پس از سه سال از بازداشت فعالان محیط زیست در ایران، اکنون کیفرخواست قضایی این پرونده که نسخهای از آن به دست ایران اینترنشنال رسیده نشان میدهد آنها با گزارش ماموران اطلاعات سپاه پاسداران، بر خلاف نظر وزارت اطلاعات، بازداشت و به «فعالیت پوششی برای جاسوسی» متهم شدهاند.
این کیفرخواست نشان میدهد مقامهای قضایی بر خلاف تاکید چندباره دولت و وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بر عدم جاسوس بودن، همه هشت فعال محیط زیستی را به واسطه مسائلی از جمله نوع و محل تحصیلشان، تبادلات مالی با نهادها و افراد فعال محیط زیستی، شرکت در کنفرانسهای بینالمللی و همچنین منطقه و نوع فعالیت محیط زیستی در ایران به «جاسوسی» برای دشمن متهم کردهاند.
در این متن فعالیتهای مراد طاهباز، نیلوفر بیانی، هومن جوکار، طاهر قدیریان، سپیده کاشانی، امیرحسین خالقی، سام رجبی و عبدالرضا کوهپایه مصداق «ارتباط با دولتهای متخاصم» عنوان شده است.
این فعالان محیط زیستی در زمستان سال ۱۳۹۶ توسط سازمان اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شدند.
پس از دو هفته بازداشت، در ۱۹ بهمنماه همان سال به خانواده کاووس سید امامی، یکی از فعالان محیط زیستی بازداشتی، اعلام شد او در زندان خودکشی کرده است.
دادستان وقت تهران پس از درگذشت سیدامامی خبر بازداشت این فعالان محیط زیست را تایید کرده بود.
سهسالگی حبس
ادامه حبس این حامیان محیط زیست در سومین سالگرد آن در حالی صورت میگیرد که عیسی کلانتری، رییس سازمان حفاظت محیط زیست، پیشتر گفته بود هیچ مدرکی درباره جاسوسی آنها وجود ندارد. وزارت اطلاعات نیز همین موضوع را تایید کرد.
بر همین پایه، در پرونده هشت متهم عناوینی از جمله «مشارکت در همکاری با دولت متخاصم آمریکا»، «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت داخلی کشور» و «مشارکت در همکاری با رژیم غاصب اسرائیل» به چشم میخورد.
اتهام علیه «حیات وحش میراث پارسیان»
کیفرخواست دادگاه انقلاب بر مبنای گزارشهای بازجویان اطلاعات سپاه پاسداران میگوید نقش تسهیلگری موسسه حیات وحش میراث پارسیان برای سازمان حفاظت محیط زیست به منظور اجرایی کردن «پروژههای پوششی» و «جمعآوری اطلاعات از مراکز حساس» بوده است.
در همین زمینه آمده است یک پنجم پهنه سرزمینی کشور در اختیار سازمان محیط زیست قرار داشته و بر اساس استعلام از سازمان حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران، مشخص شد از ۲۳ منطقه مورد استعلام ۱۳ مورد دارای رده حفاظتی «حساس» و «خیلی مهم» بودهاند.
این اتهام در حالی مطرح میشود که فعالان و تشکلهای محیط زیست در ایران نمیتوانند پروژههای خود را، به خصوص در مناطق حساس، بدون مجوز دولت و استعلام امنیتی اجرا کنند.
پروژههای این شبکه محیط زیستی نیز نمیتوانسته بدون انجام این روند صورت گرفته باشد.
فعالیتهای عادی؛ مصداق جاسوسی
در توضیح دلیل جاسوسی این افراد، کیفرخواست به مواردی از جمله تحصیلات و سفرهای آنها در کشورهای خارجی هم اشاره میکند. این کیفرخواست حتی تلاشها در راستای حفظ گونههای حیوانی از جمله یوزپلنگ آسیایی را در قرائت امنیتی مورد تفسیر قرار میدهد.
سفرهای خانوادگی یا کاری به کشورهایی مثل کنیا، آذربایجان، آفریقای جنوبی به منظور شرکت و دیدار با همتایان محیط زیستی، جمعآوری پول کمک و ارتباط با تشکلهای محیط زیست در کشورهای دیگر هم از مجاری فعالیت جاسوسی این افراد عنوان شده است.
همچنین تابعیت مضاعف و یا تسلط برخی از این زندانیان به زبانهای خارجی نیز در این کیفرخواست برای توجیه فعالیت «جاسوسی» آنها مورد اشاره است.
نگاه امنیتی به تربیت و تحصیل شخصی
در مورد مراد طاهباز اشاره شده که پدرش او و خواهرش را برای «رشد و تربیت منطبق با فرهنگ غربی» به بریتانیا فرستاد.
یا در مورد دیگری در زمینه امیرحسین خالقی به شرکت او در کنفرانس جهانی حفاظت در هاوائی و داشتن غرفهای در نمایشگاه در آنجا ارجاع شده است. تامین هزینه این سفرها و فعالیتها توسط بازجویان در چارچوب امنیتی مورد بررسی قرار گرفته است.
اینگونه اتهامها در حالی است که مقامهای رسمی کشور و همچنین هزاران فعال محیط زیستی در سراسر جهان به صورت منظم در کنفرانسهای بینالملی در این زمینه شرکت و اقدام به جمعآوری کمکهای مالی میکنند.
از سوی دیگر تجهیزات این فعالان محیط زیست از جمله دستگاههای موقعیتیاب و دوربین و آنتن هم به عنوان ابزارهای آنها برای جمعآوری اطلاعات گزارش شده است.
از: ایران اینترنشنال