منوچهر برومند م ب سها: خزان غمگین 

یکشنبه, 9ام آذر, 1399
اندازه قلم متن

از منوچهر برومند سها

خزان غمگین 

خزان در ره گذاری رو به پایان

همی میرفت لنگان  لنگ لنگان

فروزان مجمر خورشید بی تاب

به لرزانی نمایان گشته در آب

دمان بادِ مشیّت تیز می تاخت

زمین در زیر پایش رنگ می باخت

فرو می خفت خورشید جهان سوز

زتن بیرون فکن آن خلعت روز

زمین می ریخت برگ ارغوانی

خزان  می بود و اینش ارمغانی

دمی محنت بهر سو خیمه افراخت

خلایق را زنهمت سینه بگداخت

وطن محنت سرا، نامحرم ادراک

نبودی کس نگفتی ما عرفناک

خروشان خَلق و در دم سینه خاموش

چو آن بحر فرو افتاده از جوش

در آیین بهی بهتر قدمدار

حوادث را ز ضجرت شد خریدار

همی می خواست ایران از ستم دور

ستمگر اندرین باغ ارم کور

ستمگر گرگ و او همچون شبان بود

شبانان  را ز گرگان  بس زیان بود

صلا سر  داد ایران را سزا نیست

چنین زخمی بر این پیکر شفا نیست

ز دانش می شود هر ملک آباد

ز نادانی رود یکباره بر باد

خزان غمگین و آذر ماه خونین

یلی می بود و بر تن دید زوبین

۲۹ آبان ماه ۱۳۹۹


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.