سعید شیرزاد، زندانی سیاسی محبوس در رجایی شهر، طی روزهای اخیر از سوی مسئولین ضرب و شتم و به دستور رییس زندان به اندرزگاه سه این زندان منتقل شده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، سعید شیرزاد که در اعتراض به فشارهای وارد شده از سوی مسئولین در زندان رجایی شهر در اعتصاب غذا به سر میبرد، در روزهای اخیر از سوی رییس بند ضرب و شتم و مجروح گشته است. این زندانی سیاسی هم اکنون به دستور مردانی، رییس زندان، در اندرزگاه سه زندان به سر میبرد.
سعید شیرزاد بیش از ۵۰ روز است که در دست به اعتصاب غذا زده و در پی انتقال نیز اعلام کرده است که اعتصاب خود را ادامه خواهد داد. آقای شیرزاد خواستار بازگردانده شدن وسایل مصادره شده از زندانیان است. این زندانی سیاسی از رییس زندان رجایی شهر نیز به دلیل نقض حقوق زندانیان سیاسی، اهانت به آنان و پروندهسازیهای صورت گرفته شکایت کرده است.
سعید شیرزاد همچنین در نامهای ضمن اشاره به فشارهای اعمالشده از سوی مسئولان، از همگان خواسته است تا از اعتصاب غذای محمد نظری حمایت کنند. محمد نظری، زندانی سیاسی، ۲۴ سال است که بدون یک روز مرخصی در زندان نگهداری میشود و با درخواست اعمال ماده ۱۰ آیین دادرسی در پروندهاش به اعتصاب غذای اعتراضی زندانیان سیاسی رجایی شهر پیوسته است. وی از روز یکشنبه ۱۹ شهریورماه در سلول انفرادی نگهداری میشود و با توجه به بیماری قلبی در وضعیت بحرانی به سر میبرد.
سعید شیرزاد اولین بار در پی امدادرسانی به زلزلهزدگان آذربایجان بازداشت و پس از ۱۹ روز به قید زمانت از زندان آزاد شد. وی مجدداً در ۱۲ خرداد ۹۳ در محل کار خود در پالایشگاه تبریز بازداشت و به زندان اوین منتقل شد؛ چندی بعد به دلیل پیگیری اعتراضات صنفی زندانیان به زندان رجایی شهر تبعید شد.
سال گذشته پس از پانزده ماه بلاتکلیفی و حبس، ابوالقاسم صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران این فعال مدنی را به اتهام «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس تعزیری محکوم کرد. این در حالی است که این زندانی سیاسی به دلیل «کمک به زلزلهزدگان» به یک سال حبس تعلیقی محکومشده بود که در حکم جدید به حبس تعزیری تبدیلشده است.
از فعالیتهای این زندانی سیاسی میتوان به کمک وی در منطقه زلزلهزده بوشهر و در امدادرسانی به مردم محروم سیستان و بلوچستان اشاره کرد.
همچنین فعالیتهای وی شامل آموزش کودکان زلزلهزده یا کودکان مناطق محروم، آموزش در امر بهداشت و در اختیار قرار دادن لوازم بهداشتی، تجهیز محل اسکان بازماندگان، برقکشی استاندارد کانکسهای محل سکونت آنان و ایجاد ارتباط با کودکان آسیبدیده جهت آمادهسازی ذهنی آنان در پذیرش شرایط نابسامان پیش رو بوده است.