ایران پس از زلزله یک ماه پیش کرمانشاه شاهد چندین زلزله دیگر بود؛ آخرین آن در کرمان. چگونه میتوان از فاجعهای احتمالی جلوگیری کرد؟ یکی از پیشگامان لرزهشناسی در ایران “فساد مالی و اخلاقی” را عامل اصلی آسیبپذیری میداند.
از زلزله کرمانشاه بدینسو چند زلزله دیگر از شمال تا جنوب کشور، اما با ابعادی به مراتب کوچکتر، نگرانیهایی را در مورد احتمال وقوع زلزلههایی با ابعاد گسترده به وجود آورده است.
زلزله ۱۰ آذر در هجدک کرمان با قدرت ۱ / ۶ ریشتر، زلزله ۸ / ۴ ریشتری روز ۱۴ آذر در لنگرود گیلان، زلزله ۲ / ۶ ریشتری در نیمروز ۲۱ آذر دوباره در هجدک کرمان با حدود ۲۰ مصدوم، زلزله ضعیف ۳ ریشتری در نزدیکی کرج در آخرین دقایق شامگاه ۲۱ آذر، از جمله مواردی بودند که با توجه با زلزلهخیز بودن بخش عظیمی از خاک ایران، نگرانیهایی جدی برای مردم به وجود آوردهاند.
ایران هنوز در شوک زلزله روز گذشته هجدک کرمان با دستکم ۱۸ مصدوم بود که دوباره این منطقه در نخستین ساعات بامداد امروز (۲۲ آذر) زلزلهای ۱ / ۶ ریشتری را تجربه کرد. رسانهها از قول مسئولان ایران شمار مصدومان این زلزله را هم دستکم ۵۸ نفر اعلام کردهاند. رئیس سازمان امداد و نجات هلال احمر ایران همچنین از ۱۸۸ پسلرزه در این منطقه خبر داده است.
دلیل این زلزلههای پیاپی چیست و چگونه میتوان از بروز فاجعه جلوگیری کرد؟ وظیفه دولتها و مسئولان چیست و چه تدابیری میتوان اندیشید؟
“دولتهای ایران، نخستین ناقضان آییننامه پادلرزهای”
پروفسور مانوئل بربریان، زمینشناس برجسته ایرانی ساکن ایالت نیوجرسی آمریکا و از پیشگامان لرزهشناسی در ایران، در گفتوگو با دویچه وله، ضمن تأکید بر انفعال دولتها در آمادهسازی و پیشگیری از خطرات ناشی از زلزله و “خرابی بنیاد کار”، عامل اصلی آسیبپذیری در برابر زلزله را “فساد اخلاقی و مالی” در تمام دستگاههای اجرایی و حکومتی ایران میداند.
از نظر او، تنها راه جلوگیری از پیامدهای فاجعهبار، مقاوم کردن سازهها در ایران است؛ امری که به دلیل همین “فساد مالی و اخلاقی” تا امروز متحقق نشده است.
به گفته این کارشناس لرزهشناسی، دولتهای ایران و دیگر دستگاههای حکومتی جمهوری اسلامی خود نخستین ناقضان قانون “آییننامه پادلرزهای کشور” بودهاند؛ قانونی که صورت ابتدایی آن حدود ۵۰ سال پیش تصویب و در طول زمان تصحیح و تکمیل شده است.
از: دویچه وله