در آخرین جلسه علنی مجلس یازدهم در سهشنبه اول خرداد ماه ۱۴۰۳ نمایندگان مجلس با ارسال گزارش تحقیق و تفحص از عملکرد ستاد احیای دریاچه ارومیه با ۱۵۶ رأی موافق، پنج رأی مخالف و هشت رأی ممتنع، موافقت کردند و گزارش مذکور به قوه قضاییه ارسال شد.
پس از آنکه ستاد احیای دریاچه ارومیه با صرف هزینههای گزاف نتوانست به اهداف خود برسد، مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری تصمیم به بررسی و ارزیابی برنامه ستاد احیای دریاچه ارومیه گرفت و نتایج این بررسی را در مرداد ۱۳۹۹ منتشر کرد. در این گزارش به هدفگذاریهای ستاد احیای دریاچه ارومیه و اثر بخشی آن پرداخته شد. این مرکز با صراحت اعلام کرد نتایج ملموس و قابل سنجشی از عملکرد ستاد احیای دریاچه ارومیه در دسترس نیست.
انتشار این گزارش و وضعیت نامطلوب دریاچه در تابستان سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ و مطالبات مردمی، نمایندگان مجلس را مجبور به واکنش کرد و در جلسه علنی ۲۱ تیرماە ۱۴۰۱ نمایندگان مجلس با انجام تحقیق و تفحص از عملکرد ستاد احیای دریاچه ارومیه موافقت کردند.
ستاد احیا چگونه شکل گرفت
در ۲۷ مهر ۱۳۸۷ تفاهمنامهای میان سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت نیرو، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت کشور و استانداریهای آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی و کردستان برای حفاظت و مدیریت پایدار حوضه آبریز دریاچه ارومیه امضا شد که در نتیجه آن کمیته ملی مدیریت پایدار حوضه آبریز دریاچه و شورای منطقهای مدیریت حوضه آبریز دریاچه ارومیه شکل گرفت.
در فروردین ۱۳۸۹ تشکیل ستاد اجرایی مدیریت حوضه آبخیز دریاچه ارومیه با پیشنهاد سازمان حفاظت محیط زیست در هیات وزیران تصویب میشود و دبیرخانه ستاد هم در سازمان حفاظت محیطزیست قرار داده میشود.
وضعیت بحرانی دریاچه ارومیه در سال ۱۳۹۲ نشان از ناکامی ستاد اجرایی مدیریت حوضه آبخیز دریاچه ارومیه در بهبود وضعیت دریاچه و ایفای وظایف خود دارد. هیات دولت این بار در اواخر مرداد ۱۳۹۲ کارگروه نجات دریاچه ارومیه با مسوولیت وزیر نیرو را تشکیل میدهد.
در بهمن ۱۳۹۲ دولت ریاست کارگروه نجات دریاچه ارومیه را بر عهده معاون اول رییسجمهوری گذاشته و عیسی کلانتری را به عنوان دبیر کارگروه مشخص میکند. در نهایت در مرداد ۱۳۹۳ نقشه راه احیای دریاچه ارومیه که ستاد احیا تهیه کرده بود به امضای رییسجمهوری وقت میرسد.
در رابطه با چرایی وضعیت دریاچه ارومیه در سال ۱۳۹۳ مطالب زیادی منتشر شده است.
اما بر اساس بررسیهای صورت گرفته میتوان سه عامل اصلی موثر در خشکی دریاچه ارومیه را شامل برداشت بیش از حد مجاز از منابع آبی حوضه، توسعه بیرویه بخش کشاورزی و کشت محصولات با الگوی مصرفی آب زیاد در حوضه آبریز دریاچه و تغییرات آب وهوایی و وقوع خشکسالیهای طولانی مدت در منطقه دانست.
هدف اصلی ستاد احیای دریاچه، بازگشت آن به تراز اکولوژیک است. تراز اکولوژیک ترازی است که موجودات زنده در دریاچه امکان زیست و تعامل با محیط داشته باشند. در سال ۱۴۰۲ در یک بازه ۱۰ ساله تعیین میشود (دوره تثبیت ۱۳۹۴-۱۳۹۲، دورە احیای دریاچه ۱۴۰۱- ۱۳۹۵ و دورە احیای نهایی۱۴۰۲- ۱۴۰۱).
تراز اکولوژیک دریاچه ارومیه ۱۲۷۴.۱ متر، در مساحتی برابر با چهار هزار و ۳۴۸ کیلومترمربع و حجم آب آن ۱۴ هزار و ۵۷۶ میلیون متر مکعب است.
اهدافی که محقق نشد
برخی از مهمترین اهداف ستاد احیای دریاچه ارومیه که تحقق نیافت و در گزارش تحقیق و تفحص هم به آن اشارە شده، به شرح زیر است:
از مهمترین اهداف ستاد، ممنوعیت افزایش برداشت آب و هر گونه توسعه کشت در بخش کشاورزی بود که نه تنها این هدف مهم محقق نشد بلکه در دوران فعالیت ستاد احیای دریاچه ارومیه طبق گزارش تحقیق و تفحص مجلس، فقط در استان آذربایجان غربی کشاورزی به میزان ۱۸ هزار هکتار سطح کشاورزی آبی افزایش یافته است! این در حالیست که مسعود تجریشی، مدیر وقت دفتر برنامهریزی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آبان ۱۳۹۷ گفت «کاهش مصرف ۴۰ درصدی آب به ویژه در بخش کشاورزی نیز در دستور کار ستاد احیا قرار دارد و تاکنون کاهش ۳۰ درصدی در مصارف حوزه کشاورزی آذربایجانغربی محقق شده است.»
نتایج تحقیق و تفحص مجلس خلاف گفتههای تجریشی را ثابت میکند.
از موارد دیگری که مجلس به آن اشاره کرده طرح جمعآوری فاضلاب شهری و انتقال پساب از تصفیهخانهها به دریاچه ارومیه است که نه تنها این هدف محقق نشده بلکه بخشی از اعتبارات این موضوع در محلهای دیگری هزینه شده و بخشی دیگر هم مصرف نشده و به خزانه بازگشته است. در این رابطه هم قبلا مسعود تجریشی در شهریور ۱۳۹۹ ادعا کرده بود با اقدامات ستاد اکنون تصفیهخانه شهر ارومیه دارای پیشرفت فیزیکی ۹۵ درصد و سیویل بخش مایع تصفیهخانه شهر تبریز دارای پیشرفت فیزیکی ۷۱ درصد است و مطابق با مصوبه دهمین جلسه کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه درسال ۹۷، تمامی پساب تصفیهشده تصفیهخانههای حوضه به حجم ۳۰۱.۵۹ میلیون متر مکعب باید به دریاچه ارومیه منتقل شود. انتقالی که طبق گزارش مجلس در هالهای از ابهام قرار دارد.
در گزارش تحقیق و تفحص مجلس بیان شده که مناقصات انجام شده برای اجرای پروژهها بدون تشریفات قانونی بوده و بهصورت تک گزینهای واگذار شده است. در این رابطه لازم است به پروژه انتقال آب بین حوضهای از زاب به دریاچه ارومیه اشارە کرد که در اختیار شرکتهای وابسته به سپاە پاسداران قرار گرفت و بیشترین هزینه ستاد احیای دریاچه هم برای این پروژه بود که صحبت از هزاران میلیارد تومان پول است. این انتقال نه تنها نمیتواند دریاچه را احیا کند بلکە مطالعات نشان داده جریان رودخانه زاب در مدت ۳۰ سال گذشته روند نزولی معناداری داشته و با توجه به روند افزایشی درجه حرارت در منطقه، انتقال بیرویه آب از این حوضه به دریاچه ارومیه اثرات مخربی بر منابع آب سطحی و زیرزمینی حوضه زاب و محیط زیست منطقه خواهد گذاشت. جالب آنکه در اسناد مصوبات اولیه ستاد در سال ۱۳۹۳ انتقال بین حوضهای آب اصلا وجود ندارد!
از موارد دیگری که مجلس در گزارش خود آوردە است، عدم توجه به حضور ذینفعان و ذیمدخلان در تصمیمسازی و برنامهریزیهاست. با توجه به اینکه در حوضه آبریز دریاچه ارومیه مردمان کُرد وتُرک زندگی میکنند و عمدە فعالیت مردم در این منطقه کشاورزی است مشارکت دادن آنها در تصمیم سازی و اجرا ضروری بود که ستاد احیای دریاچه به این موضوع توجهی نکرد و علیرغم مصوبات اولیه مبنی بر احیای اکولوژیک دریاچه صرفا نگاه سازهای به مقوله احیای دریاچه داشت و عمده اعتبارات برای انتقال آب و احداث تصفیهخانه اختصاص یافت و اقدامات مربوط به معیشت جایگزین، تغییر الگوی کشت، توسعه روشهای مشارکتی برای کاهش مصرف آب، تدوین الگوی آمایش سرزمین آبمحور و هر آنچه کە بتوان آن را با احیای اکولوژیک دریاچه متناسب دانست جایگاهی نداشت.
نحوه مدیریت، میزان و هزینهکرد اعتبارات بینالمللی پرداخت شده برای احیای دریاچه از نکاتی است که در گزارش تحقیق و تفحص مجلس به آن اشارە شده و عنوان شده کە میزان و هزینه آن مشخص نیست. اما معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست در مهر ۱۳۹۸ گفتە بود: «مجامع بینالمللی تاکنون در شش مرحله و در مجموع شش میلیون دلار به احیای دریاچه ارومیه کمک کردهاند.» گزارش مجلس حاکی از آن است که اعتبارات دریافتی در محلی غیر از اهداف برنامه احیا هزینه شده است.
با توجه به آمارهای هیدرولوژیک میزان آب موجود در دریاچه در شهریور و مهر ماە سال ۱۴۰۲ به مراتب کمتر از زمان آغاز پروژه احیای دریاچه بود لذا میتوان بر شکست کامل پروژە های ستاد احیای دریاچه ارومیه تاکید کرد. در زمانهایی هم از جمله سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ به دلیل بارش مناسب که میزان حجم آب دریاچه افزایش یافته بود مسوولان ستاد احیا آن را به فعالیتهای خود نسبت میدادند.
وضعیت فعلی دریاچه هم علیرغم بارشهای بهتر بهاره نسبت به سال قبل و انتقال آب از سد کانیسیب به دریاچه، اگر بدتر از خرداد ۱۳۹۳ نباشد بهتر هم نیست و با ادامه این روند و نظر به اینکه در تابستان میزان تبخیر از سطح دریاچه افزایش چشمگیر خواهد داشت، امکان دارد تبخیر سالانه بە بیش از سه میلیارد متر مکعب برسد و با توجه به میزان آب موجود در دریاچه کە کمتر از سه میلیارد متر مکعب است، در پایان تابستان و اوایل پاییز امکان خشکی کامل دریاچه وجود دارد و عملا دریاچه تبدیل به تالابی فصلی خواهد شد.
این دومین بار است که پروندهای برای ستاد احیای دریاچه ارومیه در قوە قضاییه تشکیل میشود. در پروندە قبلی مربوط جان باختن دو خبرنگار در واژگونی اتوبوس خبرنگاران، قوه قضاییه مسوولان ستاد را تبرئه کرد. آیا این بار قوە قضاییه برای اجرای عدالت خواهد کوشید؟