اما متأسفانه پر و بال آن هنوز قدرت نگرفته است.
کمبود نیروی انسانی متخصص عمده ترین مانع توسعه گردشگری ایران است
مشاور و رایزن سازمان جهانی گردشگری(WTO) در ادامه در پاسخ به سؤالی درباره مشکلات عمده بر سر توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران گفت: عمده ترین مانع توسعه گردشگری در ایران کمبود نیروی انسانی آموزش دیده یا مهارت دیده است.
وی اضافه کرد: پتانسیل های گردشگری فراوانی در شهرهای توریستی ایران مانند: اصفهان، تهران، تبریز، شیراز و سایر استان ها وجود دارد که برای چنین ظرفیت ارزشمندی متأسفانه نیروی انسانی تعلیم و تربیت دیده به اندازه کافی وجود ندارد.
پروفسور جعفری اظهار داشت: پس اگر در آینده ایران قصد توسعه صنعت توریسم خود را داشته باشد این کشور با اوضاع فعلی در بخش گردشگری فقیرتر خواهد شد.
نیروی انسانی موجود قادر به جلب رضایت گردشگران نیست
عضو هیأت علمی چند دانشگاه گردشگری دنیا با بیان اینکه نیروی انسانی مهارت دیده و باتجربه برای توسعه گردشگری تاکنون در ایران وجود نداشته است، تأکید کرد: وقتی به طور ناگهانی زمینه ی ورود گردشگران بین المللی به ایران فراهم می شود، نیروهایی که به این منظور جذب می شوند نیروهای تعلیم و تربیت دیده شده نیستند و قطعاً نمی توانند رضایت مشتری را جلب کنند.
آمادگی ملی و بین المللی برای سرمایه گذاری در توسعه گردشگری ایران
وی رشد گردشگری و توسعه گردشگری را دو مقوله متمایز دانست و گفت: رشد گردشگری به این معنی است که مثلاً منطقه توریستی اصفهان اکنون دارای ده هزار اتاق برای اقامت گردشگران است که در آینده این ظرفیت بالغ بر ۱۵ هزار اتاق می شود.
پروفسور جعفری، از توسعه گردشگری به عنوان کیفیت گردشگری یاد کرد و اظهار داشت: باید تفاوتی بین کمیت توریسم و کیفیت توریسم قائل شد. کمیت توریسم ایران را می توان به طور ناگهانی از طریق افزایش تعداد هتل ها و گسترش فرودگاه ها و سایر زیرساخت های توسعه گردشگری ایجاد کرد. این اقدامات با اختصاص اعتبارات مالی انجام می پذیرد و شواهد نشان می دهد اکنون سرمایه گذارانی نیز حاضر به سرمایه گذاری در توسعه زیرساخت های گردشگری ایران هستند.
وی ادامه داد: این در صورتی است که برای ایجاد نظام انسان ساز در صنعت گردشگری زمان طولانی باید صرف شود.
این استاد ایرانی بین المللی گردشگری اضافه کرد: ممکن است ساخت یک هتل زودتر از تصور به طول انجامد اما آماده سازی نیروی انسانی زمان بر است. برخی از گروه های انسانی در گردشگری می توانند ظرف ۲ هفته برای امور سطح پایین آماده شوند اما برای مدیریت گردشگری سه تا چهار سال به طول می انجامد تا آمادگی برای آن ایجاد کرد.
وی گفت: توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران نه تنها نیازمند دانش آکادمیک در این زمینه است بلکه تجربه نیز برای آن لازم است.
مشاور و رایزن بانک توسعه قاره آمریکا با بیان اینکه نیروهای انسانی که از دانش آکادمیک یا غیرآکادمیک برخوردار هستند اما از تجربه لازم در زمینه گردشگری بهره مند نیستند در انجام امور گردشگری موفق نخواهند بود، تأکید کرد: بزرگ ترین مانع توسعه توریسم ایران ضعف این کشور در آماده سازی و تربیت نیروهای متخصص و تعلیم دیده است.
قوانین جاری کشور مانعی برای توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران است
وی در ادامه در تشریح عمده ترین موانع بر سر توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران گفت: مسائل سیاسی و فرهنگی و قوانین جاریه کشور باید به مرور زمان اصلاح شوند. البته اصلاحات آن مانند سرنگ نیست که به بدن فردی تزریق شود و فوراً تب آن شخص قطع شود.
وی تأکید کرد: مسئولان جمهوری اسلامی ایران باید در زمینه اصلاح قوانین جاری کشور که می تواند مانعی بر سر توسعه گردشگری این کشور باشد اقدام کنند.
پروفسور جعفری تصریح کرد: صنعت توریسم ایران به تنهایی نمی تواند گام خیلی بزرگی به طرف کشورهای خارجی باشد، اما صنعت توریسم ایران ازطریق تبلیغات وسیع در سطوح ملی و بین المللی می تواند کشور را آماده میهمان نوازی برای گردشگران در سطح دنیا کند.
میراث ایرانی ارزشمند است
به گزارش انتخاب خبر، اما اکنون کشور ایران با مشکلات عدیده زیست محیطی دست به گریبان است. از طرفی گفته می شود روزانه صدها محوطه باستانی در این کشور در حال تخریب است و متأسفانه این تخریب ها زیرچشم و زیرگوش مسئولان ذیربط اتفاق می افتد. یا خود مسئولان کشور مسبب تخریب میراث طبیعی و تاریخی ایران هستند یا توجهی به تخریب های صورت گرفته توسط افراد یا نهادهای دیگر نمی کنند. در این صورت، تخریب گسترده میراث ایرانی چه آثاری می تواند بر آینده توریسم جمهوری اسلامی ایران برجای گذارد؟
پروفسور جعفر جعفری در همین رابطه گفت: هر کشوری میراث خود را باید گرانبها بداند. میراث چیزی است که نسل های گذشته شامل افراد، فرقه ها، مذاهب، فرهنگ ها و آئین ها ساختند و برای نسل امروز برجای نهادند و بالطبع، نسل امروز نیز وظیفه دارد تا این میراث را تحویل گرفته و به نسل آینده تحویل دهد.
استاد گردشگری دانشگاه ویسکانسن ایالات متحده خاطرنشان کرد: ویران کردن میراث هر کشوری غیرقابل تصور است. در کشور همسایه ایران افغانستان، در چندین بنای قدیمی مربوط به غیرمسلمانان بمب گذاری شد و آن ها ویران شدند و پس از این اقدام، تمام دنیا حتی ایران آن را به صورت منفی دیده و این عمل را محکوم کردند.
وی اظهار داشت: آنچه که از گذشتگان برجای مانده، آثاری است که متعلق به ملت آن کشور و دنیا است. به طور مثال تعدادی از کشورها زندان های گذشته ی خود را بازسازی می کند و آن ها را به صورت جاذبه به گردشگران عرضه می کنند. حتی زندان ها در بسیاری از نقاط دنیا بازسازی و آن ها تبدیل به هتل می شوند و به گردشگران گفته می شود این محل های گردشگری در گذشته زندان بوده و اکنون ترمیم شده اند و به صورت جاذبه درآمده اند، پس میراث چیزی نیست که افراد به خود اجازه دهند آن را عوض یا تخریب کنند بلکه میراث را می توان تنها نگاهداری کرد.
بعد فرهنگی گردشگری مهمتر از بعد اقتصادی آن است
این در حالی است که در برخی کشورهای خارجی اتوبان ها و بزرگراه ها تبدیل به پیاده راه و فضای سبز می شوند؛ به عبارتی آنها به جاذبه های سبز توریستی تبدیل می شوند تا مردم و گردشگران از آنها بهره مند شوند. باتوجه به آلاینده های زیست محیطی که اکنون بسیاری از صنایع در کشور ایجاد کرده اند، آیا می توان توریسم پایدار را جایگزین صنایع آلوده ساز کرد؟
پروفسور جعفری در پاسخ به این سؤال انتخاب خبر گفت: گردشگری شامل دو بعد فرهنگی و اقتصادی است که بعد فرهنگی آن مهم تر است.
گردشگری نگاهبان میراث است
وی افزود: گردشگری نگاهبان میراث، آثار باستانی، فرهنگ ناملموس و روابط بین اقوام است، توریسم یک موضوع صلح پذیر است، توریسم یک چهار راه تمدن ها و گفتگوی تمدن ها است که می تواند در اقصی نقاط کشورمان مانند اصفهان و تهران و حتی خاورمیانه توسعه پیدا کند.
مشاور و رایزن سازمان جهانی گردشگری با بیان اینکه بعد فرهنگی گردشگری مهم تر از پولی است که از طریق گردشگری جذب می شود، تأکید کرد: بعد فرهنگی گردشگری حتی مهم تر مشاغلی است که گردشگری ایجاد می کند، چراکه وقتی میراث در حال تخریب، واژگونی و فراموشی است، توریسم مایل به حفظ آن است تا از این طریق جامعه میزبان یا شهروندان به گذشته خود افتخار کند.
گردشگری یک پدیده ی ماورای اقتصادی است
وی تصریح کرد: اگر توریسم در برخی کشورها توسعه پیدا نمی کرد، خیلی سازها، غذاها و آثار باستانی از بین می رفت، چرا که فقط به ارزش مادی آن ها توجه می شد، پس اگر اینگونه درباره گردشگری فکر شود گردشگری یک پدیده خیلی ماورای اقتصادی است و پدیده ای است که یک کشور یا شهر را جهانی، رابطه ها را بهتر و دل ها را به هم نزدیک می کند.
توریسم بازوی اقتصادی بسیار قدرتمندی دارد
این دانشمند برجسته و صاحب نظر حوزه گردشگری با طرح این سؤال که آیا با وجود چنین نگاهی می توان از طریق توریسم پول ساخت و کارآفرینی ایجاد کرد؟ گفت: قطعاً می توان به بعد اقتصادی توریسم نیز توجه کرد، اما باید همه را تشویق کرد تا بر ابعاد اصلی توریسم یعنی انسانی، فرهنگی، مذهبی و دلبستگی و نه بر ابعاد اقتصادی آن تأکید کنند.
پروفسور جعفر جعفری در پایان تصریح کرد: توریسم بازوی اقتصادی بسیار مطلوب و قدرتمندی نیز دارد، پس هر شخصی به نوبه خود رنگی که می خواهد در توریسم به تماشا می نشیند و آن رنگ را جلوه گر می کند.