شیوا امینی یکی از اعضای تیم فوتسال زنان ایران در یک سفر شخصی به کشوری خارجی و در جریان تمرینات و مسابقاتی غیر رسمی به جای اینکه با لباس رسمی تیم ملی یا به قول خودش با «لباس مومیایی» حاضر شود، مثل هر فوتبالیست زن دیگری در یک کشور آزاد شلوارک و تی شرت به پا کرده و ورزش کرده است… یکی دو تا عکس و فیلم هم از خودش در صفحه اینستاگرامش که صفحه ای شخصی و غیر عمومی بوده منتشر کرده و حالا این عکسها از طریقی به دست مومنین و مومنات مستقر در فدراسیون فوتبال رسیده است و این دختر ملی پوش از شرکت در کلیه تمرینها و رقابتهای ملی محروم شده است… ظاهرا از نظر مسئولین فدراسیون، یک ورزشکار زن نه تنها باید در داخل ایران و یا در رقابتهای رسمی با لباس مومیایی ظاهر شود بلکه در هر جایی که قصد ورزش کردن داشته باشد باید از آن لباس طراحی شده برای ورزشکاران زن مسلمان ایرانی استفاده کند… ظاهرا اینکه سفر این خانم شخصی بوده و مسابقه نیز غیر رسمی بوده و در آن مملکت هم قانونی برای رعایت حجاب اجباری وجود نداشته، توجیهات قابل قبولی از نظر متولیان امور ورزش زنان نیست.
حالا شیوا امینی در صفحه اینستاگرامش تظلم خواهی خودش را به نزد ما آورده و صفحه اینستاگرامش را که تا به امروز غیر پابلیک بوده در دسترس همگان قرار داده و شرح ماوقع را نوشته است… او در بخشی از مطلب آخرش نوشته است:
” وقتی که ما مدال آوردیم و قهرمان شدیم خیلی ها حمایت مون کردن اما وقتی به خاطر بی حجابی یا بد حجابی یا افتادن هدبند و کلاه حذف مون کنند هم همه مردم حمایت می کنن؟ ما این همه سکوت و صبوری تحمل می کنیم با حجاب سفت و سخت درست مثل مومیایی شده ها بازی می کنیم که مدال بیاریم و هی می گیم مهم نیست، چرا پس شما نگفتید حالا یک بار بی حجاب بازی کردی مهم نیست. سکوت خیانت به خودمونه. “
متاسفانه بخشی از کسانی که دغدغه و داعیه حمایت از ورزش زنان را دارند و لزوما حکومتی هم نیستند، حمایتشان از ورزش زنان معطوف میشود به سقلمه زدن به زنانی که میخواهند قوانین و شرایط ناعادلانه و نابرابر را به چالش بکشند و کارشان دعوت ایشان است به کوتاه آمدن و سازگار کردن خود با شرایط تا وضعیت ورزش زنان بدتر نشود… شوهر زورگو، بی منطق و متعصبی را تصور کنید که با بدترین شکل و توهین آمیز ترین شیوه ها با زن خود رفتار میکند و در این میان غمخوار و سنگ صبور این زن دست بر قضا خواهر همین شوهر است… خواهرشوهری که او را همیشه در لحظات بحرانی، دعوت به سازش و آرامش و گذشت میکند و به او میگوید خان داداش همین است که هست و تو اگر میخواهی همین آب باریکه را داشته باشی، باید بسازی و به دل او راه بیایی… شاید این حرفها را هم نه از روی بدجنسی که از روی خیرخواهی بگوید… خواهر شوهری که به هر حال بزرگ شده در خانواده ای مردسالار بوده و شاید درد دل ها و دغدغه های عروس فلک زده حتی به نظرش کمی لوس بازی بیآید…:
” آخر عزیز دلم… وقتی خان داداش انقدر روی حجابت حساس است خودت حواست باشد که باد روسری ات را این ور و آن ور نکند… دو تا گیره بزن به روسری ات که اینجور کتک نخوری… مگر چقدر سخت است؟”
ممکن است حتی یک “دستش بشکنه الهی” هم با دیدن سر و صورت کبود عروس بخت برگشته بگوید… اما در نهایت راهکار این است که به جای اعتراض و ناسازگاری سر به راه شو و به دل خان داداش راه بیا.
متاسفانه بخشی از حامیان ورزش زنان نیز از جنس همین خواهرشوهرها هستند… اینها صادقانه میگویند دغدغه اصلی شان این است که ورزش زنان تقویت شود ولی همواره این تقویت ورزش زنان را در این می بینند که زنان ورزشکار آسه بروند و آسه بیایند و به هر شرط تبعیض امیز و تحقیر آمیزی برای ورزش کردن تن بدهند که ورزش زنان به خاطر اعتراضات و ایجاد حاشیه و مانند ان لطمه نخورد یا تعطیل نشود.
امروز شیوا امینی بازیگر تیم ملی فوتسال تظلم خواهی خود را به نزد ما آورده است… بیاییم خواهران و برادران تنی او باشیم… شیوا امینی و هزاران شیوا امینی دیگر به آن خواهرشوهری که وصف کردم نیاز ندارند… به جای دعوت به آرامش و دعوت به سکوت و هشدار دادن به او که چنین رفتارهایی به ورزش زنان لطمه میزند، بیاییم و همه با هم این شوهر نره خر متعصب زورگوی بد دل را به چالش بکشیم.
حفظ دستاوردهای ورزش زنان به قیمت از دست رفتن کرامت و لگدمال شدن شخصیت و هویت زنانه «نقض غرض» است.
از: ایران وایر