خبرگزاری هرانا – از تابستان سال گذشته و پس از انتقال اجباری زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج به سالن ۱۰، این زندانیان محرومیت‌های همه‌جانبه‌ای را تحمل می‌کنند. محرومیت هایی که در کنار مشکلات دائمی حبس، آنان را بیش از پیش تحت فشارهای روحی و جسمی قرار می دهد. با شروع فصل گرما بسیاری از این مشکلات چهره دیگری به خود گرفته و بی توجهی و کارشکنی مسئولین زندان نیز که قانونا مسئولیت سلامت ساکنین این بند را بر عهده دارند بر این فشارها افزوده است. کیفیت پایین مواد غذایی توزیعی در این سالن، محروم نگه داشتن این زندانیان از دسترسی به وسایل سرمایشی و امکانات زندان مانند باشگاه، کتابخانه و فروشگاه و محدود کردن زمان استفاده آنان از هواخوری از دیگر جلوه‌های فشار بر این زندانیان است. همچنین اکثر این زندانیان با وجود تحمل حبس‌های طولانی مدت تاکنون از اعزام به مرخصی محروم بوده‌اند. آنها همچنین از رسیدگی پزشکی و اعزام به بیمارستان کماکان محروم هستند. این گزارش ضمن بررسی گوشه ای از مشکلات این زندانیان، جدیدترین لیست و آخرین وضعیت ۲۱ زندانی سیاسی و امنیتی محبوس در سالن ۱۰ زندان رجایی شهر کرج را مورد بررسی قرار می دهد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج علاوه بر مشکلات دائمی حبس، به دلیل محرومیت های همه‌جانبه ای که از سال گذشته به شکل محسوس تری با آن روبرو شده اند شرایط سختی را تحمل می کنند.
در کنار تمام محرومیت های سابق، با آغاز فصل گرما بر مشکلات زندانیان افزوده شده است. به دلیل محدود بودن ساعات هواخوری زندانیان سیاسی و گرمای بیش از حد در برخی روزها، معمولا بسیاری از استفاده از هواخوری در ساعات محدود محروم می مانند. مسئله‌ای که خطری جدی برای وضعیت سلامتی آنها به شمار می‌رود. گفته می شود ساعات استفاده از هواخوری روزانه فقط ۴ ساعت تعیین شده است.
در کنار مشکل عدم امکان استفاده آزادانه از هواخوری، نبود تهویه هوای بند و عدم تخصیص لوازم سرمایشی گذران وقت در فضای بند سیاسی را طاقت فرسا کرده است. در این خصوص تعدادی از ساکنین بند نیز بارها درخواست کولر و پنکه به مسئولین داده اند، با این حال رئیس زندان مستقیما با تحقق این خواسته مخالفت کرده است.
علاوه بر این مشکلات به دلیل اینکه بند سیاسی این زندان در طبقه سوم مستقر شده معمولا جهت استحمام نیز مشکل آب وجود دارد و این موضوع در فصل سرما به مشکل نبود آب گرم بدل می‌شود و زندانیان بالاجبار از آب گرم شده در کتری جهت استحمام استفاده می‌کنند.
گفتنی است با وجود نگهداری بیش از ۲۰ زندانی در این بند، فقط ۳ دستگاه یخچال با ظرفیت بسیار کم و کوچک وجود دارد که در فصل گرما برای زندانیان باعث بروز مشکل شده است.
در کنار مشکلات ناشی از گرمای هوا، تغذیه زندانیان نیز با مشکلات بسیاری مواجه است. این مشکل سابقا نیز وجود داشته است با این حال نه تنها تاکنون بابت حل آن اقدامی صورت نگرفته است، بلکه روز به روز بر شدت آن افزوده شده است.
غذاهای توزیعی در این سالن از کیفیت بسیار پایینی برخوردار بوده و جیره خشک زندانیان نیز به شدت کاهش یافته و برخی اقلام نیز به کل حذف شده است. زندانیانی که مدت‌هاست به جهت بروز انواع بیماری ها و عدم درمان به ضعف شدید دچار شده اند امکان استفاده از غذای بی کیفیت زندان که معمولا با افزودنی های ناسالم پخته می‌شود را ندارند. از سوی دیگر ورود هرگونه پروتئین، ویتامین و سبزیجات به بند سیاسی ممنوع شده است.
گوشت قرمز از غذای زندان به کل حذف شده و غذاهایی که نیاز به گوشت قرمز یا مرغ دارند نیز با گردن و بال مرغ طبخ می‌شوند.
فروشگاه زندان پس از جریان حمله سال ۹۶ به بند سیاسی و انتقال زندانیان سیاسی به سالن دیگر، از ارائه بسیاری کالاها علی‌الخصوص پتو و ملحفه به زندانیان سیاسی خودداری می‌کرد. هم اکنون نیز با گذشت دو سال، ملحفه که در فصل گرما کاربرد دارد عرضه نمی شود و فروشگاه، پتو را با قیمت بسیار بالاتر ارائه می‌دهد که عملا امکان خرید آن برای زندانیان وجود ندارد.
در کنار این مسائل امکان ملاقات با وکیل برای زندانیان سیاسی وجود ندارد. این در حالی است که اتاقی جهت این ملاقات در نظر گرفته شده است با این حال تلاش زندانیان و وکلا جز در موارد انگشت شماری به جایی نمی‌رسد. این محدودیت به دلیل آن است که بدون تائید و مجوز رئیس زندان، این موضوع عملی نمی شد. این در حالی است که ملاقات زندانیان عادی با وکلا در زندان رجایی شهر امری عادی بوده و معمولا بدون مشکل صورت می‌گیرد.
در کنار مشکلات موجود جهت ملاقات با وکیل زمان استفاده از تلفن برای زندانیان نیز با محدودیت مواجه است. زندانیان بند سیاسی روزانه فقط به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه، بسته به زمان برقراری ارتباط امکان مکالمه با نزدیکان خود در خارج از زندان را دارند. با این حال تلفن به صورت خودکار هر پنج دقیقه قطع شده و زندانی باید مجددا اقدام به شماره گیری کند که با توجه به استفاده از کارت تلفن مخصوص و نیاز به ورود کدهای خاصی پیش از تماس، عملا زمان مکالمه بسیار محدودتر می شود.
محرومیت این زندانیان از ملاقات با اعضای خانواده و اعزام به مرخصی را نیز باید به مشکلات آنان اضافه کرد. برای مثال حسن صادقی مدت‌هاست که از ملاقات با خانواده در زندان و ملاقات با همسر زندانی خود محروم مانده است. آرش صادقی، دیگر زندانی محبوس در این سالن نیز در سال ۱۳۹۷ تنها دو بار موفق به ملاقات با همسرش، گلرخ ابراهیمی ایرایی شد که سابقا در بند زنان زندان اوین تحمل حبس می‌کرد. این در حالی است که در قانون پیش‌بینی‌هایی برای ملاقات بین اعضای زندانی خانواده‌ها شده است، حتی اگر آنها در زندان‌های جداگانه تحمل حبس کنند.
گفته می‌شود پس از انتقال زندانیان سیاسی به ساختمان جدید ورود هرگونه کتاب، روزنامه و امکانات فرهنگی به داخل بند ممنوع شده و علیرغم درخواست مکرر زندانیان و خانواده هایشان جهت تهیه و تحویل کتاب پاسخی از سوی مسئولین داده نمی شود. طبق دستور رئیس زندان، این زندانیان از خردادماه سال جاری مجددا حق استفاده از کتابخانه، باشگاه و کارگاه را نیز ندارند.
از اواخر آذرماه سال گذشته اعزام به مراکز درمانی همه‌ی زندانیان محبوس در زندان رجایی شهر به دستور رئیس این زندان لغو شد. آغاز این روند به بهانه فرار یک زندانی متهم به قتل حین اعزام به بیمارستان صورت گرفت و تاکنون نیز حداقل برای زندانیان سیاسی ادامه داشته است. گفته می‌شود تعداد زیادی از این زندانیان بخصوص زندانیان سیاسی از مدتها قبل نوبت اعزام به بیمارستان داشته‌اند. کارشکنی در اعزام زندانیان بدون توجه به شرایط پزشکی آنان جان و سلامت این شهروندان را در معرض خطر جدی قرار داده است.
این در حالی است که در بهداری زندان پزشک متخصص حضور ندارد و به همین دلیل بیماری های خاص توسط پزشکان بهداری تشخیص داده نشده و این موضوع باعث آسیب دیدگی جدی فرد در طول زمان می شود.
در اکثر موارد علیرغم نیاز به اعزام، زندانی در بهداری معاینه شده و پس از تجویز داروهای آرام بخش و مسکن به بند بازگردانده می شود. در موارد انگشت شماری که بهداری زندان دستور اعزام را صادر و دادستانی نیز موافقت کرده است پس از اعزام اولیه جهت معاینه در بیمارستان به بهانه های مختلف از قبیل نبود کادر زندان و یا عدم حضور پزشک بیمارستان به دستور رئیس زندان اعزام مجدد جهت شروع درمان لغو می‌شود.
از سوی دیگر به دلیل اینکه اکثر بیمارستان‌های تخصصی طرف قرارداد زندان نیست در بسیاری موارد بیمارستان مدنی کرج جهت اعزام تعیین می شود. این در حالی است که این بیمارستان پاسخگوی بسیاری از بیماری ها نبوده و از لحاظ کادر تخصصی پزشکی و تجهیزات همواره با مشکل مواجه است. این موضوع نیز غالبا باعث لغو اعزام به بیمارستان می شود.
در کنار عدم اعزام زندانیان سیاسی بیمار به بیمارستان خارج از زندان و عدم رسیدگی پزشکی مناسب، بهداری زندان داروی خاص زندانیان را با هزینه شخصی زندانی تهیه می کند که معمولا علاوه بر هزینه دارو، مبلغی مابین ۲۰ الی ۳۰ هزار تومان به عنوان کرایه حمل دارو از زندانی دریافت می شود. مجید اسدی و محمد بنازاده امیرخیری از جمله زندانیانی هستند که به همین روش داروهای آنان تهیه می شود.
در حال حاضر ۲۱ زندانی سیاسی در سالن امنیتی ۱۰ زنان رجایی شهر کرج محبوس هستند. جدیدترین لیست آنها به کوشش هرانا در ادامه می‌آید:
۱- سعید ماسوری، متهم به محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹، محکوم به حبس ابد، نوزدهمین سال حبس بدون مرخصی.
۲- افشین بایمانی، متهم به محاربه از طریق همکاری با سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹، محکوم به حبس ابد، نوزدهمین سال حبس بدون مرخصی.
۳- شهرام پورمنصور، متهم به هواپیماربایی، تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹، محکوم به حبس ابد، نوزدهمین سال از حبس بدون مرخصی.
۴- فرهنگ پورمنصور، متهم به هواپیما ربایی، تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹، محکوم به حبس ابد، نوزدهمین سال حبس بدون مرخصی.
۵- حمزه سواری، متهم به محاربه و اقدام علیه امنیت ملی، تاریخ بازداشت: ۱۳۸۴، محکوم به حبس ابد، چهاردهمین سال حبس بدون مرخصی.
۶- محمد علی (پیروز) منصوری، متهم به محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۸۶، محکوم به ۲۰ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۸، دوازدهمین سال حبس بدون مرخصی.
۷- حسن صادقی، متهم به محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲، محکوم به ۱۵ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۷، ششمین سال حبس بدون مرخصی.
۸- ابوالقاسم فولادوند، متهم به محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲، محکوم به ۱۵ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۷، ششمین سال حبس بدون مرخصی.
۹- هوشنگ رضایی، متهم به محاربه از طریق عضویت در حزب کومله، جاسوسی، قتل و زنای محصنه، تاریخ بازداشت: ۱۳۸۹، با وجود تبدیل حکم وی از اعدام به ۱۵ سال حبس در نهمین سال تحمل مدت محکومیتش همچنان از مرخصی محروم بوده است.
۱۰- عبدالرضا قنبری، تاریخ بازداشت: ۲۱ مهرماه ۹۷، محکوم به ۱۵ سال حبس.
۱۱- آرش صادقی، متهم به تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی، توهین به رهبری و نشر اکاذیب، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، محکوم به ۱۱ سال و نیم حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۶، سومین سال حبس بدون مرخصی.
۱۲- اصغر پاداشی، متهم به جاسوسی برای موساد، تاریخ بازداشت: شهریور ۱۳۸۷، محکوم به ۱۰ سال حبس و پرداخت جزای نقدی ۳۴ هزار دلار، تاریخ آزادی: ۱۳۹۷، زمان محکومیت این زندانی در تیرماه سال گذشته به پایان رسیده و با وجود گذشت ۱۰ ماه از تاریخ آزادی، به بهانه عدم پرداخت جریمه نقدی از آزادی وی ممانعت به عمل آمده است، دهمین سال حبس بدون مرخصی.
۱۳- لطیف حسنی، متهم به تاسیس گروه غیرقانونی به هدف اقدام علیه امنیت ملی، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۱، محکوم به ۸ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۳۹۹.
۱۴- ابراهیم فیروزی، نوکیش مسیحی متهم به اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲، محکوم به ۷ سال حبس، ششمین سال حبس بدون مرخصی، تاریخ آزادی: ۱۳۹۸.
۱۵- سعید شیرزاد، متهم به ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻭ ﺗﺒﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﮐﺸﻮﺭ، تخریب اموال زندان و اخلال در نظم زندان، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۳، محکوم به ۶ سال و نیم حبس، تاریخ آزادی: ۱۳۹۹، پنجمین سال حبس بدون مرخصی.
۱۶- پیام شکیبا، متهم به اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، با اعمال ماده ۱۳۴ محکوم به ۵ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۶، سومین سال حبس بدون مرخصی.
۱۷- مجید اسدی، متهم به اجتماع و تبانی، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، با اعمال ماده ۱۳۴ محکوم به ۵ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۱، سومین سال حبس بدون مرخصی.
۱۸- محمد بنازاده امیرخیزی، متهم به اقدام علیه امنیتی ملی از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، با اعمال ماده ۱۳۴ محکوم به ۵ سال حبس، سومین سال حبس بدون مرخصی.
۱۹- سعید صفایی، متهم به اقدام علیه امنیت ملی، تاریخ بازداشت: شهریور۹۳، محکوم به ۵ سال حبس، با وجود درخواست‌های مکرر و دارا بودن شرایط، تاکنون با آزادی مشروط و مرخصی او مخالفت شده است.
۲۰- گل محمد جنبشی، متهم به همکاری با طالبان، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، محکوم به ۴ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۳۹۸، سومین سال حبس بدون مرخصی.
۲۱- بابک دادبخش، متهم به محاربه و فساد فی‌الارض، تاریخ بازداشت: آبان ماه ۹۷، محکومیت: در انتظار دادگاه.
همانطور که اشاره شد، از اواخر آذرماه سال گذشته اعزام به مراکز درمانی همه‌ی زندانیان محبوس در زندان رجایی شهر به دستور رئیس سابق این زندان لغو شده است. سعید شیرزاد، حسن صادقی، مجید اسدی، شهرم پورمنصور، آرش صادقی، محمد بنازاده امیر خیزی، حمزه سواری، ابوالقاسم فولادوند، سعید صفایی و بابک دادبخش تعدادی از زندانیان سیاسی بیمار در این زندان هستند که تحت شرایط مذکور از دریافت خدمات پزشکی محروم مانده‌اند. شرح جزئیات بیماری‌های آنان در ادامه می‌آید:
۱- مجید اسدی، از بیماری های مختلفی از جمله مشکلات غدد و دستگاه گوارش، چشم و ستون فقرات رنج می برد.
۲- شهرام پورمنصور، مبتلا به دیسک کمر، آب آوردن ستون فقرا به طوری که به گفته پزشک، لازم است سریعا تحت عمل جراحی قرار گیرد.
۳- محمد بنازاده امیرخیزی، مبتلا به دردهای مفاصل از جمله دردهای زانو.
۴- حسن صادقی، مبتلا به دردهای مفاصل از جمله دردهای زانو.
۵- ابوالقاسم فولادوند، مبتلا به گرفتگی عروق قلبی به طوری که پزشک تاکید بر بستری شدن وی در بیمارستان قلب تهران دارد.
۶- آرش صادقی، مبتلا به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندرو سارکوم، عفونت دست راست (محل جراحی) و مشکلات گوارشی.
۷- سعید شیرزاد، مبتلا به دیسک کمر، التهاب شدید اسپاسم در ناحیه پایین کمر، و مشکلات کلیوی. به گفته پزشک لازم است تحت درمان باشد.
۸- حمزه سواری، وجود غده در ناحیه پشت زانوی پای راست که باعث بروز مشکل جدی در راه رفتن وی شده و درد شدیدی را نیز در این ناحیه متحمل است.
۹- بابک دادبخش، وضعیت جسمی و روحی این زندانی به شدت وخیم است و مسئولان زندان در زمینه رسیدگی پزشکی به سلامتی وی بی‌توجهی می‌کنند.
۱۰- سعید صفایی، از مشکلات بینایی و بیماری قوز قرنیه رنج می برد، در پی عدم رسیدگی پزشکی، بینایی چشم چپ خود را به طور کامل از دست داده و چشم راست وی نیز در شرف نابینایی است.
۱۱- افشین بایمانی، این زندانی که پس از سالها حضور در محیط نامناسب زندان از تیرماه سال ۹۶ دچار گرفتگی عروق قلب شد. در پی معاینات صورت گرفته پزشک بهداری دستور اعزام به بیمارستان را صادر کرد با این حال از اعزام وی به بیمارستان جلوگیری شد.
۱۲- فرهنگ پورمنصور، در دوران حبس از ناحیه زانو دچار مشکل جدی شده است. با این حال با بی توجهی مسئولین زندان مواجه شده و از مدتها قبل از اعزام وی به بیمارستان جلوگیری می شود.
هرانا در اسفندماه سال گذشته طی گزارشی به شرح ادامه محرومیت تعدادی از این زندانیان از دریافت خدمات درمانی پرداخته بود.
حق درمان از جمله حقوق اساسی هر زندانی است که در قوانین داخلی، بین‌المللی و اسناد حقوق بشری به صراحت به آن اشاره شده است. در قوانین داخلی، مواد متعددی از آیین نامه اجرایی سازمان زندانها به بیماری زندانی و درمان او اشاره می‌کند. با این حال کارشکنی مسئولین زندان به بهانه‌های مختلف، باعث نقض حقوق زندانیان بیمار و به خطر افتادن جانشان می‌شود.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید