استان‌وایر- روز جمعه ۲۳ مهر ۱۴۰۰، بیست و هشتمین جلسه دادگاه «حمید نوری» مشهور به «حمید عباسی»، دادیار سابق قوه قضاییه و زندان «گوهردشت» که به اتهام «مشارکت در قتل‌عام زندانیان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی» در سال ۱۳۶۷ محاکمه می‌شود، برگزار شد.
در این جلسه، «جعفر میرمحمدی»، از اعضای «سازمان مجاهدین خلق» از طریق ارتباط ویدیویی از آلبانی به عنوان شاکی، شهادت خود را درباره برادرش، «عقیل میرمحمدی» که در سال ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت اعدام شده است، ارایه کرد.
او گفت برادرش در دهم اسفند ۱۳۶۰، زمانی که ۲۶ سال داشت و در دانشکده حقوق «دانشگاه تهران» تحصیل می‌کرد، به دلیل سازمان‌دهی جنبش دانشجویی در برنامه‌های تبلیغی انتخابات مجلس شورا و ریاست جمهوری بازداشت و به همین اتهامات، به ۱۰ سال زندان محکوم شد.
وکیل مشاور میرمحمدی گفت پدر و مادر عقیل یک سال بعد از بازداشت او مطلع شدند که در زندان اوین زندانی است: «پدر و مادرش مدت زیادی دنبال او می‌گشتند و در حالی او را پیدا کردند که به دلیل شکنجه، تغییرات زیادی در او قابل مشاهده بود.»
او هم‌چنین گفت والدین عقیل میرمحمدی زمانی که در زندان گوهردشت بود نیز با فرزند خود ملاقات کرده بودند و در نهایت پس از اعدام او در سال ۱۳۶۷، برای دریافت وسایل عقیل به آن‌ها گفته شده بود به زندان اوین مراجعه کنند.
جعفر میرمحمدی در جلسه دادگاه امروز گفت زمانی که برادرش دستگیر شده، خود او نیز تحت تعقیب بوده و زندگی مخفی داشته است: «پدر و مادرم چند ماه بین زندان‌های مختلف پی‌گیر بودند که ببینند عقیل در کدام زندان است. بعد از چند ماه در زندان اوین به آن‌ها ملاقات دادند و عقیل تا بهمن سال ۱۳۶۶ در زندان اوین بود. بهار سال ۱۳۶۷ آن‌ها به من گفتند که عقیل را به زندان گوهردشت برده‌اند و آبان ماه پدرم به من گفت چهار تا پنج ماه از عقیل اطلاع نداشتند چون ملاقات نمی‌دادند. مادرم مدام جلوی زندان گوهردشت می‌رفت تا هفته آخر مهر که به پدر و مادرم می‌گویند بروید زندان اوین تا آن‌جا وسایل را به شما بدهند.»
این زندانی سیاسی سابق با اشاره به این که برادرش عقیل جزو تشکیلات سازمان مجاهدین خلق و از سرشاخه‌های این سازمان و نیز از مسوولان تشکیلات در زندان بوده است، گفت از یک زندانی سیاسی دیگر به نام «مجید صاحب‌جم» که هم‌بند برادرش بوده، شنیده است او را در تاریخ ۱۵ یا ۱۸ مرداد ۱۳۶۷ به «راهروی مرگ» برده‌اند. هم‌بندیان عقیل پس از آن هرگز او را ندیده بودند.
بنا به گفته جعفر پورمحمدی، آن‌چه پس از اعدام برادرش به پدر و مادرش تحویل شده، یک ساک حاوی لباس و یک ساعت شکسته بوده است. به آن‌ها گفته بودند: «پسرتان منافق بود و با فتوای خمینی او را کشتیم.»
ماموران زندان هم‌چنین در پاسخ پدر این زندانی سیاسی سابق که پرسیده بود پیکرفرزندش کجا است، گفته بودند: «جسدی در کار نیست و حق برگزار کردن مراسم هم ندارید.»
جعفر میرمحمدی که هم‌چنان در کمپ سازمان مجاهدین خلق در آلبانی زندگی می‌کند، گفت از سرنوشت دیگر اعضای خانواده‌اش خبری ندارد.
او با اشاره به آخرین تماسی که با پدرش داشته است، گفت: « آخرین تماس ما سال ۱۳۹۴ بود. پدرم گفت وقتی تماس می‌گیری، بلافاصله عناصر وزارت اطلاعات تماس می‌گیرند و ما را اذیت می‌کنند.»
حمید نوری، دادیار سابق قوه قضاییه که بنا به گفته شاهدان حاضر در دادگاه، در قتل‌عام و شکنجه زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ نقش داشته است، ۱۸ آبان در فرودگاه استکهلم بازداشت شد. او در حال حاضر ۶۰ ساله است و به اتهام‌های «نقض فاحش قوانین بین‌المللی» و «جنایت جنگی» در این دادگاه محاکمه می‌شود.
وکلای حمید نوری می‌گویند او این اتهامات را قبول ندارد و اگر چه گفته است به عنوان کارمند دفتری در زندان‌های اوین و گوهردشت مشغول به کار بوده اما در زمان اجرای احکام اعدام در مرداد و شهریور ۱۳۶۷ به علت به دنیا آمدن فرزندش، در مرخصی به سر می‌برده است.
دادگاه حمید نوری تا آوریل ۲۰۲۲ ادامه خواهد داشت.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید