ایران وایر
هیات تخلفات اداری آموزش و پرورش استان کردستان با صدور احکام جداگانه‌ای علیه ۴۷ فعال صنفی معلمان نسبت به «قطع رتبه‌بندی»، «انفصال از خدمت» و «اخراج» اقدام کرد.
بر اساس مستندات وب‌سایت کردپا، این احکام در شهرهای سنندج، سقز، مریوان، دیواندره، زیویه و دهگلان و پس از شروع اعتراضات زن، زندگی، آزادی و در جریان سرکوب مدارس و فعالان صنفی کردستان انجام شده است.
کردپا در گزارشی که امروز ۱۴بهمن ۱۴۰۳ منتشر کرده، احکام صادر شده از سوی آموزش و پرورش علیه فعالین صنفی معلمان به این شرح – و با ذکر این توضیح که برای برخی فعالان صنفی چند مورد حکم صادر شده – اعلام کرد: «۱۳تن از این فعالان صنفی معلمان، زن و ۳۴ تن مرد بوده‌اند. ۲۷مورد مشمول حکم قطع رتبه‌ندی شده‌اند. ده مورد مشمول اخراج در هیات تخلفات شده‌اند.۶مورد مشمول انفصال از خدمت و خدمات دولتی شده‌اند.۴مورد مشمول بازنشستگی شده‌اند. ۴مورد مشمول توبیخ کتبی شده‌اند. ۴مورد شامل کسر حقوق شده‌اند. ۲مورد مشمول تبعید شده‌اند. ۱مورد مشمول ممنوعیت به‌کارگیری در پست‌های حساس و مدیریتی و ۱مورد مشمول حذف رتبه‌بندی شده است.»
سایت حقوق بشری کردپا به نقل از یک منبع مطلع اعلام کرد: «درخصوص این احکام، شکایت‌نامه‌ای به وزیر آموزش و پرورش توسط برخی از فعالین صنفی معلمان ارسال شده است.»
نامه سرگشادە معلمان کردستان: چیزی برای از دست دادن نداریم
ششم بهمن ماه سال جاری فعالان صنفی معلمان کردستان با انتشار یک نامه سرگشاده از صدور این احکام خبر داده و با اعلام موارد متعدد دیگری این اسامی تنها بخش کوچکی از سرکوب معلمان در کردستان دانسته بودند.
در این نامه سرگشاده، معلمان کردستان، ضمن اشاره به ۷۰۰مورد حکم کسر حقوق، ۴۷مورد محرومیت از حق رتبه‌بندی، پرونده‌سازی برای هزاران معلم، اخراج ده‌ها معلم و صدور احکام انفصال، تبعید، بازنشستگی اجباری و… برای صدها معلم اشاره کرده است.
معلمان کردستان در نامه خود با اشاره به وضعیت وخیم عدالت آموزشی، مدارس، دانش‌آموزان و معلمان، به انواع مختلفی از سرکوب فعالان صنفی را اعلام کردند: «مجموعه مدیریتی آموزش و پرورش کردستان [اول از همه] در ابتدای سال ۱۴۰۱ مطالبه‌گری و تجمع اعتراضی معلمان را جرم‌انگاری کرد و با بستن در ادارات آموزش و پرورش تجمعات معلمان را راهی خیابان کرد کە نتیجه آن پروندەسازی، دستگیری و باتوم خوردن معلمان در شهرهای مختلف کردستان بود. [دوم:] در پاییز ۱۴۰۱ بیش از ۷۰۰ نفر از معلمان کردستان را که در اعتراض به ورود نظامیان به مدارس تحصن کردە بودند کسر حقوق کرد. [سوم:] پاییز ۱۴۰۱ با تشکیل کمیته شوم فوریت‌های آموزش و پرورش، ۴۷ نفر از معلمان شرافت‌مند کردستان را از حق رتبه‌بندی محروم کرد. [چهارم:] زمستان ۱۴۰۱ با نوشتن نامه‌ای مضحک، غیرقانونی و بی‌اساس انجمن وزین، قانونی و ریشه‌دار صنفی معلمان کردستان را غیرقانونی اعلام کرد. سپس در سال ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ با پادگانی کردن ادارات و مدارس کردستان برای بیش از هزار معلم پروندەسازی کرد. تاکنون ده‌ها معلم اخراج و صدها معلم به احکام ناروایی چون انفصال، تبعید، بازنشستگی اجباری و… محکوم شدەاند. کارنامه سیاە و عملکرد شنیع مسوولان آموزش و پرورش کردستان (مدیرکل، حراست، هیات تخلفات، مدیران و حراست برخی از نواحی و مناطق) عریان‌تر از آن است که نیازمند توضیح بیشتر باشد. حتی مسوولان ارشد استان و برخی مقامات کشوری هم ناخرسندی خود بە چنین وضعیتی را اعلام کردەاند. اما بنا به معادلاتی که ما از آن بی‌خبریم هنوز، هم تیم مدیریتی مذکور سر جای خود باقی است و هم پروندەسازی و تاخت‌وتاز آن‌ها ادامه دارد.اکنون ما معلمان مغضوب و محروم‌شدە و معلمانی که در بی‌دادگاە هیات‌تخلفات آموزش و پرورش قربانی لجاجت، کج‌فهمی و سرکوب شدەایم، اعلام می‌کنیم که جوانی و زندگی خود را در راە معلمی فدا کردیم و اکنون جز حلقه‌های زنجیر ستم و بی‌عدالتی نصیب‌مان نشدە است.بنابراین چیزی برای از دست دادن نداریم. اما اجازە نخواهیم داد ستم‌هایی که بر خود، خانوادە، همکاران و دانش‌آموزان‌مان رفته است بی‌پاسخ بماند.»
براساس مستندات کردپا «با آغاز اعتراضات بیش از ۵۰ معلم کرد بازداشت شدند که ۳۳ مورد در استان کردستان بوده است، جایی که فعالان صنفی معلمان بیشترین فعالیت را دارند و مورد سرکوب بیشتری قرار گرفته‌اند. در این میان ۶ تن از معلمان بازداشت شده زن بوده‌اند.»
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید